Iwen

 ,,Iwen, rycerz z lwem (Yvain ou Le Chevalier de Lion, ok. 1173), poemat Chrétiena z Troyes, którego tytułowy bohater jest rycerzem dworu króla Artura, człowiekiem dumnym i dzielnym, doskonałym wzorem błędnego rycerza, obrońcą uciśnionych, rzecznikiem sprawiedliwości, paladynem dwornej miłości. Iwen udaje się do Lasu Brocéliande, aby wspomóc i pomścić przyjaciela pokonanego przez tajemniczego rycerza. Tam odkrywa magiczne źródło, a gdy z niego zaczerpnął wody, rozpętała się burza i zjawił się tajemniczy rycerz, który wyzwał Iwena i został raniony. Iwen udaje się za nim do jego zamku, gdzie rycerz umiera. Pani domu, piękna Laudyna, rozpaczając po stracie męża i płonąc żądzą zemsty, powoli zaczyna patrzeć na Iwena życzliwszym okiem, aż wreszcie zakochuje się w nim. On odpowiada jej najczulszą miłością. Wkrótce małżeństwo dochodzi do skutku. Para żyje szczęśliwie w miłosnym upojeniu. Pewnego dnia do zamku zjeżdża król Artur z rycerzami Okrągłego Stołu. Gawain, bratanek króla i bliski druh Iwena, zawstydza go, wyrzucając mu, że prowadzi gnuśne, bezczynne życie. Wzywa go, aby wrócił do pełnych chwały zajęć rycerskich. Laudyna zezwala mężowi na to, ale wyznacza nieodwołalny termin powrotu. Jeżeli go nie dotrzyma, utraci jej miłość. Iwen przyrzeka punktualność, odjeżdża z królem i jego świtą, ale rycerskie rzemiosło absorbuje go do tego stopnia, że zapomina o obietnicy. Goniec wysłany przez Laudynę znajduje go na kolejnym turnieju i wręcza mu list, w którym żona wzbrania mu raz na zawsze powrotu do domu. Pełen wyrzutów sumienia i ciągle żywej miłości Iwen w rozpaczy rzuca się w wir bohaterskich przygód i czynów, które rozsławiają jego imię. Ratuje też życie lwa napadniętego przez ognistego węża, za co wdzięczny lew oddaje mu różne usługi. Wreszcie Laudyna, zachwycona wyczynami Iwena, wybacza mu [...]'' - Władysław Kopaliński ,,Leksykon wątków miłosnych''