Oniricon cz. 642

 Śniło mi się, że:

- istnieje miejscowość Ventusovo - Altasievo,

- greccy bogowie Delfin i Zefira mający przezroczyste ciała, skarżyli się księdzu, że wiele książek religijnych np. Szymona Hołowni jest sprzecznych z ortodoksją,

- bogini Telimena, żona Posejdona pomogła Jazonowi żyjącemu w czasach Juliusza Cezara zdobyć Złote Runo, które następnie dwa bóstwa - brat i siostra zamieniły w złotą i srebrną gwiazdę i zawiesiły na niebie,

- byłem Indianinem i poszedłem na pustynię, aby odprawić tam rytuał; musiałem usiąść w środku narysowanej na piasku pochwy bogini i jeść ów piasek,

- wzorując się na chasydach powiedziałem księdzu na plaży, że każde zwierzę jest lepsze ode mnie, bo idąc za instynktem spełnia wolę Bożą, a ja nie zawsze,

- w filmie ,,Iron Sky 2: Inwazja'' pojawił się Henryk VIII zamiast Papieża (wymyślone na jawie),

- poseł Stanisław Szur w Sejmie zamiast ,,Panie Marszałku, Wysoka Izbo'', powiedział: ,,Sieg Heil, sk...syny!'', chcąc naśladować Hitlera z drugiej części ,,Iron Sky'' (wymyślone na jawie),

- Bafomet zamieniony w węża, a potem w czarnego kozła pomógł kobiecie upiec ciasto,

- Stanisław Szur powiedział z sejmowej mównicy, że Mojżesz miał brata Anaruka, który był pierwszym masonem (wymyślone na jawie),

- latem Mama ostrzeżona we śnie przez smoka, zabroniła mi wchodzić do Jeziora Głębokiego w Szczecinie mówiąc, że na jego dnie spoczywa UFO lub wirus, byłem zły z tego powodu i powiedziałem, że ,,chromolę takie wakacje'', tymczasem król Sanjaya z Lechii w obawie przed koronawirusem założył przezroczystą przyłbicę, a później zasłonę z kolorowych kawałków drewna nawleczonych na sznurek,

- dowiedziałem się, że wyrabianie przez Włochów kamiennych żetonów grozi trzęsieniami ziemi, we Włoszech pewne miasto zostało zbudowane na podziemnej, litej skale, kiedy wydrążono w niej tunele, miasto zostało zniszczone przez trzęsienie ziemi,

- na obcej planecie znajdują się Gwiezdne Wrota zapewniające kontakt z Ziemią,

- uwięziłem u siebie w domu Grzegorza Brauna i Gabriela Augustyna Tarasiuka karząc ich za wiarę w Wielką Lechię, krzyczałem na Brauna i chciałem dać mu do przeczytania ,,Fantazmat Wielkiej Lechii'' Artura Wójcika, lecz nie dawali się przekonać, postanowiłem uwolnić ich w trakcie wysypywania dwóch worków śmieci,

- nauczycielka fizyki, pani Jolena ov Symetayak została kierownikiem sklepu spożywczego,

- przeczytałem w ,,Biblii'', że latem Żydzi nosili turbany i rozpinane kamizelki, aby się ochłodzić,

- przez Egipt płyną Nil i Eufrat,

- na lekcji KOSS - u miałem zajęcia o hodowli zwierząt futerkowych, tymczasem zimą hodowca norek ubrany w same kąpielówki odpędzał piłą elektryczną ekologów i odciął nią głowę norce,

- w 1920 r. w Polsce została opublikowana książka Juliana Ochorowicza o zmartwychwstaniu opisująca jak jeżowce wyszły z morza i rozpoczęły inwazję na ląd, dwóch agentów rządowych - kobieta i mężczyzna usiłowało przekonać warszawiaków, aby nie wierzyli w wydarzenia opisane w książce, lecz bezskutecznie. 

,,Nils Paluszek''

 

,,Dobrze mieć prawdziwego przyjaciela, choćby był taki maleńki jak palec! Nie jest już wtedy nudno siedzieć w domu. I nie jest tak smutno. Można się bawić, ile dusza zapragnie! Takim przyjacielem może zostać Nils Paluszek, który magicznym zaklęciem odkrywa przed dziećmi świat pełen niezwykłych przygód’’ - z blurbu.

 

W październiku 2020 r. przeczytałem książkę Astrid Lindgren ,,Nils Paluszek’’ (szwedzkie: ,,Nils Karlsson – Pyssling’’); zbiór dziewięciu opowiadań fantasy wydanych po raz pierwszy w 1949 r.

Akcja tych opowiadań rozgrywa się w XX wieku w Szwecji (Sztokholm, Äppelviken) oraz w baśniowej Krainie Zmierzchu.

Na kartach antologii przewijają się postaci fantastyczne, które wchodzą w interakcje z dziećmi.

Tytułowy Nils Paluszek był chłopcem wielkości palca mieszkającym pod podłogą w ubogiej dziurze, którą wynajmował od myszy i płacił jej kawałkami sera. Zaprzyjaźnił się ze znacznie większym od niego dzieckiem – Bertilem, który siedział całymi dniami w domu, bo jego oboje rodzice pracowali w fabryce. Nil przekazał swemu przyjacielowi zaklęcie ,,Killevipen’’ umożliwiające mu zmniejszanie się i wchodzenie do mysiej dziury. Sam Nils jednak nie mógł osiągać ludzkich rozmiarów.

Pan Liljonkvast – Tulipański był karzełkiem w kraciastym ubraniu i czarnym cylindrze. Zabrał chorego Görana do Krainy Zmierzchu, którą władali pełni dostojeństwa król i królowa. W Krainie Zmierzchu na drzewach rosły cukierki i żyły mówiące zwierzęta – łoś i niedźwiadek, zaś Göran mający chorą nogę, mógł tam latać.

Peter i Petra byli sympatycznym, miniaturowym rodzeństwem, które mieszkało razem z rodzicami w malutkim domku w Parku Wazy. Kiedy przyszli do szkoły przylegającej do ich parku, by się w niej uczyć, wszyscy ich polubili, a zwłaszcza Gunnar. Nocami Peter i Petra jeździli na łyżwach na opuszczonych lodowisku.

Kukułka – Wesołka była ożywioną kukułką zegarową, potrafiąca mówić i latać, która bawiła się z chorym rodzeństwem Gunnarem i Gunillą.

Mirabella (jej imię znaczy ,,cudowna’’) była ładną, ożywioną lalką. Wyrosła ze złotego nasionka, które córka ogrodnika Britta – Kajsa dostała od tajemniczego staruszka w podzięce za otwarcie mu furtki. Dziewczynka zasadziła nasionko i podlewała je, aż zyskała przyjaciółkę.

W dawnych wierzeniach europejskich sylfy i sylfidy były duchami powietrza. Jedna z nich, zakochana po uszy w królu elfów, rozpaczała naga, bo rozdarła sukienkę o cierń róży. Wówczas z pomocą pospieszyła Lena dając jej ozdobną koronkową chusteczkę, która posłużyła sylfidzie za nową sukienkę. Tak ubrana sylfida wyruszyła na bal odbywający się w majową noc, kiedy to tańczyła z królem elfów.

Ylva – li była wyimaginowaną, ukochaną siostrą Barbo; królową podziemnej krainy, do której wejście znajdowało się pod krzakiem róży. Mieściła się tam Złota Sala i źródełko z zieloną wodą. Ylva – li i Barbo miały dwa czarne pudle – Ruffa i Duffa, mnóstwo białych królików i dwa konie; białego ze złotymi kopytami i czarnego ze srebrnymi kopytami. Jeździły na nich przez las zamieszkany przez Złych – humanoidalne istoty o długich rękach i zielonych oczach. Za lasem mieszkali Dobrzy, którzy gościli obie dziewczynki. Kiedy Ylva – li umarła, rodzice kupili Barbo wymarzonego czarnego pudla.

Mimi była ożywioną lalką matki Petera. Chłopiec wszedł do jej domku i pomagał lalce bronić naszyjnika z pereł przed rozbójnikiem Fiolitem i jego bandą 40 rozbójników.

Na tle tych istot fantastycznych wyróżnia się postać realistyczna. Jest nią uboga dziewczynka Maja. Zaprzyjaźniła się z królewną Lizelottą, która dotąd nie lubiła się bawić. Dziewczynki wymieniły się swoimi lalkami.

Są to urocze opowiadania o potrzebie przyjaźni, ale – w delikatny sposób - poruszają też takie trudne tematy jak samotność, choroba, zagrożenie i śmierć. W nakreślonych przez Lindgren obrazach Krainy Zmierzchu i królestwa Ylvy – li dostrzegam ukrytą tęsknotę za Niebem.