Lotokot

Mało ludzi zna zwierzęta, o których będzie opowiadać ten artykuł. Wciąż jeszcze pamiętam jak w klasie czwartej były omawiane wyrazy zawierające słowo KOT i gdy jako przykład wymieniłem lotoKOTa, nauczycielka nie wiedziała co to za zwierzę. Niech choć Czytelnik dowie się o jego istnieniu!

Lotokot jest jedynym przedstawicielem rzędu latawców, spokrewnionego z nietoperzami i naczelnymi. Bywa określany również jako: ,,latoperz'', ,,kalugo'', lub po prostu ,,latawiec''. Nazwa ,,lotokot'' nie jest dobrana zbyt fortunnie. Po pierwsze: omawiane zwierzę nie jest kotem. Po drugie: nie potrafi latać lotem aktywnym. Osiąga natomiast wymiary kota, zaś między oddalonymi od siebie gałęziami drzew przemieszcza się lotem ślizgowym tak jak polatucha (gryzoń), lub lotopałanka (torbacz). Pokryty jest brązowym futrem cenionym przez kuśnierzy. Pysk ma wydłużony; oczy duże, zdatne do widzenia w mroku. Posiada długie łapy z pięciopalczastymi dłońmi. Z tyłu ciała sterczy długi, cienki ogon. Zarówno głowa, kończyny i ogon są spięte błoną lotną, faktycznie upodabniającą zwierzę do latawca. Patrząc na poruszającego się tą ,,lotnią'' lotokota widzi się mozaikę barwy czarnej (głowa, tułów, łapy, ogon) i pomarańczowej (błona lotna). Latawce żyją w Azji Południowo – Wschodniej, zaś ich siedliskiem są lasy tropikalne. Żywią się owocami, owadami, jajami i pisklętami. A na zakończenie ciekawostka: nazwa łacińska lotokota brzmi: Cynocephalus volans, czyli ,,psiogłowiec latający''.