Triumf Literatury

Czy to nie dziwne,

że

w dobie komputera,

w dobie Mc Donalda

Et cetera

Można mówić takie rzeczy!

Triumf Literatury! Ależ dzieci!

Wszak gros Polaków już nie czyta,

ale triumf triumfem jest i basta.

Tam

na przedzie

Julian ,,Czarciogęby'' Tuwim

na

grzbiecie

Słonia Trąbalskiego

jedzie.

Za nim

Lokomotywa

w

ostatnim wagonie

Lechoń rozprawia się z Konradem

czy Konrad z Lechoniem?

,,generał'' Antoni Słonimski

nad

,,Bzdurą'' wojuje

zaś

Franz Kafka

,,Proces'' swój odprawuje

Orwell poczęstował

Waldusia i Ferdka

ginem zwycięstwa

aż

im poszło w pięty

zaś

św. Mael chrztem 

alk olbrzymich

 był zajęty. 

Więc Ernest Hemingway z bykiem 

walczy

A 40 jego kotów na 

hipotetyczne mięso patrzy

Więc Piłat zajada indyka

choć

nie słyszał nawet o Kolumbie

Panie Dobraczyński co z tego

wynika?

Więc Maria Dąbrowska

Złotym Kłosem

i

Sanacją gardzi

Zaś po Nobla idą:

Szymborska, Miłosz, Reymont  i Sienkiewicz.

Więc Pan Ambroży Kleks,

o

którym w klasie czwartej czytała

każda polska dziecina

(wyobraźcie sobie!)

jest płodem wyobraźni

Jana Brzechwy

co

wielbił Stalina!

Tam 

w

krzakach

Leśmian alias Lesman 

pogryzion srodze

bo

próbował  usunąć Dusiołka

co

Bajdałę

dusił siedząc mu na nodze

stropił się bardzo;

gorąco mu było

jak przy 

Zofii Kossak - Szczuckiej 

,,Pożodze''

Dalej Baryka Cezary z ,,Przedwiośnia''

Żeromskiego mówi

,,Fourier''

do księdza ,,Nastka'' Anastazego

Nałkowskiej ,,Medaliony''

prawdę ukazuja

o

hitlerowskich zbrodniach

zaś

Skargi Barbary ,,Po wyzwoleniu''

o

sowieckich łagrach mówi

Takoż Sołżenicyna

dzieła.

I Fiedler Arkady rozpisać

się

raczył

,,Papcio Chmiel''

dziećmi swymi

Tytusem

Romkiem

A'Tomkiem

śmiech serdeczny budzi

W Drugiej Rzeczypospolitej Polskiej

dzieci

bawił

zantropomorfizowany zając

Imć Tchórzaczek

Kornel Makuszyński

też

znał się na swym rzemiośle.

Więc Mrożek Sławomir na

tygrysie

co powodem

męczeństwa

był

dla

Piotra O'heya

za nim 

siedzi baba

i

trzyma nogi w kałamarzu

śniąc

o

swym cmentarzu.

Tolkien szereg

postaci fantastycznych

wodzi

Więc Iluvatar, Melkor, Ainurowie, 

Elfy, hobbity, krasnoludy, orkowie,

oraz ludzie

Tylko pies Łazikanty

,,po macoszemu''

jest

traktowany.

Pilot Pirx i Ijon Tichy

na

statku kosmicznym swoim

Stanisława Lema 

nad Armagedonem

wiodą

A ten się nie boi.

Jest Baczyński - młody ,,Kolumb''

poeta

Jest Zbigniew Herbert

geniusz,

któremu Nobla odmówiono

od

moskiewskiej władzy

wiele wycierpiał pono

w Roku 1998

umarł

Ten co odwagę miał i umiał

redaktora

,,Gazety Wyborczej''

Adama Michnika

nazwać

,,kłamcą i manipulatorem''

teraz zaś z:

błotem

gnojem

śmieciem

czy odpadem atomowym

Michnik i Herberta żona

pamięć

jego mieszają.

Więc Herling - Grudziński

i

ksiądz Jan Twardowski

Nobla, Nobla im trzeba!

Herling już umarł?

Dajmy Twardowskiemu!

A na koniec - Witold Gombrowicz

Dla jednych szaleniec dla 

innych mistrz.

Towarzyszą mu osoby z jego dzieł 

i 

razem z ojcem tak śpiewają:

,,Niech gęba gębie, daje po gębie. Gębą swą uderz komuś po zębach, lub powieś się na dębie. Hej! Gęba na dębie jak zięba''!

*******************

Rok 1999 zwrócił się do Jeny:

- Zapewne dziwi Cię ta piosenka.

- Tak, bardzo - odparła Jena.

- Otóż pochodzi ona z kontrowersyjnej powieści Witolda Gombrowicza pod tytułem ,,Ferdydurke''...

Nagle podszedł wysoki, starszy pan o bladej, ziemistej cerze i wykrzyknął:

- Pupa, pupa, pupa !!!

Jena była zgorszona. 

- O, będę miał kogo upupiać! Dyrektor Piórkowski będzie się cieszył. Chodź moje dziecko - mruczał dziwny jegomość.

- Zostaw Ją! - zaprotestował Rok 1999.

- Ależ panie Roku 1999! Panu też mogę zrobić pupę! Cip, cip, kurka, zasmarkany nosek, roczek, kalendarzyk...

- A ja mogę panu, profesorze Pimko, zrobić gębę! - groził Rok 1999. - Gębą swą uderz Bladaczce po zębach.

- On jest niekulturalny - szepnęła Jena do ucha Roku 1999.

- Masz rację - odparł.

- Hej! Panie Pimko! - ktoś krzyknął z oddali. - wracaj tu zaraz hultaju i śpiewaj naszą piosenkę - zawołał jakiś mężczyzna, który zwracając się do Jeny i Roku 1999 rzekł:

- Bardzo państwa przepraszam. To był bohater mojej powieści ,,Ferdydurke'', profesor T. Pimko vel Bladaczka. Mam nadzieję, że nic państwu nie zrobił! Sam go wymyśliłem. To kawał drania. Choć mówiłem mu, aby nie zajmował się polityką, współpracuje z izraelskim wywiadem i infantylizuje, zdrabnia i wtłacza w formę Palestyńczyków. Gdyby państwo chcieli, daję mój autograf - zagadnął przyjaźnie literat, po czym odszedł do swego orszaku. 

- Już wszystko dobrze - rzekł Rok 1999 do Jeny. - W języku Gombrowicza ,,pupa'' jest symbolem infantylizmu, zaś ,,gęba'' - grubiaństwa. Ale ciesz się! Możesz się pochwalić w domu i w szkole, że mówił do Ciebie sam Witold Gombrowicz!