,,Herkules i ognisty krąg''

 

,,Synowie człowieczy umierają prawdziwie i opuszczają świat; dlatego wszędzie, gdziekolwiek na nim przebywają, nazywani są Gośćmi albo Przybyszami. Śmierć jest ich przeznaczeniem, darem, którego nawet Valarowie zmęczeni brzemieniem tysiącleci mogą im pozazdrościć. [...]’’ - J. R. R. Tolkien ,,Silmarillion’’

 

W listopadzie 2020 r. obejrzałem amerykańsko – nowozelandzki film heroic fantasy ,,Herkules i ognisty krąg’’ (ang. ,,Hercules and the Fire Circle’’) z 1994 r. w reżyserii Douga Leflera (ur. 1970).

Akcja rozgrywa się w umownie traktowanej starożytnej Grecji.

Tytułowego bohatera zagrał Kevin Sorbo. Tak jak w słynnym serialu z lat 90 – tych nosi on rzymskie imię Herkules (w mitologii greckiej heros nazywany był Heraklesem), nie ma brody i zakłada spodnie jak barbarzyńca. Jest za to jako syn Zeusa i śmiertelnej kobiety, nadludzko silny i nieśmiertelny. Film opowiada o jego przygodach jeszcze przed założeniem rodziny. Ludzkość utraciła ogień za sprawą Hery, która ukradła pochodnię Prometeusza, a światu groziła zamiana w lodowe pustkowie. Wówczas Herkules udał się na wyprawę na szczyt góry Etion, aby odzyskać skradziony ogień. Dokonał tego kosztem zaprzepaszczenia własnej nieśmiertelności, tym bowiem skutkowało przekroczenie tytułowego ognistego kręgu. Jednocześnie w zamian za nią, zdobył miłość swego życia…

Nie tylko Herkules został potraktowany w filmie w sposób bardziej lub mniej odbiegający od mitycznego pierwowzoru.

W mitologii greckiej Amaltea była kozą, która wykarmiła swym mlekiem Zeusa. W filmie imię to nosiła kobieta, żona Cheirona, która urodziła mu dwóch synów i córkę.

Anteusz – syn Gai był olbrzymem o ciele z gleby i korzeni. Zabijał wszystkich, którzy przechodzili przez zamieszkaną przez niego okolicę i kolekcjonował ich czaszki. Siłę czerpał od swej matki – bogini Ziemi. Herkules pokonał go odrywając od ziemi i przytrzymując w górze. Dokonał tego idąc za radą Dejaniry.

W mitologii greckiej Cheiron (Chiron) był mądrym i szlachetnym centaurem; mistrzem Heraklesa i wielu innych herosów. Na filmie został przedstawiony jako nieśmiertelny satyr. Niegdyś został przypadkiem raniony przez Herkulesa w bitewnym zgiełku. Odtąd jego rana ustawicznie się odnawiała mimo że Herkules z narażeniem życia przyniósł dlań lekarstwo strzeżone przez czarownika odpornego na ciosy. Dopiero umieszczenie Cheirona w ognistym kręgu wyleczyło jego ranę, jednocześnie odbierając mu nieśmiertelność i czyniąc w pełni człowiekiem.

Dejanira – późniejsza żona Herkulesa; kobieta piękna i mądra, przedkładająca negocjacje (np. ze strzegącymi ognia kapłanami Hery) nad walkę. Początkowo uważała Herkulesa za tępego osiłka, lecz z podczas wspólnej wyprawy po pochodnię z góry Etion narodziła się między miłość.

W mitologii Fedra była siostrą Ariadny i drugą żoną Tezeusza. W filmie jej imię nosiła mała dziewczynka, sierotka wychowująca się w lesie, która potrafiła bardzo szybko się poruszać. Ponad wszystko bała się chodzenia do szkoły, noszenia butów i czesania włosów. Służyła Zeusowi i z jego rozkazu starała się przeszkodzić w wypełnieniu misji Herkulesowi i Dejanirze.

Hera – królowa bogów Olimpu i żona Zeusa, na filmie przedstawiona jako postać dogłębnie zła. Planowała zagładę ludzkości poprzez odebranie jej ognia. Zeus wymusił na swej niekochanej żonie, aby zaprzestała prześladowania śmiertelnego już Herkulesa.

Prometeusz – ostatni z Tytanów, który dał ludziom ogień, w filmie przedstawiony jako brodaty olbrzym mieszkający w zamku na wysokiej górze. Kiedy Hera wykradła jego pochodnię, siedzibę Tytana skuły mróz i lód. Herkules zwracając ukradzioną pochodnię, uwolnił Prometeusza z lodowych okowów.

W mitologii greckiej Tespios był królem i ojcem 50 córek, z którymi kolejno spał Herakles (Tespiosowi zależało na wnukach zrodzonych z nasienia herosa). W filmie Tespios był obywatelem Aten, który przybył do gospody razem z trzema córkami. Gdy Fedra powiedziała im o Herkulesie, rozpustne panny nie omieszkały mu się wpakować do łóżka. Jednak gdy Herkules spostrzegł, że żadna z nich nie jest Dejanirą, uciekł od nich.

Zeus – król bogów olimpijskich, niewierny mąż Hery i ojciec Herkulesa (ze śmiertelniczką Alkmeną). W filmie przybierał postać siwego starca bez zarostu. Kochał syna i ze wszystkich sił (również za pomocą piorunów) usiłował powstrzymać go przed utratą nieśmiertelności.

Film zwłaszcza z uwagi na wątek rezygnacji z nieśmiertelności dla uratowania zagrożonych wyginięciem ludzi (analogia do ofiary Chrystusa) jest bardzo chrześcijański mimo pogańskiego anturażu ;). Zainteresowanych serialowymi przygodami herosa odsyłam do posta ,,Herkules’’.