Ordan i Movgił

W fantazji o Ordanie z Brustaborga, główny bohater w hindyjskiej Puszczy Śoni spotkał jej króla Movgiła (jego pierwowzorem był Mowgli). Gdy Movgił pływał w rzece Anaga – purma, ryba Matśu złożyła mu ikrę do pępka, czym dała mu nadludzką siłę. Nosił skórę swego wroga, tygrysa Śarkuna i walczył ozdobnym sztyletem o złotej rekojeści, stylizowanej na głowę słonia. Miał drużynę złożoną z dwóch wilków – przybranego rodzeństwa Basra i Cedry (basiora i wedery), niedźwiedzia Baldusa, pantery Bahary, pytona Qa, orła Śiriśa, oraz słonia Gati. Miał młodą i piękną żonę Mesaule. Przyjął Ordana. Po walce zawarł z nim braterstwo krwi. Razem bronili Puszczy Śoni przed myśliwymi i poszukiwaczami skarbów; radżami Arian – sanem, który strzelał z łuku do pokojowych piesków, Boldog – sanem, który po przegranej w polo podpalił żywego kucyka, Pandan – Khauravem, który uważał siebie za boga Rama Wisznu i kazał sobie zrobić koronę na miarę boga, oraz Burut – Bharatem, który polując na tygrysy, uzywał jako przynęty dzieci. Radżowie chcieli porwać Mesaule, wyciąc las i urządzić w nim kopalnię drogich kamieni, zaś zwierzęta wybić i przeznaczyć na pokarm swym armiom.