Żmij Ognisty Wilk i Boże Narodzenie

,,Wierzysz, że Bóg narodził się w betlejemskim żłobie. Biada ci, człowiecze, jeśli nie narodzi się w tobie!’’ – Adam Mickiewicz.

Podróżujący w czasie i przestrzeni słowiański heros Żmij Ognisty Wilk trafił na dwór św. Kingi. Księżna dostała od mnichów łaciński apokryf ,,Dzieje Narodzenia Pańskiego'' i z okazji Adwentu czytała ją na głos całemu dworowi. Ów apokryf zawierał informacje o rodzicach Maryi – świętych Joachimie i Annie, o obecności wołu i osła w stajence betlejemskiej, o pokłonie podhalańskich górali i królewny Awsieni Kolędy – córki Rodusia, króla Gołędów, o kuszeniu Trzech Króli przez ognistego Kłobuka i innych sprawach. Apokryf barwnie opisywał ucieczkę Świętej Rodziny do Egiptu – szukanie schronienia na drzewie, podróż morską, hołd smoków i panter, upadek pogańskich posągów w chramie, pokłon palmy, a także spór diabła Djasła i Śmierci o duszę Heroda. Książka kończy się opisem hucznych igrzysk cesarza rzymskiego Probusa (w ich przygotowaniu pomagali Słowianie) i odważną wypowiedzią chrześcijańskiego niewolnika, że największym wydarzeniem w dziejach nie były te igrzyska, ale Boże Narodzenie.