Hermes Trismegistos, co wykłada się ,,Hermes po Trzykroć Wielki’’ był synem Algisa, herolda Enków. Ów czarodziej, który u Egipcjan doczekał się czci boskiej jako bóg Thot, na miniaturach zdobiących pergaminowe karty ,,Codex vimrothensis’’ przedstawiany jest jako starzec siwobrody i siwowłosy, odziany w powłóczyste szaty jedwabne barwy błękitnej, noszący złote pierścienie z drogimi kamieniami na palcach obu rąk, zaś oznaką jego godności czarodziejskiej był kostur – kaduceusz opleciony dwoma wężami i uskrzydlony. Powszechnie czczony jako mędrzec i syn Algisa mieszkał w przepięknym, pełnym cudów zamku w oazie, gdzieś na ziemi w późniejszych wiekach nazywanej Egiptem. Swą czarnoksięską mocą nabył niezliczone posiadłości ziemskie nad rzeką Nilus, na Krecie, Cyprze i w krainie Hermon, którą nazwał na cześć samego siebie. Miał ponadto wzniesioną ze śnieżnobiałego marmuru willę w Libii, nad jeziorem Tritonis, oraz niebotyczny pałac w ziemi czarnoskórych Etiopów, znanych z pobożności. Opływał w złoto i klejnoty, wszelkich dóbr miał w nadmiarze, a dni swojej starości pędził na uciechach. Na swe rozkazy miał miriady miriad niewolników i niewolnic, od których odbierał cześć niemalże boską. Służyły mu Čorty, Murzyni ze złotymi kółkami w nosach, nadobne i spragnione rozkoszy nimfy i syreny, zbrojne zastępy gauszydów i Centaurów, niedźwiedzie spod gór Atlas, Nilga – u; pochodzące z Bharacji plemię ludzi o głowach seledynowych antylop, oraz krocie innych istot. Hermes Trismegistos odziedziczył po swym ojcu umysł wielce sprawny a pojemny, zdolny dokonywać zadziwiających dzieł. W księdze ,,Tabula Smaragdina’’, co wykłada się ,,Szmaragdowa Tablica’’ zawarł swe nauki, które określa się mianem hermetycznych (algisyaka). Potrafił przetwarzać ołów w złoto, przybierać postać różnych zwierząt, ożywiać zmarłych, czytać z gwiazd, zbudował ludzką głowę z gliny, opowiadającą baśnie, zamieniał wodę w proszek... Udawało mu się wszystko czego się dotknął, lecz serce miał pełne pychy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz