,,Biedny Henryk (Der arme Heinrich, ok. 1195), średnio - górno - niemiecki poemat Hartmana von Aue [...] przedstawia potężnego pana, Henryka von Aue, arystokratę pełnego zalet duszy i ciała, którego pomyślny żywot zagrożony zostaje nagle straszną chorobą - trądem. Pewien lekarz z Salerno oświadcza mu, że wyleczyć go można tylko dobrowolnie ofiarowaną krwią młodej dziewicy. Zrozpaczony Henryk opuszcza rodzinę i przyjaciół i chroni się w domu jednego ze swych wiejskich dzierżawców. Młoda córka jego gospodarza, dowiedziawszy się przypadkiem o warunkach wyzdrowienia Henryka, poruszona miłością i współczuciem, ofiaruje dla niego swe młode życie, mimo oporu rodziców, a także samego Henryka i towarzyszy mu w drodze do Salerna. Tam lekarz przywiązuje ją nagą do stołu operacyjnego i zaczyna już ostrzyć swój skalpel, gdy Henryk podglądający tę scenę przez szczelinę w ścianie, poruszony niewinną urodą dziewczyny i przerażony własnym egoizmem, wpada do pokoju i mimo jej protestów nie dopuszcza do tej ofiary. To nowe uczucie dobroci [...] jakie przepełniło duszę Henryka, sprawia, że z łaski Boga następuje cudowne uzdrowienie. Henryk wraz ze zdrową i całą dzieweczką wraca do Szwabii, gdzie połączy ich ślub. [...]'' - Władysław Kopaliński ,,Leksykon wątków miłosnych''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz