,,Łowca Śmierci 4: Turniej Tytanów''

 

,,Wtedy Jezus rzekł do niego: ‘Schowaj swój miecz do pochwy, bo wszyscy, którzy za miecz chwytają, od miecza giną’’ - Mt 26, 52

W grudniu 2021 r. obejrzałem amerykański film heroic fantasy ,,Łowca Śmierci 4: Turniej Tytanów’’ (ang. ,,Deathstalker IV: Match of Titans’’) w reżyserii Howarda R. Cohena (1942 – 1999) z 1991 r.

Akcja rozgrywa się w quasi średniowiecznym świecie, w którym oprócz ludzi żyły też człekokształtne hybrydy z głowami lwów.

Tytułowy Łowca Śmierci, szlachetny awanturnik ratował kobiety przez wymienionymi wyżej potworami. Stara czarownica chciała, aby ukradł dla niej fotel, na którym mogłaby wygodnie usiąść. Bohater wyruszył wraz z podróżującą incognito księżniczką do zamku Kany na tytułowy turniej. Zamierzał na nim spotkać starego przyjaciela Andilara i odzyskać miecz, którym kiedyś się z nim zamienił.

Księżniczka Dionara (wariant imienia Dejanira, które w mitologii greckiej nosiła przedostatnia żona Heraklesa) była piękną blondynką. Razem ze swoja poległą siostrą, została wydziedziczona przez złą królową Kanę. Podróżowała w przebraniu wieśniaczki. Choć dorosła, zachowywała się jeszcze dziecinnie – spała z misiem (!) oraz ze swoją siostrą. Po śmierci siostry, Dionara ubrała jej skąpy strój wojowniczki i postanowiła wyruszyć na Turniej Tytanów, aby odzyskać zagrabione jej dziedzictwo. W drodze towarzyszył jej Łowca Śmierci, od którego uczyła się szermierki i … sztuki miłości. W czasie turnieju pokonała dwie wojowniczki.

Królowa Kana o czarnych włosach, była piękna, uwodzicielska i podstępna. Władała czarną magią. Podawała zawodnikom zatrute wino, które zamieniało ich ciała w kamienne posągi zdolne do walki. Łowca Śmierci i Dionara pokonali ją dzięki pomocy siłacza Vaniata, który uwiódł władczynię i wykradł jej sekret. Dzięki jego misji, ożywione posągi zostały odczarowane i znów stały się ludźmi. Kana wypiła zatrute wino samemu zamieniając się w posąg. Nasuwa się tu na myśl polskie przysłowie: ,,Kto mieczem wojuje, od miecza ginie’’. Wówczas Dionara została królową, a stara wiedźma otrzymała upragniony, wygodny fotel.