Zmiennokształtny Wolga

,,WOLGA w mit. wschsłow. bohater bylinny, krewniak kniazia Władimira (Włodzimierza I). Już jako pięciolatek był postrachem dla ziemi, leśnych zwierząt, ptaków i ryb. Mając dwanaście lat ukończył naukę mądrości i 'wszelkich języków różnych'. Zebrał dwudziestodziewięcoosobową drużynę i wraz z nią trzykroć organizował wielkie polowania na leśną zwierzynę, ptactwo i ryby. Dzięki swoim magicznym zdolnościom trzy razy pokonał w sztuce łowieckiej własnych drużynników. Przyjął postać maleńkiego ptaszka i samotnie udał się na zwiady do 'ziemi tureckiej'. Poznał plany sułtana tyczące inwazji na Ruś, więc jako wilk wydusił konie wrogiego władcy, a jako gronostaj zniszczył broń jego armii i w końcu swoją drużynę poprowadził na Turcję (...). Kniaź Władimir nagrodził go trzema gródkami drewlańskimi. W drodze do własnego majątku spotkał → Mikułę Sielaninowicza. Nie zdołał dźwignąć jego klonowej sochy, a nadto kobyła Mikuły okazała się lepszym wierzchowcem od jego rumaka. Mocarny chłop został jednak drużynnikiem Wolgi, który ruszył przeciw grodowi Kurżow (lub Gurczew). Obrońcy podstępnie podrąbali pale mostów i Wolga poniósł druzgocącą klęskę.
    Imię bohatera jest zapewne wariantem imienia Oleg (ze stisl. helgi 'święty, poświęcony'; [...]). Prawdopodobnym prototypem Wolgi był Oleg Światosławowicz Drewlański, przyrodni brat Włodzimierza I (por. bylinne otczestwo Wolgi - Swiatosław'jewicz, choć występuje on także jako Busławlewicz i Wsiesław'jewicz; w tym ostatnim wypadku niewątpliwie wskutek kontaminacji z Wołchem Wsiesławiewiczem), który zginął w r. 977 podczas ucieczki po przegranej bitwie z Jaropełkiem: wraz z częścią ogarniętego paniką tłumu runął z mostu w fosę grodu Wrucz (tj. Owrucz; Powiest' wriemiennych let pod r. 6485, czyli 977)'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''