,,Nazwa pochodzi z buriackiego i sojockiego burchan (burkan/ purkan) czyli 'bóg' w odniesieniu do jedynego Boga monoteistycznego (Biały Burchan) oraz Buddy (Burchan - budda). [...] burchaniści rozbili tradycyjną dualistyczną strukturę kosmosu szamańskiego poprzez nadwaloryzację Ulgena na wzór Boga chrześcijańskiego, a szamanów uznali za sługi Erlika. Z dotychczasowych sił duchowych pozostawili Słońce i Księżyc, oraz Ałtaj. [...] Do roku 1910 burchanizm rozprzestrzeniał się na zachodzie Ałtaju, a im dalej na północ, tym bardziej obrastał w mityczne zdarzenia. Północni Ałtajczycy mówili o pojawieniu się na południu Kys - kaan, 'Królowej - Dziewicy', dobrej i miłosiernej. Teleuci włączyli do obrzędów burchanizmu wezwanie swych mitycznych herosów w rodzaju Ojrota, stawiając ich obok słynnych jarłykczi: Szuny, Amursana i innych. [...] powróciły ofiary dla gospodarzy gór (eżynów) jako pośredników [w] w kontaktach z Burchanem. [...]'' - Andrzej Szyjewski ,,Etnologia religii''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz