Dzięciołowate
są grupą ptaków z długim, ostrym dziobem i aerodynamicznym
kształtem ciała ułatwiającym sprawne lawirowanie między
drzewami. Dzielimy je na: dzięcioły, krętogłowy i dzięciolniki
(pomińmy opis tych dwóch ostatnich).
Dzięcioły są doskonale
przystosowane do nadrzewnego tryby życia. Ich ogon utworzony jest ze
sztywnych piór i służy za podporę. Nogi są mocne i zakończone
ostrymi pazurami. Dzioby dzięciołów są bardzo mocne; służą do
kucia w drewnie w poszukiwaniu korników. Odkrywszy chodnik tych
owadów, ptak wprowadza swój długi, lepki język. Używa również
dziobu do wydawania dźwięków, które mają zaznaczyć umowne
granice terytorium. Zdarza się, że w tym celu dzięcioły
wykorzystują rozmaite niespodziewane obiekty np. anteny satelitarne.
Podstawowym pokarmem wszystkich dzięciołów są owady pasożytujące
na drewnie. Niektóre dzięcioły uzupełniają ową dietę. Dzięcioł
żołędziowy żywi się żołędziami. Wielkie ich zapasy robi na
zimę, umieszczając je w korze drzewnej, nie jest jednak
szkodnikiem, ponieważ nie uszkadza drewna. Żyje w Ameryce
Północnej. Natomiast eurazjatycki dzięcioł białoszyi zjada owoce
i ich pestki, oraz rozmaite owady (gąsienice, muchówki,
chrząszcze). Amerykański dzięcioł czerwonogłowy, dzięcioł
czarny, duży, zielony, krętogłów kornikową dietę uzupełniają
mrówkami. Wyłuskują także nasiona drzew iglastych. Ptak umieszcza
szyszkę w dziupli zwanej kuźnią i wydobywa z niej nasiona.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz