,,Z wielką przyjemnością piszę te kilka słów wprowadzenia do wydanego przez Szczeciński Oddział Krajowego Towarzystwa Autyzmu tomiku poezji Tadeusza Klarowskiego. Gdy przed kilku laty zapoznawałem się z jego pięknym, niezwykle oryginalnym obrazem naszej trudnej polskiej historii, sięgającym czasów Piasta, byłem zaskoczony tym co czytam z kilku powodów. Po pierwsze były to bardzo śmiałe i trafne oceny, spotykane jedynie w wypowiedziach doświadczonych pisarzy. Po drugie to co się czytało świadczyło o dojrzałości autora, który poza niebanalnymi opisami, zdobywał się na niezależną własną opinię, odbiegającą najczęściej od sztampowych sformułowań spotykanych zarówno po prawej jak i lewej stronie sceny politycznej. Po trzecie, zaskakiwała krytyczna ocena dokonywana przez młodego, kilkunastoletniego autora, nie mającego wielu okazji do tworzenia porównań i niezależnych ocen w tak trudnym obszarze rzeczywistości, do jakiego należą nasze powikłane dzieje.
Już
wtedy namawiałem Panią Lilianę Gąsecką do szybkiego
upowszechnienia dostarczonego mi w maszynopisie poematu na temat
polskiego Millenium. Zawarte w nim dialogi, odwoływanie się do
specyficznych faktów z bliższej i dalszej historii, wszystko to
dawało odczuć, że Tadeusz Klarowski dysponuje interesującą formą
ekspresji. Uważam, że może to być zapowiedzią nowych dokonań
literackich, które warto promować. Mamy wiele przykładów
świadczących o tym, że dostrzeganie i odpowiednie wykorzystanie
metafor i symboli ma szczególnie istotne znaczenie dla procesu
komunikacji. Umiejętność tą można i należy rozwijać z
pozytywnym skutkiem na różne sposoby, a poezja jest szczególnie
cenną formą artystyczną. Myślę, że strofy te znajdą właściwy
odbiór i zainteresowanie u Czytelników, którzy spotkają się
dzięki nim z odbiegającym od przeciętności sposobem spostrzegania
świata. Oczekujemy zatem na nowe artystyczne dokonania Tadeusza
Klarowskiego, poszerzone o doświadczenie ostatnich lat tak
brzemiennych w zarówno pozytywne jak negatywne skutki naszej
transformacji. Może sięgnie też do bardziej autobiograficznych
wątków, (do czego chciałbym go zachęcić), aby ukazać także nie
zawsze dostrzegane i rozumiane dylematy przeżywane przez młode
pokolenia Polski na progu 21. wieku. Będziemy ciekawi dalszych
przemyśleń, może wzbogaconych o profesjonalną wiedzę, ale także
o odczucia wyrosłe na kanwie wydarzeń lat ostatnich.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz