Bogowie Runwirów cz. IV

Mania Koza (Manija Koza) jej syn Sus (Sus) – bóstwa Mariawitów, ludu spokrewnionego z Runwirami. ,,[...] Stojko 'odczytał' pseudo – kryptograficzny dokument z XVI w. jako wczesnoruski epos, którego bohaterami są m. in. 'Panna Mania Koza' [od której wywodzą się Kozacy] i jej syn 'Sus' [tj. Sasza]. Jak słusznie zauważył G. Grabovič (…) jest to przypadek nie tyle naukowego szalbierstwa, ile raczej 'Maniakalnej PsyKozy''. - Przemysław Urbańczyk ,,Vlesova Kniga – oszustwo niedoskonałe'' [w]: ,,Słowianie i ich sąsiedzie we wczesnym średniowieczu''.

Jaryło (Jariło) – bóg wiosny i płodności, jego atrybuty to koń, biała szata, ucięta głowa i zaczarowany róg do gry, przechowywany na zamku Kosingas przez rycerzy Zakonu Smoka (zainspirowane prozą Aleksandara Tesicia).

Doda (Doda) – bogini pasternaku, czczona pieśnią: ,,Poszła Doda do ogroda, pasternak kopać, a ja Dodę kijem w nogę, Doda uciekać. U – hu!''. Jej pierwowzorem będzie piosenkarka Dorota Rabczewska.

Leppier (Łeppir) – demon trądu, mający postać stoczonego tą chorobą człowieka z kłami dzika. Mieszkał w jeziorze. Runwirowie będą mu składali ofiary z wisielców.

Bambo (Vamvo) – czarnoskóry bóg – dziecko, stwórca Kalego i Mei; prarodziców czarnej rasy człowieka. Jego kult pojawi się w religii runwirskiej pod wpływem kontaktów z kupcami z Dalekiego Południa, gdzie ośrodkiem jego kultu będzie miasto Harrad.

Trąbal (Trubal) – bóg słoni, mający postać zielonego słonia z dwiema trąbami, odznaczający się wyjątkowo słabą pamięcią. Jego kult zostanie zapożyczony od murzyńskich kupców, zaś jego sanktuarium na Dalekim Południu będzie miasto Mumak.

Saba (Sava) – bóg psów, mąż psiej bogini Żweruny. Opiekował się porwanym przez Czarnych Arabów, młodym, runwirskim księciem Stachotarem i jego towarzyszką, księżniczką Nelitosławą. Herosem, który oddawał mu największą cześć był Volkodav, który składał mu w ofierze czaszki zabitych w boju ludzi i wilkołaków.

Szachrajka (Šachrajka) – bogini pcheł, pełniąca w mitologii runwirskiej funkcję trickstera. Jednym z jej wyczynów była kradzież … jąder kota Bajuna, cara wyspy Kidan.

Koszerys (Košeris) – deifikowany król zaginionej krainy Jegipt, mąż bogini Zydy (Zida) i ojciec Horusa Koszerysowicza (Gorus Košerisovic), Władcy demonów – Czarny Daba (Černyj Daba) i wampir Drakula (Drakuła) zaprosili Koszerysa na grę w wista, a gdy się zjawił, posiekali go na drobniutkie kawałeczki i rozrzucili po całym świecie. Wówczas Zyda zamieniła się we wronę i pod tą postacią, odnalazła szczątki swego męża. Złożyła je ,,do kupy'' i ożywiła swymi łzami.

Kryszeń (Krišen') i jego brat Wisznu (Višnu) – bogowie z Undii, przybyli na ziemie runwirskie jako jeńcy wojenni zmiennokształtnego herosa Wołcha Wsiesławicza (Volch Vsieslavic), który odniósł zwycięstwo nad wojskami radży Sałtykowa Stawryłowicza Tarakana (Sałtikov Stavriłovic Tarakan). Wisznu stworzył i nauczył uprawiać wiśnie i czereśnie. Obaj bogowie dokonali licznych cudów i spłodzili licznych herosów, po czym otoczeni czcią boską wrócili do swej ojczyzny.

Matołek (Matołok) – bóg leśnych ludzi z głowami kozłów, czczony w leśnym sanktuarium Nowym Pacanowie (Novyj Pacanov). Strzeże zwierzyny, drzew, grzybów i jagód przed nadmierną eksploatacją, a także zapala znicze na żalnikach.

Bóg muzyki Piszczałka (Piščałka) – ojciec czuhajsterów, wynalazca fujarki, pokryty gęstym, czarnym futrem.

Tatra (Tatra) – bogini gór, górali i górskich zwierząt, jej orszak stanowią górskie nimfy oready, oraz satyry.

Mendel (Miend'ił) – bóg pszczół i grochu, mający postać męża w czarnej szacie z czterema oczami. Jego pierwowzorem będzie twórca genetyki Gregor Mendel.

Kopernik i jego siostra Kopernica (Kopernik i Kopernica) – bóstwa kopru i pierników. Pierwowzorem jednego z nich będzie Mikołaj Kopernik. 

Bogowie Runwirów cz. III

Wał Chrobry (Vał Chrobrij) - deifikowany król państwa Polo, zabójca morskiego potwora Hakena (Gaken).

Syrena (Sirena) – córka Warsa i Sawy, bogini – wojowniczka z rybim ogonem, siostra Nike. Miała upajający głos.

Lejinin (Lejinin) – demon mający postać mumii z porożem jelenia. Mieszkał w starym grobowcu w grodzie Moscho, skąd wychodził nocami pić ludzką krew.

Beria (Verija) – demon, książę wampirów o czerwonej twarzy, który o pełni Księżyca jeździł na czarnej klaczy Wołdze (Volga) i polował szczególnie na dziewczęta. Jego pierwowzorem będzie Ławrientij Beria.

Feliks Dzierżysławicz (Velix D'ieržislavic) – demon podobny do brodatego człowieka ze świecącymi w mroku oczami. Zamiast członka miał długi, zardzewiały nóż, zwany Czeka (Čeka), którym podrzynał gardła ludzi i bydła, po czym spijał krew. Jego pierwowzorem będzie Feliks Dzierżyński.

Leptirica (Leptirica) – wampirzyca przypominająca olbrzymią ćmę – zmierzchnicę trupią główkę z głową podobną do ludzkiej i kończystymi zębami zatrutymi trupim jadem. Mieszka w starym młynie.

Volkodav (Volkodav) – deifikowany wojownik z krainy Rosz, syn kowala, wykarmiony w dzieciństwie przez boską sukę Żwerunę (Žveruna). Towarzyszył mu nietoperz Nielot Gacek. Volkodav bronił Runwirów przed ludożercą Vinitarem, a także zabił olbrzymiego wilka Skołota, który chciał pożreć Słońce i sprowadzić wieczną zimę. Jego pierwowzorem będzie Wilczarz z książki Marii Siemionowej.

Laczplesis (Lačplesis) – bóg niedźwiedzi, który obronił Runwirów przed demonicznym Czarnym Rycerze (Černyj Vitez') zza rzeki Elfy.

Bóg niedźwiedzi i berserków Lokis (Łokis, Beorn), który przybierał też postać woja Szemiota. Składano mu w ofierze miód i dziewice.

Jadam i Jeva (Jadam i Jeva) – para pierwszych ludzi, stworzonych przez Peruna na zatopionej wyspie Wolin (Volin) ze strzałki pioruna. Początkowo mieli jaszczurcze ogony, a ich ciała pokrywała wężowa łuska. Byli nieśmiertelni, bowiem mogli się odmładzać zrzucając skórę. Stracili tę umiejętność jedząc zakazane żołędzie z dębu Baublis, do czego namówił ich wąż Szechter.

Olgierd Władysław (Ałgird Vladislav) – książę koczowniczego plemienia Svagirów (Svagiry, Zuagiry), który łupił czeczeńskie karawany. Uwolnił z krzyża, przybitego doń z rozkazu króla Vinitara herosa Boza Conana. Olgierd Władysław i Boz Conan wspólnie uwolnili innego herosa, Volkodava z kopalni szmaragdów.

Miłosz Wieszczy (Miłoš Vieščyj) – deifikowany poeta, mający moc wskrzeszać zmarłych i oczarowywać ludzi i zwierzęta; syn Konata – wodza Jadvinów i bogini rzeki Issy. Jego pierwowzorem będzie Czesław Miłosz.

Książę Niemen Czesławicz (Nemen Česlavic) - pieśniarz i wojownik, śmiertelnie zraniony w czasie zawodów w strzelaniu z łuku przez wojowniczkę Nastalię Kukulenę (Nastalija Kukulena). Z jego krwi powstała rzeka Niemen, jego pierwowzorem będzie Czesław Niemen.

Królowa i czarodziejka Tetka – Klotka (Tetka - Kłotka); deifikowana założycielka sanktuarium wszystkich bogów u stóp Świętej Góry Gromnicy. Jej pierwowzorami będą Ciotka Klotka z programu ,,Tik – Tak’’ i legendarna Tetka.

Bogini miłosierdzia Sonia Marmilda (Sonija Marmiłda), która przyjęła w poczet bogów swego męża, nawróconego rozbójnika Raskoła (Raskoł). Jej pierwowzorem będzie Sonia Marmieladowa ze ,,Zbrodni i kary’’ F. Dostojewskiego.

Bogowie Runwirów cz. II

Borys i Gleb (Boris i Gleb) - bliźniaczy bogowie gwiazd Zarannej i Wieczornej. Ich pierwowzorami będą św. św. Borys i Gleb.

Melitele (Melitele) – bogini płodności i wegetacji. Po raz pierwszy pojawiła się w wierzeniach litewskich, do kultury popularnej wprowadził ją Andrzej Sapkowski.

Jurata (Jurata) – bogini morza, stworzycielka ryb i innych morskich istot, uzbrojona w złoty trójząb. Właścicielka zaczarowanego bursztynu Pryzmatu, pokazującego przeszłość teraźniejszość i przyszłość. Jej dwór składać się będzie z syren i trytonów. Będzie mieszkać na dnie Morza Sinego w pałacu z bursztynu.

Lebioda (Lebjoda) - dobrotliwy i wiecznie uśmiechnięty bóg pasterzy, jego atrybuty to: biały owczarek, kij i księga. Poświęcona mu rośliną będzie lebioda, zaś jego pierwowzorem będzie prorok Lebioda z ,,Sagi o wiedźminie’’.

Gierałt (Giriałt) – bóg zabójców potworów, przedstawiany jako chudy, białowłosy mężczyzna z dwoma mieczami i kocimi oczami, jeżdżący na czarnym jednorożcu o płonącym rogu, imieniem Płotka. Ośrodkiem jego kultu będzie gród Osmoróg (Osmorog). Jego pierwowzorem będzie wiedźmin Geralt),

Wędrus (Vendrus) – bóg alkoholu, zemsty i łowców wampirów, mający postać starca z wyłupiastymi oczami, w postrzępionej, niebieskiej szacie. Jego pierwowzorem będzie Jakub Wędrowycz.

Dziadek Mróz (Diedok Moroz) – bóg mrozu, rozdający prezenty w Szczodry Wieczór, razem ze swą córką Śnieżynką (Snieguročka).

Iljuszyn z Murman’ska (Iljušin z Murman'ska) – deifikowany heros, syn Peruna, spadły z nieba. Kiedy spadł, złamał obie nogi, lecz dwóch starców uzdrowiło go czarodziejskim napojem. Odtąd jeździł na białej niedźwiedzicy Baśce (Bas'ka) i uzbrojony w srebrny topór zabijał potwory i rozbójników, w tym Sołowieja Rozbójnika (Sołoviej Chąs'nik) i cara kikimor Niemal Człowieka (Nemal Čłavik). Raniony zatrutym ostrzem Mamaja – chana cyklopów w bitwie pod Kałką, został ułożony w żelaznej łodzi, która zawiozła jego ciało ku gwiazdom na spotkanie, gdzie bogowie przyjęli Iljuszyna do swego grona.

Krokodyl Gienia ze Szczeburska (krakadił Gjenja ze Ščeburska) – demon mieszkający w zgniłej rzece, nad którą wznosił się gród widm i upiorów. Zadawał spotkanym ludziom zagadki, a tych co ich nie odgadli – pożerał.

Niesioł (Nesoł) – bóg szczawiu, któremu składano ofiary z owadów.

