Sybille a sprawa słowiańska

Sybille – jak podaje ,,Codex vimrothensis'' zakon rzymskich wieszczek; Sybilli wywodził się od słowiańskiego herosa Szybiłki, syna króla Maty, który poślubił królową Latynów. Sybillą zostawała siódma córka. Miały one jedną stopę jak łabędź i podrzucały ludziom swe brzydkie dzieci. Do ich grona należała wieszczka z Cume, która za panowania Oktawiana Augusta przepowiedziała nadejście Jezusa Chrystusa (jej córka, Sybilla Artemizja przyjęła chrzest i poniosła śmierć męczeńską), królowa Michalda, która rozmawiała z Salomonem Mądrym, czarna, to jest zła Sybilla Szywila z Solimii, szyjąca koszulę dla Jancykrysta (odmładzał ją Księżyc, mieszkała w Zburzonej Wieży, zaś pokonał ją szewc Dratevik, którego szydło zamieniło się w miecz), a także żydowska Sybilla Sambethe, która była prorokiniom Jahwe. 

 

Wąż Apopis a sprawa słowiańska

Wąż Apopis (wymyśliłem mu słowiańskie imię Popoš) został przeze mnie zaczerpnięty z mitologii egipskiej. W erze dwunastej słowiański heros Sławien, syn Madeja i Nastazji zabił tego węża u źródeł rzeki Nilus broniąc przed nim Optiss. 

 

Demoniczny krokodyl

Krokodyl Szes – Szes (po słowiańsku: Vodna Jaszczerica) został przeze mnie zapożyczony z mitologii egipskiej, w której był niejako odpowiednikiem smoków. Występuje w moich fantazjach o podróżującym w czasie i przestrzeni słowiańskim bohaterze Żmiju Ognistym Wilku, który walczył z tym potworem w Egipcie za panowania faraona Menesa (w roku jego śmierci skończyła się era dwunasta, a Lech I Dalmacki założył Nestę).

Bojan i Mojżesz

Bojan – czarodziej i pieśniarz z Roxu, żyjący na początku ery trzynastej. Pochodząc z rodu Welesa potrafił zamieniać się w łasicę, orła i wilka. Wygnany ze swej ojczyzny w wyniku intryg dworskich, udał się do Analapii, gdzie dał początek plemieniu Dziadoszan. Do Analapii podwiozły go żółtoskóre zjawy – Woźniki, które w ten sposób pokutowały za niedotrzymanie złożonej Słowianom obietnicy obrony przed najazdem Sarmatów. W swoich wędrówkach wieszczy Bojan był min. w Egipcie, gdzie pobierał u niego nauk sam Mojżesz wychowujący się na dworze córki faraona. Bojan śpiewał młodemu Mojżeszowi o słowiańskim księciu Sokole z Ad'i polującym na zaczarowaną łanię wabiąca myśliwych w pułapkę, oraz o miłości dwóch braci – synów Petrysława do panny wodnej. Po latach Bojan znów spotkał swego dawnego ucznia Mojżesza, który nawrócił go na wiarę w Jahwe.

Krabat

Krabat – syn kobiety i latawca, słowiański czarodziej z Łużyc na Bliskim Zachodzie, żyjący w erze trzynastej. Uczył się magii w czarnym młynie, jego mistrz zamieniał Krabata i innych uczniów w kruki. Młynarz kazał matce Krabata rozpoznać syna zamienionego w gołębia wśród innych gołębi, a także jako pannę i jako konia spośród identycznych panien i koni. Syn powiedział matce jak go rozpoznać. W końcu Krabat uciekł do mistrza, który go ścigał. W czasie pościgu obaj zmieniali postać (jaskółka i jastrząb, płotka i szczupak). W końcu Krabat zamienił się w pierścionek, który znalazła królowa rusałek. Czarnoksiężnik aby go odzyskać przybrał postać greckiego kupca i wystraszył królową, lecz ta kazała dwórkom, aby go załaskotały (wówczas przybrał postać jeża). Wreszcie chłopiec zamienił się w ziarno pszenicy, a czarnoksiężnik w czarnego koguta, który chciał połknąć swego ucznia, ten jednak zabił go pod postacią jastrzębia. Później Krabat zamienił się w wołu i został sprzedany na targu, dzięki czemu przyniósł matce zysk. Został nadwornym czarodziejem i doradcą analapijskiego króla Wizmira Danajogromcy. Potrafił wyczarować pułk wojów z ziaren owsa, oraz zamienić żaby i dżdżownice w wykwintne potrawy. Nauczył czarów swą kochankę – rusałkę Nimkę, a ta pogrążyła go w wieczystym śnie pod kamieniem. Czarodziej obudził się w czasie II wojny światowej, przyjął chrzest i porzuciwszy magię zginął w walce z Niemcami.

Cagliostro a sprawa polska

Cagliostro (właściwie: Giuseppe Balsamo); hrabia i czarnoksiężnik żyjący 300 lat. Urodził się jako ubogi chłop z okolic Palermo. Uczył się chemii i farmacji w klasztornej szkole. Moc magiczną uzyskał od diabłów mieszkających w czaszce cyklopa. Podróżował do Egiptu, Grecji i na Bliski Wschód. W Grecji spotkał katułany (plemię brzydkich, szarych, grubych wodników – ludożerców o świńskich uszach, które oprócz ludzkiego mięsa żywiły się też promieniami Księżyca i składały podobne do winogron jaja jak ośmiornice – istoty te zapożyczyłem ze swojego snu). Cagliostro przekonał ich wodza Katułusa do uwolnienia dwójki dzieci, które miały być pożarte. Ożenił się z czarownicą Serafiną Felicciani hrabiną Lorenczą. Razem udali się do Polski, aby zwodzić ludzi. Gościli ich Adam Poniński i Kazimierz Poniatowski. Wrogiem Cagliostra okazał się stolnik koronny August Fryderyk Moszyński; chemik – amator, który wyśmiewał się z Cagliostra i demaskował jego oszustwa, nie bez pomocy jego byłego medium; szesnastoletniej dziewczyny, którą czarownik próbował zgwałcić. Cagliostro opuścił Polskę w niesławie i udał się do Rzymu, gdzie spłonął na stosie i poszedł do piekła.

Kabat

Kabat – z książki ,,Religia Słowian'' Andrzeja Szyjewskiego zapożyczyłem postać czeskiego czarownika Kabata. W mojej mitologii, Kabat żył w erze dwunastej i otrzymał moc magiczną od straszydła – mary petrykowskiej mającej postać kłody chodzącej na boruczych nogach. Kabat przemógł strach i pocałował straszydło. Zrazu używał magii by bronić i leczyć ludzi. Walczył z dwunastoma nawiami – demonami podobnymi do ptaków, które męczyły położnice i rozsiewały choroby. Z czasem jednak owa umiejętność omal nie doprowadziła go do zguby, bowiem pożądał coraz więcej mocy, która ludziom się nie należy, i która tak naprawdę czyni ich gorszymi. W upuszczonym zamtuzie spotkał demony Źmija i Łukawyja, którym zaprzedał duszę w zamian za nieśmiertelność, wieczną młodość i bogactwo. Przed potępieniem został uratowany przez Świętochę – królową ludu Moksza, którą była sama Mokosza wcielona w kobietę. Towarzyszył jej skrzydlaty pies Senmurg.