,,Wojowie Wielkiego Ageja’’ – fantazja z 2009 roku, w
dużej mierze zainspirowana trylogią ,,Gwiezdnych wojen’’. Akcja tej
opowieści rozgrywała się w fantastycznym świecie, zwanym Cudomirią, w
królestwie zwanym Asarmath, za panowania króla Lachusa II, syna Lachusa I,
brata Bojemusa i Roxolanusa.
Na
zachodzie kontynentu Ziemi Ulro, przypominającego wczesnośredniowieczną Europę,
pojawił się nowy władca – cesarz Hunlandu, Hister von Phalz (jego pierwowzorem był
Dart Vader). Hister zdobył władzę dzięki paktowi z Czarnobogiem, zwyciężając w
wyścigu rydwanów. Jego największym rywalem był książę Sebularius (jego
pierwowzorem był Sebulda), który okazał się królem strzyg i choć dotarł
pierwszy do mety, został zabity z rozkazu kapłanów. Cesarz Hister nosił czarną
zbroję i płaszcz, w czasie bitwy chronił głowę czarnym kubłowym hełmem. Używał
tarczy z czarną żmiją w polu złotym. Podbił wszystkie plemiona nemijskie –
Teutonatyjczyków, Xaxów, Vranklandczyków, Olendrów, Angelotów, Vrizów,
Duringów, Vavarów i inne, a także szykował się do podboju królestw Wenedów –
Asarmathu, Bojemy, Wielkiej Nitry, Mosochu, Samawii, Złotych Piasków, Semelii,
Makedonu, Korutanii i innych. Na dwór cesarski w Aquisium przybył Zlatyvoj
(jego pierwowzorem był C3PO) – rycerz z Samawii, noszący złotą zbroję. Razem z
nim przybył jego niewolnik – siwobrody, zakuty w żelazną zbroję karzeł Radko
(jego pierwowzorem był R2D2). Zlatyvoj brał udział w ucztach i turniejach, po
czym ostrzeżony we śnie przed złością cesarza udał się do Asarmathu. Tymczasem
do Aquisium przybył złorzyć hołd lenny cesarzowi, noszący srebrną zbroję, młody
graf Huno von Silber (jego pierwowzorem był Boba Fett) – weteran walk z
Wenedami. Hister zabrał swego wasala do Rumu i tam z jego pomocą, czarami
uczynił swym sługą upiora Doktora Trupicę, przywołanego nocą w grobowcu
starożytnego filozofa Pachomiusza z Paflagetonu. Doktor Trupica był karłowatym
kościotrupem, noszącym seledynowe szaty carskie. Po powrocie do Aquisium,
cesarz odbył naradę wojenną z pierwszymi grafami cesarstwa na temat uderzenia
na Wenedów.
Tymczasem w
Asarmacie, we wsi Tunica żył junak Svietłan (jego pierwowzorem był Luke
Skywalker), który nie wiedział, że jego ojcem był sam cesarz Hunlandu.
Młodzieniec został zabrany z wioski przez starego dziada – lirnika Lutywoja
(jego pierwowzorem był Obi van Kenobi). Dziad przybrał postać wilka i na swym
grzbiecie zaniósł Svietłana do Domu Mężów, aby tam młodzieniec uczył się na
wojownika. Mistrzem Domu Mężów był opiewany w pieśniach bohater, Oleś z Nidu,
który niegdyś będąc piratem i awanturnikiem zabił w Kemecie faraona
Mustrakastesa XIII, który uprowadził do haremu jego ukochaną najadę Kalirode z
rzeki Apisany. Oleś pod wpływem kochanki porzucił rozbój i piractwo, a zaczął służyć
ludziom zwalczając potwory, rozbójników i czarnoksiężników. Po pożegnaniu ze
Svietłanem, dziad Lutywoj zginął w walce z diabłem Astarotem (jego pierwowzorem
był Darth Maul) – sługą cesarza Histera, który chciał zabić swego syna.
Svietłan tymczasem kąpiąc się w rzece spotkał nagą boginię Hellę, która kusiła go wiecznym życiem pod postacią wampira. Junak odrzucił
tę pokusę i ciosem szyszaka rozbił Helli głowę. Z powodu knowań niejakiego
Stanimira, który nienawidził go i chciał zabić na polowaniu, Svietłan opuścił
Dom Mężów i udał się do Carstwa Mosochu, do grodu Novigradu nad rzeką Volchov i
Jeziorem Ilmeny. Tam uczył się na wojownika pod okiem krasnoludka Tomisława
Szadka (jego pierwowzorem był Yoda). W Novigradzie spotkał Tarsa Irkucjana –
księcia tygrysów z Wysp Simbarskich, na którego polowali mieszkańcy grodu,
mimo, że tygrys nie zabijał ludzi, a tylko ich zwierzęta. Svietłan pokonał
księcia Tarsa w zapasach, darował mu życie, zawarł z nim braterstwo krwi i
zaprowadził pokój między nim a mieszkańcami Novigradu. Po zakończeniu
szkolenia, młodzieniec został pasowany na rycerza przez królową rusałek Sarfanę
(jej pierwowzorem była królowa Amidala). W trakcie uczty poznał jej historię.
