,,DEL (cyg. del 'bóg, istota najwyższa') w mit. cyg. nazwa bezpostaciowej istoty najwyższej, czasem utożsamianej ze słońcem (cyg. kham). Jedynym śladem antropomorfizacji dela jest traktowanie go jako syna dey devlikani, tj. 'matki bożej'. Del był wszechwidzący i dlatego rozstrzygał o prawdzie i fałszu (por. porzekadło o del dikhel o čačimos 'bóg widzi prawdę'). Po zetknięciu się Cyganów (Romów) z chrześcijaństwem i islamem zaczęto pojmować go jako Chrystusa bądź Allaha. Obok formy del utrwaliła się postać dewla, od często używanego wołacza dévla! 'boże!' Nazwa pochodzi z ie. * deiwos 'jasne niebo, bóg'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz