,,Willow''

W sierpniu 2015 r. obejrzałem po raz drugi familijny film fantasy ,,Willow'' z 1988 r. w reżyserii Rona Howarda, ze scenariuszem samego George'a Lucasa. Głównym bohaterem, żyjącym w fantastycznym, quasi – średniowiecznym świecie jest zajmujący się uprawą ziemi karzeł Willow Ufgood. Miał on żonę i dwójkę dzieci i w nieporadny sposób uczył się czarować. Film opowiada o jego wędrówce razem z powierzonym jego opiece niemowlęciem, dziewczynką Elorą Danan, która według przepowiedni miała zakończyć panowanie okrutnej królowej – czarownicy Bavmordy. W jego rolę wcielił się Warwick Davies, prawdziwy karzeł.

W świecie Willowa spotykamy takie istoty fantastyczne jak: Nelvynowie – rasa pokojowo żyjących karłów (łatwo dostrzec ich podobieństwo do hobbitów), leśne skrzaty (przypominały dzikich ludzi, ubierały się w skóry myszy i używały magicznego proszku – afrodyzjaku), trolle (podobne do czarnych małpoludów), obrzydliwy, dwugłowy smok, w którego Willow zamienił trolla, bestie gończe podobne do olbrzymich, czarnych szczurów, oraz czarodziejka Rasiela Fin, którą Willow przez dłuższy czas nie potrafił odczarować, a która była min. krukiem i kozą.

Postać Willowa przypomina nieco Froda Bagginsa z ,,Władcy Pierścieni'', a ponadto – w sposób zamierzony, bądź nie – nawiązuje do postaci św. Józefa ratującego Dzieciątko Jezus przed Herodem (odpowiednikiem Heroda jest tu Bavmorda, zaś postać Elory Danan reprezentuje motyw mesjanistyczny; niewinne dziecko, którego narodziny położą kres panowaniu zła, to przecież jakaś aluzja do narodzin Jezusa Chrystusa!).

W filmie bardzo spodobały mi się owe nawiązania do ,,Biblii'' i do Tolkiena, bardzo sympatyczna postać głównego bohatera i jego ludu, jasny rozdział dobra od zła i dobre zakończenie.