,,W latach 1615 - 1617 Republika Wenecji toczyła na Adriatyku z Habsburgami 'wojnę o uskoków'. W oczach Wenecji celem tej wojny było zniszczenie sponsorowanego przez Habsburgów piractwa. W oczach Habsburgów natomiast uskoki, czyli 'korsarze z Senj', stanowili niezbędny element obronności cesarstwa, a Wenecjanie podkopywali własne bezpieczeństwo. [...]
Owi uskoki - których nazwa wywodzi się od chorwackiego czasownika uskočiti, 'uskoczyć', 'podpłynąć do okrętu' - żyli według surowego kodeksu praw honoru i zemsty. Byli morskimi odpowiednikami lądowych Grenzer, czyli żołnierzy ze straży pogranicza - często serbskich uciekinierów i zbiegłych chłopów pańszczyźnianych - którzy pilnowali lądowego odcinka granicy i w swoim czasie mieli się zbuntować przeciwko chorwackim władzom. [...] uważali się za bojowników wiary, obrońców antemurale christianitatis, bohaterów świętej wojny. Takie ich obraz sławiły epickie legendy literatury Słowian południowych. Habsburgowie doceniali i nagradzali ich działalność do połowy XVIII wieku. Krajinę oficjalnie zlikwidowano dopiero w 1881 roku. [...]'' - Norman Davies ,,Europa. Rozprawa historyka z historią''