Sarfana była niegdyś królową ludzi, lecz straciła tron w wyniku spisku Gildii
Kupieckiej z Venteopolis. Wygnana błąkała się po różnych krainach razem z
kochankiem, późniejszym cesarzem Histerem, aż przygarnął ją Żabi Król i
zamienił w rusałkę.
Tymczasem
następcą tronu Kasarów był młody Salan – chan (jego pierwowzorem był Han Solo).
Rozumiał mowę zwierząt. Przyjaźnił się z białym sokołem Biełozorem (jego
pierwowzorem był ... statek kosmiczny ,,Millenium Falcon’’) i dobrym
wilkołakiem Varkunem (jego pierwowzorem był Chewbaca). W czasie podróży za Góry
Jasowskie, dostawszy się na kontynent zwany Sarakeną, poznał władającego
płomieniami demona Starego Węża (jego pierwowzorem był Jabba) i przejęty
strachem począł go czcić jako boga. Po powrocie z Sarakeny, Salan – chan poznał
królową rusałek Leilę (jej pierwowzorem była Lea Organa Solo). W czasie gdy
razem ze swymi dwórkami kąpała się w jeziorze pod postacią łabędzia, Salan –
chan ukradł jej sukienkę i oddał dopiero wtedy, gdy Leila obiecała mu, że
zostanie jego żoną. Zrazu rusałka ani myślała dotrzymać wymuszonej obietnicy i
przy pierwszej okazji próbowała załaskotać księcia na śmierć, lecz obronili go
wilkołak i sokół. Później jednak Leila pokochała Salan – chana. Ów pod wspływem
Leili, czczącej boga Wielkiego Ageja – stwórcy i pana wszystkich bogów Cudomirii,
tak naprawdę nie będących bogami, lecz aniołami, bądź demonami, przestał czcić
Starego Węża. Ten zaś, mszcząc się, nakazał dzikiemu plemieniu Dresów porwać
rusałkę i przynieść mu ją na pożarcie. Dresowie mieli wygolone głowy, ubierali
się w niewyprawione skóry ludzi i zwierząt, nosili złote łańcuchy, żyli z
łupiestwa i uprawiali kanibalizm. Salan – chan wespół z Biełozorem i Varkunem,
a także ze Svietłanem, wyruszył by ją ocalić. Bohaterowie przybyli do
sanktuarium Taj – Turakama w Sarakenie, gdzie mieściła się siedziba Starego
Węża. Ów potwór został zabity przez Svietłana.
Tymczasem
siły cesarza Histera wciąż rosły, aż po serii krwawych najazdów na królestwa
Wenedów, doszło do wielkiej bitwy o
pokrytą lodem wyspę Kidan w Archipelagu Simbarskim, której władcą był kot
Bajun. Po stronie Wenedów walczyli Svietłan, Salan – chan, Leila, Tars
Irkucjan, Biełozor i Varkun, oraz urveski wojownik Toralius, syn boga mórz
Aegira (jego pierwowzorem był Thorgal), pod którego rozkazami służyli jeźdźcy
na mamutach. Atakiem dowodzili grafowie Gerontius i Godon. Wśród sojuszników
cesarza Histera znalazły się yeti, którymi dowodził król Mangus. Wyspa została
obroniona. Toralius poległ w boju, wcześniej ściąłwszy głowy Gerontiusa i
Godona, zaś król yeti zginął rozszarpany przez kota Bajuna. W kolejnej bitwie,
na Kruczym Polu, gdzie rósł prastary dąb Rozłożen, Svietłan zabił sługę cesarza
Histera, czarnego smoka Sruka, którego przywołał Doktor Trupica. Wówczas wojska
Hunlandu wycofały się z Asarmathu i innych krain wenedyjskich i nastąpił z
dawna wyczekiwany ślub Salan – chana i Leili.
W epilogu
tej nienapisanej powieści, Svietłan zniszczył Doktora Trupicę zamienionego
czarami w gigantyczny komputer. Po tym ostatnim czynie, bohater wsiadł do
miedzianej łódeczki i odpłynął przez Morze Amfitrionalne. Jak głosi legenda,
powróci, gdy wszystkie nadzieje Asarmathu zawiodą.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz