,,Piktowie korzystali na kontaktach z cywilizacją hyboryjską, lecz zawsze zawzięcie im się opierali. Innymi słowy, nauczyli się obrabiać z grubsza miedź i cynę, które skąpo występowały w ich kraju. Dla tego drugiego metalu organizowali napaści w górach Zingary lub pozyskiwali go za skóry, fiszbiny, kły morsów i kilka innych tego typu rzeczy, jakie dzicy mają na handel. Nie mieszkali już w jaskiniach i drewnianych szałasach, lecz stawiali namioty ze skór oraz toporne chaty, skopiowane od Bossoniaków. Nadal żyli głównie z łowów, gdyż ich dzikie tereny roiły się od wszelkiego rodzaju dziczyzny, a rzeki i morze od ryb. Nauczyli się uprawiać zboże, co robili nieuważnie, woląc kraść je sąsiadom – Bossoniakom i Zingarańczykom. Zamieszkiwali w klanach, które zwykle pozostawały w rodowym konflikcie ze sobą, a ich proste obyczaje były krwiożercze i całkowicie niewytłumaczalne dla człowieka cywilizowanego […]. Nie mieli bezpośredniego kontaktu z Hyboryjczykami, ponieważ jako bufor funkcjonowali między tymi rasami Bossoniacy. [...]’’ - Robert Ervin Howard ,,Epoka hyboryjska’’
Piktowie byli ludem częściowo celtyckim, a częściowo praindoeuropejskim żyjącym na terenach dzisiejszej Szkocji w starożytności i wczesnym średniowieczu. (Współcześni im Papowie byli autochtonami Orkadów). Używany przez nich język był bliższy mowie Galów niż Brytów. Samych siebie określali jako Cruithini. Nazwa Piktowie, nadana przez Rzymian znaczy ,,malowani’’. Słynęli bowiem z licznych, niebieskich tatuaży i stawania do walki nago. Terry Deary w jednej ze swych popularnonaukowych książek, kwestionuje prawdziwość tego ostatniego zwyczaju z powodu surowego klimatu panującego w Szkocji. Tworzyli społeczeństwo matrylinearne, co oznaczało, że dziedziczenie odbywało się w nim w linii żeńskiej. Piktowie walczyli z najazdem rzymskiego Gnejusza Juliusza Agrykoli (40 – 97). Po początkowych postępach w podbijaniu ziemi Piktów, Rzymianie wybudowali Wał Hadriana, aby zabezpieczyć Brytanię przed ich najazdami (dla ciekawostki: Wał Hadriana był pierwowzorem Muru na północy Westeros z ,,Gry o tron’’ George’a R. R. Martina). Początki chrześcijaństwa wśród Piktów sięgają przybycia irlandzkiego misjonarza, św. Kolumby Starszego (521 - 597), późniejszego założyciela klasztoru na wyspie Iona (Hy), na dwór króla Brudy (ok. 555/ 556 – ok. 586/ 587). Z misją św. Kolumby wiążą się legendy. Święty zdołał w cudowny sposób otworzyć bramę zamkniętego grodu, zaśpiewał psalm, którego nie zdołali zagłuszyć druidzi i – oczywiście – spotkał potwora z Loch Ness 1. We wczesnym średniowieczu szczepy Piktów, władane przez wielu królów, sąsiadowały z Dalriadą, irlandzkim państwem na ziemiach szkockich. W końcu zostali ujarzmieni przez Kennetha Mc Alpina (810 - 858), pierwszego króla Szkocji i zniknęli z kart historii.
Piktowie stali się bohaterami legend. Staroangielski kronikarz, św. Beda Czcigodny (672/ 673 - 735) pisał, że przybyli ze Scytii. Zmyliło go podobieństwo nazw Szkocja i Scytia. Inni wywodzili nazwę Piktowie od miasta Poitou we Francji. Przypisywano im wynalezienie miodu wrzosowego, narodowego napitku Szkotów.
,,Tradycja otacza ten trunek, robiony z wrzosowego miodu, aurą niemal mistycznej tajemniczości. Przepis ponoć stanowił tak pilnie strzeżony sekret, że ludzie gotowi byli zań oddać życie. Według ludowej tradycji ostatnim człowiekiem, który znał sekret, był kapłan Piktów, jednego ze starożytnych plemion szkockich. Legenda mówi, że zgodził się on zdradzić tajemnicę szkockiemu królowi, ale tylko w takim miejscu, gdzie nikt nie mógłby ich podsłuchać. Kapłan zaprowadził króla na skraj urwiska, przyciągnął go do siebie, żeby rzekomo wyznać tajemnicę, po czym skoczył w przepaść pociągając go ze sobą’’ - Peter James, Nick Thorpe ,,Dawne wynalazki’’
,,Kronika piktyjska’’ (X – XII wiek) wymienia takich legendarnych królów Piktów jak: Vipoig (311 – 341), Kanutulachama (341 – 345), Uradech (345 – 347), Gartnait I (347 – 387), Talorc mac Achioir (387 – 412), Drest I (412 – 452), Talorc I (452 – 456), Nechtan I (456 – 480), Drest II (480 – 510), Galan (510 – 522), Drest III (522 – 530), Drest IV (522 – 531), Gartnait II (531 – 537), Coiltram (537 – 538), Talorc II (538 – 519) i Drest V (549 – 550). Późniejszy król Giric, nazywany Grzegorzem Wielkim, który uniezależnił Kościół piktyjski od wpływów irlandzkich, miał według legendy Irlandię i większą część Anglii. Edynburg był w szkockiej legendzie miastem dziewic. Znalazły w nim azyl córki króla Piktów, chroniące się przed wojną domową.
Piktowie odgrywają ważną rolę w utworach fantasy amerykańskiego pisarza, Roberta Ervina Howarda (1906 – 1936). Autor ten miał szkockie korzenie i fascynował się kulturą celtycką. W erze hyboryjskiej Piktowie byli wrogami Cymeryjczyków, ludu Conana 2. Dzieła Howarda wspominają o takich Piktach jak: Gorm (ambitny władca z czasów po śmierci Conana, słuchacz nauk nemedyjskiego misjonarza, Arusa, kapłana Mitry), Brule Włocznik (przyjaciel Kulla z Atlantydy, króla Waluzji 3), Bran Mak Morn (król Piktów z czasów rzymskiego panowania w Brytanii), Kelka, przyjaciel Hialmara z ludu Aesirów (zbiór opowiadań ,,Wysłańcy Walhalli’’ 4) i Grom, przyjaciel Niorda, pogromcy węża Santhy (opowiadanie ,,Dolina Czerwia’’ 5). O Piktach pisał również inny amerykański autor, Henry Kuttner (1915 – 1958).
,,Mężczyzna był ciemnoskóry, bardzo niski – ledwie pięć stóp wzrostu – i całkiem bezwłosy. Nawet osłaniające blade oczy powieki pozbawione były rzęs. Miał na sobie tylko przepaskę biodrową, a pod gładką skórą grały potężne mięśnie. Rysy twarzy były – w jakiś nie do określenia sposób – zwierzęce i Elak wspomniał legendy głoszące, iż Piktowie byli najbliżej spokrewnieni ze zwierzętami, że byli pierwszymi istotami, które osiągnęły prawdziwie ludzkie kształty i dysponowały mocami utraconymi przez pochodzących z wyższych stadiów ewolucji’’ - Henry Kuttner ,,Elak z Atlantydy’’ 6
1 Odsyłam do posta: ,,Nessie’’.
2 Odsyłam do posta: ,,Conan – władca wyobraźni’’.
3 Odsyłam do posta: ,,Kull – banita z Atlantydy’’.
4 Odsyłam do posta: ,,Wysłańcy Walhalli’’.
5 Odsyłam do posta: ,,Prehistoryczny heros i potworny wąż’’.
6 Odsyłam do posta: ,,Elak z Atlantydy’’.
