,,Del Rio i Peter Maffeius zapewniają, że Hindusi z Bengalu i z doliny Gangesu żyją trzysta lat lub trzysta trzydzieści lat. Gerwazjusz opowiada, że Aleksander Wielki w poszukiwaniu ‘wody żywota’ znalazł w Indiach jabłka, które przedłużały życie kapłanów do czterystu lat’’ - Mircea Eliade ,,Traktat o historii religii’’
Hunzowie są ludem indoeuropejskim zamieszkującym dolinę rzeki Hunzy w górach Karakorum w Pakistanie. Wyróżniają się jasną cerę i europejskimi rysami twarzy. Podobnie jak Kalaszy, uznawano ich za potomków żołnierzy Aleksandra Wielkiego, co wykluczyły jednak badania genetyczne. Posiadają haplogrupę R1a1a, uznawaną w środowiskach turbolechickich za rzekomy wyznacznik słowiańskości 1. Czesław Białczyński 2 uznaje Hunzów za lud słowiańsko – scytyjski i nazywa ich Guniami Hakownikami. W przeciwieństwie do Kalaszy, wciąż wiernych politeistycznym wierzeniom swoich przodków 3, Hunzowie wyznają islam. Do 1974 r. posiadali posiadali autonomię, pod rządami własnego króla z siedzibą w Karimabadzie, ponoć żyjącego równie skromnie jak jego poddani. Powodem jej zlikwidowania przez władze pakistańskie było utrzymywanie przez Hunzów kontaktów z Indiami (pomimo różnic wyznaniowych). Słyną na świecie z długowieczności. Opowiada się o nich, że dożywają 120 – 140 lat w pełni zachowując sprawność i płodność. Mówi się o 90 – letnich starcach zostających ojcami. Powodem ma być ich zdrowy tryb życia. Składa się nań praca na roli bez dostępu do żadnych współczesnych technologii, techniki relaksacyjne oraz dieta złożona z razowego chleba chapati, świeżych i suszonych owoców (zwłaszcza wiśni i winogron), mleka i serów (owczych, kozich i krowich), ziemniaków, pomidorów, sałatek zawierających pestki moreli, słodkich migdałów, pitego codziennie wina oraz z minimalnych ilości mięsa, spożywanego w postaci gulaszu z ryżem. Wykluczone są natomiast cukier, sól i białe pieczywo, nazywane trzema białymi truciznami. Matki karmią dzieci piersią aż do trzeciego roku życia, zaś starców otacza ogromny szacunek. Hunzowie uchodzą za społeczność niezwykle przyjazną i pogodną, a do tego wolną od przestępczości.
Tymczasem prawda jest inna. Informacje o 140 – letnich Hunzach są niestety internetowym fake newsem. Wpisują się one w bardzo długą tradycję mitów o ekstremalnej długowieczności (patrz: motto) oraz fantazmatów ,,dobrego dzikusa’’ i ,,powrotu do natury’’ 4. Stanowią echo teozoficznych mitów o rajskiej krainie Shangri – La, ukrytej gdzieś w Himalajach 5. Podobne opowieści krążą też o Gruzinach i Ekwadorczykach z Vilcabamby. Amerykański geriatra i dietetyk, Alexander Leaf (1920 - 2012) w pracy ,,Long Lived Populations Extreme Old Age’’ stwierdził brak danych na długowieczność Hunzów. Co więcej, jak podaje publikacja American Cancer Society (ACS) ,,The Case Against Laetvile. The Fraudulent Cancer Remedy’’ w połowie XX wieku japońska ekspedycja odkryła wśród członków tej społeczności niedożywienie i nowotwory, od których Hunzowie mieli być jakoby wolni. Relacje XIX – wiecznych podróżników i badaczy mówią o takich negatywnych zjawiskach jak rozpustny tryb młodzieży Hunzów, społecznie akceptowane dzieciobójstwo, brak higieny, choroby oczu i zębów, syfilis, wysypki i opryszczka. Zrodzony w latach 30 – tych XX wieku mit o ,,rajskim’’ życiu Hunzów miał na celu propagowanie turystyki i ,,cudownych’’ diet oraz przedstawianie autokratycznych rządów udzielnych władców w dobrym świetle.
1 Odsyłam do posta: ,,Haplogrupa’’.
2 Odsyłam do posta: ,,Czesław Białczyński’’.
3 Odsyłam do posta: ,,Mitologia Kalaszy’’.
4 Odsyłam do posta: ,,Powrót do natury’’.
5 Odsyłam do posta: ,,Szangri – La’’.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz