,,W ludowych tradycjach stafia ma postać kobiety o włosach do ziemi. Ma ona żelazne piersi, długie i szerokie. Ukazuje się naga lub ubrana na biało, jest bardzo chuda i brzydka, trupio blada. Oczy ma podobne do cebuli, olbrzymie usta, głowę jak sagan, uszy jak gąbki, a zęby jak grabie. Stafia może się też ukazywać pod postacią zwierzęcia (świni, psa, kota, barana, kozy, konia itd.). Pojawia się nocą w domach, piwnicach, kościołach i na mostach oraz w miejscach odludnych, na rozstajach dróg i w lasach. Ginie na pierwsze pianie koguta albo gdy ktoś zrobi znak krzyża. Ogólnie biorąc, nie jest ona bardzo szkodliwa, ale jeśli trafi się złośliwy osobnik tego rodzaju, to bije ludzi, dusi, przytłacza śpiących i ich okalecza. Stafie gaszą świece i szukają pożywienia w ludzkich domostwach. By je sobie zjednać, ludzie zostawiają picie i jedzenie na wierzchu, w miejscach łatwo dostępnych'' - Claude Lecouteux ,,Tajemnicza historia wampirów''
Strony
▼
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz