Legenda o magnesie

,,Magnesy mają długą historię. Według chińskiej legendy około 2500 roku p. n. e. pewien cesarz poprowadził swoją armię pośród mgły, posługując się skałą zwaną magnetytem. Ściślej mówiąc, prawdopodobnie trzymał w ręce kawałek tej skały zawieszony na sznurku'' - Nick Arnold ,,Monstrrrualna erudycja. Wstrząsająca elektryczność''

Elektryczny znachor

,, [...] Zły humorek?

Zażyj ożywczej kąpieli w prawdziwym mleku z prądem elektrycznym, siedząc jednocześnie na magnetycznym krześle. Na zdrówko!

Małym drukiem:

To bezużyteczne leczenie zaproponował w 1774 roku szkocki lekarz James Graham, który stracił przez nie wszystkie pieniądze i dostał obłędu.

Żegnajcie bóle stawów!

Po prostu przymocuj induktoskop do chorej okolicy. Połącz metalowe pierścienie z zasilaniem i obserwuj jak ból znika. 

Małym drukiem:

Sprzedaż tego bezużytecznego urządzenia została zakazana w Stanach Zjednoczonych, ponieważ pacjenci doznawali  groźnych porażeń elektrycznych. W reklamie zapomniano chyba dodać na końcu '... wraz z chorą kończyną'.

Problemy z zasypianiem?

Seria wstrząsów ci pomoże! Posłuży ci do tego luksusowe urządzenie kąpielowe. Siądź i zanurz się w elektryzowanej wodzie! TROCHĘ TRZĘSIE, ALE ZA TO JAK DZIAŁA!

Małym drukiem:

Kąpiele elektryczne były bardzo modne w latach 90. XIX wieku; bezużyteczne są do dziś. Nawiasem mówiąc, wrzucanie urządzeń elektrycznych do wanny może się skończyć fatalnym porażeniem. Radzę więc pozostać przy gumowych kaczuszkach.

Kłopoty z zatwardzeniem?

Wypróbuj nasze mocne, krótkie wstrząsy, a zaczniesz robić jak w zegarku - nawet wielkie sztuki. Zalecane również przy kłopotach z pęcherzem'' - Nick Arnold ,,Monstrrrualna erudycja. Wstrząsająca elektryczność''

Góralki

W XIX wieku słonie, hipopotamy i nosorożce były łączone we wspólną grupę ,,gruboskórnych’’. Dziś taka klasyfikacja jest uważana za naiwną – powyższe zwierzęta reprezentują trzy różne rzędy. Najbliższymi krewnymi trąbowców są syreny i … góralki (Jan Żabiński w ,,Zagadce ewolucjonizmu’’ porównuje kontrast między olbrzymim słoniem, a małym góralkiem do kontrastu między Patem i Patachonem – bohaterami popularnych niegdyś filmów). Klasyfikacja góralków zawsze sprawiała kłopoty. Starożytni Fenicjanie spotkawszy w Hiszpanii dzikie króliki uznali je za spokrewnione z góralkami i nadali im nazwę ,,i – sephen – in’’ (,,ten, który znika’’). Króliki chowały się bowiem przestraszone podobnie jak góralki.

Wyewoluowały w oligocenie razem z trąbowcami i syrenami. Dzielą się na trzy rodzaje. Ich anatomia łączy cechy gryzoni i nieparzystokopytnych. Wyróżniają się obecnością gruczołów zapachowych na … grzbiecie, gdzie uwidacznia je odmienny kolor sierści (u góralka drzewnego jest to kolor biały). Osiągają wymiary ok. 60 cm (w zależności od gatunku) i sylwetką przypominają nasze świstaki. Ubarwienie w odcieniach brązu i szarości. Palce zakończone ostrymi kopytkami ułatwiającymi wspinanie się po skałach (w przypadku góralka drzewnego – po drzewach; jest on jedynym ssakiem kopytnym mogącym poruszać się wśród gałęzi). W górnej szczęce posiadają parę stale rosnących siekaczy, co upodabnia je do gryzoni i torbaczy – wombatów (zajęczaki przez długi czas zaliczane do gryzoni mają siekacze w obydwu szczękach). Areał góralków obejmuje: Afrykę (z wyjątkiem terenów północno – zachodnich i południowo – zachodnich), oraz niewielką część Półwyspu Arabskiego (część zachodnia i wyspowe populacje w głębi półwyspu). Gatunkiem azjatyckim jest góralek abisyński, wbrew nazwie nie ograniczający się do samej tylko, afrykańskiej Etiopii (Abisynii). Są roślinożerne, żywią się trawą. U góralka abisyńskiego ciąża trwa 7 miesięcy (u słoni 20 – 22 miesięcy), w miocie 1 – 2 młodych (góralek drzewny: 2 – 3 młodych). Powoli następuje synantropizacja tych zwierząt.