,,Poszczególne narody chętnie widziały diabła w postaci niezbyt lubianego sąsiada. Ludowy diabeł angielski był chudym Francuzem, ugrzecznionym, gestykulującym i bez przerwy podskakującym. I na odwrót, diabeł francuski przybierał postać angielskiego gentelmena. W wyobraźni Lapończyka diabeł chodził w mundurze szwedzkiego żołnierza. Wśród Europejczyków miał on jednak przeważnie postać czarnego mieszkańca Afryki. U niektórych zaś plemion murzyńskich diabeł był Europejczykiem, ubranym w strój dawnych przybyszów holenderskich. Ukraiński chłop często ubierał diabła w kontusz lub żupan polskiego szlachcica, a w późniejszym wydaniu w surdut polskiego ziemianina z XIX wieku. Natomiast diabeł ludu polskiego często przybierał postać Niemca'' - Bohdan Baranowski ,,Pożegnanie z diabłem i czarownicą''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz