,, [...] Słynne klejnoty należały często do bogiń miłości i płodności, jak np. drogie kamienie w pasie Afrodyty (...) wykutym przez jej małżonka, Hefajstosa; jak bezcenny Brisingamen (jeden ze 'skarbów bogów') skandynawskiej bogini miłości Frei, nabijany wspaniałymi klejnotami, prawdopodobnie naszyjnik, ofiarowany jej przez karłów w zamian za jedną noc miłośną spędzoną z każdym z nich. Niektóre boginie lub bohaterki mityczne jak Hezjone czy Andromeda, oddane na pastwę potworom, przykute nago do skały, w tej trudnej sytuacji nie rozstawały się, mimo wszystko, ze swymi klejnotami.
[...] Pas z czerwonych krwawników, noszony jako amulet w starożytnym Egipcie - krew Izydy zmywająca grzechy nosiciela.
[...] Klejnot umieszczony w ustach zmarłego chronić miał ciało przed rozkładem i zapewniać nieśmiertelność duszy (ka), a przy tym stanowił opłatę za podróż na tamten świat; w Egipcie były to zwykle szmaragdy i turkusy, klejnoty Horusa i Izydy. [...].
Skarby pilnowane przez smoki wyrażały trudności w drodze do zdobycia wyższego wtajemniczenia w sekrety bytu. [...] w folklorze występuje często 'klejnot wężowy'; może to oznaczać, że klejnoty spadają z głów albo zębów węży; stąd według pojęć ludowych w Indiach, Grecji i krajach arabskich, diamenty mogą być trujące. Folklor wielu kultur przypisuje klejnotom pochodzenie zwierzęce, od smoków, gryfów, węży, jaskółek, jaszczurek, hien, orłów, żab, kozic, ślimaków, rysiów itd., albo diabelskie (jako źródło pokusy).
[...] W balladach i baśniach (Baśnie z 1001 nocy) klejnot blednie, czernieje lub kruszy się, gdy kochanek, który go ofiarował przed odjazdem w dalekie kraje, dopuszcza się zdrady z inną. [...]
Według mitologii gr. klejnoty żony Amfiaraosa, Eryfile (naszyjnik Harmonii), przynosiły nieszczęście albo śmierć posiadaczowi [...]'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik symboli''
