Trojan

,,TROJAN w mit. słow. (wsch. i poł.) wysoce zagadkowe bóstwo, na Rusi związane z → Welesem (...) i natchnieniem poetyckim (czyli magią; [...]), być może patronujące całemu krajowi (ziemię ruską nazywa się 'ziemią Trojanową'; [...]). O wysokiej randze Trojana zdaje się świadczyć zwrot wieczi Trojani, określenie dawnych, tj. 'pogańskich' czasów (...). Wedle folklorystycznych danych połsłow. Trojan był nocnym, trójgłowym demonem z woskowymi skrzydłami i koźlimi uszami. W tradycji serbskiej jedna jego głowa pożerała ludzi, druga - bydło, trzecia zaś - ryby (ślad władzy nad trzema sferami kosmicznymi?); w baśni Trojan ginął porażony światłem słonecznym. W tradycji bośniackiej Trojana nazywa się 'carem wszystkich ludzi i bydła'. Wobec tych danych słabe są podstawy dla identyfikacji Trojana z rzymskim cesarzem Trajanem (98 - 117 n. e.), choć pewnych zależności niepodobna wykluczyć ('car Trojan'?) [...]'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''