W
lipcu 2014 r. przeczytałem komiks ,,Krasnoludy''
z gatunku comic fantasy, autorstwa Andrzeja Pilipiuka, jego żony
Katarzyny Pilipiuk i rysownika Zbigniewa Larwy. Akcja rozgrywa się w
fantastycznym świecie, wiele wskazuje, że może to być …
przyszłość naszego świata. Bohaterami jest trzech braci –
krasnoludów z Wroniego Gniazda: Krasny,
Jemioł i Baryła, którzy
studiowali w miasteczku
uniwersyteckim w Moczymordach Wielkich. Zamiast się przykładać do
nauki, żłopali astronomiczne wręcz ilości piwa, uczęszczali do
zamtuzów, po pijanemu spali razem z trzodą chlewną... Miarka się
przebrała gdy przepili bibliotekę uniwersytecką. Relegowani z
uczelni udali się w świat na poszukiwanie skarbów. Komiks w
sztafażu fantasy ,,przemyca'' liczne odniesienia do współczesnej,
smutnej polskiej rzeczywistości. Zawiera wzmianki o ZUS – ie,
Amber Gold, światowym kryzysie gospodarczym, na który narzekała
rodzina dzików, a także do płacenia górnikom akcjami kopalni.
Pojawia się nawet rosyjska stacja kosmiczna i ożywione kościotrupy
dresiarzy – Łysego, Bejsbola i Mielonego (pan Pilipiuk tak
,,kocha'' dresiarzy,
że umieszcza ich nawet w utworze o krasnoludach ;). W komiksie
zachwyciło mnie poczucie humoru jego Autorów. Nawiązuje on do
najlepszych tradycji polskiego komiksu, więc nie mogę się doczekać
kolejnych części.
W
lipcu 2014 r. przeczytałem monumentalną powieść ,,Ona''
(1887) brytyjskiego pisarza Henry'ego Ridera Haggarda (1856 –
1925); jednego z ojców założycieli gatunku fantasy.Akcja
rozgrywa się w XIX wieku, zaś tematem powieści jest podróż do
Afryki, gdzieś w okolicach rzeki Zambezi, trzech Anglików: Ludwiga
Holly'ego, jego przybranego syna Leo Vinceya i służącego Hioba (w
XIX wieku Afryka wciąż była lądem tajemniczym, pobudzającym
wyobraźnię). Podróżnicy zgodnie ze starożytnym przekazem z
egipskiej tabliczki Amenertas poszukiwali nieśmiertelnej królowej –
czarodziejki, która przed tysiącami lat zabiła Kallikratesa,
przodka Leo Vinceya, za to, że wolał od niej egipską księżniczkę
Amenartas. Dotarli do krainy fikcyjnego plemienia Amahaggerów
(zuluskie: ,,ama''
– ludzie i ,,hagger''
– kamień). Byli to mieszkający w skalnych osiedlach mieszańcy
ras białej i czarnej, którzy mieli dzikie obyczaje. Uprawiali
kanibalizm, wcześniej mordując ofiarę za pomocą rozżarzonego
garnka wkładanego na głowę, palili w ogniskach zmumifikowanymi
ciałami mieszkańców starożytnego Kôr,
co nie przeszkadzało im jednocześnie bać się duchów, zaś
małżeństwa zawierali przez pocałunek. Do
Amahaggerów należał starzec Bilali, mający długą, siwą brodę
i młoda dziewczyna Ustane, która poprzez pocałunek ,,poślubiła''
niezwykle przystojnego Leo Vinceya. Wczesniej
na tych terenach istniała wysoko rozwinięta, biała cywilizacja
Kôr.
Należący do niej pustelnik Noot posiadł tajemną wiedzę o bijącym
z wnętrza Ziemi ogniu … odmładzającym i przedłużającym życie.
Z wiedzy tej skorzystała Ayesha (czyt. Assza), tytułowa Ona. Była
z pochodzenia Arabką, pochodziła z terenów dzisiejszego Jemenu
(jej imię jest odmianą arabskiego imienia Aisza, które nosiła
żona Mahometa). Wyróżniała się nadludzką, nieskazitelną urodą;
miała jasną cerę, długie, czarne włosy, czarne oczy. Jej wdzięk
sprawiał, że mężczyźni dosłownie szaleli z miłości do niej.
Ubierała się na biało, zaś twarz zakrywała welonem. Równie
wielka jak uroda, była jej moc i inteligencja. Potrafiła zabijać
spojrzeniem i uzdrawiać, znała się na chemii, niczym Galadriela
potrafiła dostrzegać odległe zdarzenia w naczyniu wody. Nie
wiadomo dokładnie w co wierzyła (wiemy tylko, że uznawała
reinkarnację; w Leo Vinceyu widziała wcielenie Kallikratesa, zaś w
Ustane widziała wcielenie Egipcjanki Amenartas; co gorsze
przekabaciła na tę fałszywą wiarę chrześcijanina Holly'ego). W
starożytności w swej ojczyźnie kwestionowała kult rodzimych bóstw
arabskich, dysputowała z greckimi filozofami, a ponadto pałała
niechęcią do Żydów, bowiem ci chcieli ją ukamienować jako
bluźnierczynię. Holly opowiedział jej o Jezusie Chrystusie i
Mahomecie, jednak Ayesha nie przyjęła ani chrześcijaństwa, ani
islamu. Z
jednej strony była nadludzko piękna i inteligentna, żałowała
popełnionej przed wiekami zbrodni na Kallikratesie i z wiernością
Penelopy czekała na jego powrót, z drugiej zaś była okrutna i
cyniczna, pełna pychy stawiała siebie w miejscu Boga. Pogardzała
Amahaggerami i nie wahała się skazywać się ich na tortury,
zabiła też Ustane, której jedyną ,,winą'' było to, że kochała
tego samego mężczyznę co królowa. Namietność jaką budziła w
mężczyznach, popychała ich do złego, czyniła ich gorszymi.
Ponadto planowała podbój Imperium Brytyjskiego u boku Leo Vinceya.
Ayesha na oczach Anglików chciała znów się odmłodzić w ogniu,
lecz tym razem płomienie miast młodości przyniosły jej niszczącą
starość. Mimo, że było w niej wiele zła, Holly i Vincey nigdy
nie przestali za nią tęsknić. Podróżnicy dotknęli Tajemnicy i
wyszli z tej przygody poranieni na duchu...
Jako
ciekawostkę podam, że powieśc ,,Ona''
wywarła wpływ na ludzi tak różnych jak Freud i Jung, jak też
Tolkien i Lewis (Ayesha była pierwowzorem Białej Czarownicy, a w
pewnej mierze również Galadrieli).