Konopielka – Konopnica (Konopiłka – Konopnica) – bogini konopi, na której cześć kobiety całowały się nawzajem z usta.

Bazyliszek (Vasilišok) – demon ze zniszczonego przez kataklizm grodu Warszawy, wielki jaszczur o palącym jadzie. Chciał pożreć warszawską księżniczkę Hajkę (Gajka), lecz zabił go heros Gierałt.

Smok (Smok) – bóg i praojciec smoków, które spłodził ze smoczą boginią Zirnitrą (Zirnitra), przyjazną ludziom. Przeciwnik Peruna i innych bogów, wróg ludzi. Zginął zabity maczugą przez boskiego Kraka, władcę zaginionego królestwa Wawel (Vavel).

Krak (Krak) – deifikowany król plemienia Wawelan (Vavelani), syn króla – kowala Ludoli, który wykuł swego syna z żelaza, zaś bogowie go ożywili. Krak przewyższał wszystkich swych poddanych wzrostem i walczył wielką, krzemienną maczugą, którą zabił boga Smoka. Po jego śmierci, Królestwo Wawel otrzymało nową nazwę – Krakowo (Krakovo).

Wanda (Vanda) – córka herosa Kraka, wcielona bogini wody Vada – tyła, która złożyła się w ofierze samej sobie i zamieniona w wodę popłynęła do Morza Sinego.

Bogowie Runwirów cz. I

Panteon rekonstruowany na podstawie ,,Bursztynowej Księgi'': 

Świętowit (Svantevit) – najwyższy bóg Runwirów, przedstawiany jako potężny mężczyzna z czterema twarzami, z rogiem do picia u pasa. Jego wierzchowcem będzie biały rumak Śnieżywit. Siedzibą Świętowita będzie twierdza Zamik w Zaziemiu strzeżona przez trójgłowe orły. Z krwi, nasienia i potu Świętowita zrodzą się pozostali bogowie i boginie Runwirów, którzy stworzą świat.

Czarnobóg i Białobóg (Černobog i Biełobog) – bliźniaczy synowie Świętowita, mający postać splecionych ze sobą węży – czarnego i białego. Wspólnie stwarzali świat. Podczas gdy domeną Czarnoboga będą noc, Księżyc, kobiecość, wilgotność i ciemność, we władaniu jego brata znajdą się: dzień, Słońce, męskość, suchość i światłość. Kiedy są spleceni razem nazywa się ich: Żmiją Auryną.

Perun (Perun) – najwyższy z bogów po Świętowicie, car Ziemi zasiadający na tronie w zamku na szczycie świętej góry Gromnicy; najwyższego szczytu Ziem Runwirskich. Jego żoną jest bogini Perperuda (Perperuda), która niegdyś była śmiertelną kobietą za swe cnoty wyniesioną do boskości, matka dziewięciu Jeźdźców Ognistego Pioruna (Jezditiele Vatristija Pierona) i bogini Kurki (Kurko). Perun walczy ze strzygami, diabłami i smokami za pomocą złotej siekiery i srebrnej włóczni wykutych przez krasnoludy, co ludzie widzą i słyszą jako uderzenia pioruna. Z ptaków poświęcony jest mu orzeł, zaś z drzew – dąb. Jest patronem wojowników, a jego synem był wielki bohater Iljuszyn z Murmańska.

Swaróg (Svarog) – bóg Słońca, potężny mąż o skórze pokrytej złotą łuską. Z boginią morza Juratą – Jurasmat spłodził boskiego kowala Swarożyca. Kiedyś objawił się ludziom z zaginionej krainy Jegipt w ludzkiej postaci jako car Teost i wprowadził metalurgię i monogamię (żony zdradzające mężów karał paleniem w piecu).

Chors (Chors) – bóg Księżyca, mąż Chorsiny (Chorsina) i ojciec Chorsawy (Chorsava), stwórca srebra – świętego metalu chroniącego przed wampirami i wilkołakami. Dał ludziom wódkę. Stworzył Księżyc umieszczając na nim białe, owłosione smoki i białe, skrzydlate wilki. Czasem zsyła na ludzi szaleństwo.

Neptun (Neptun), - jeden z bogów morza, deifikowany król zniszczonego przez kosmiczny kataklizm miasta Gdańska (Gdan'sk). Jego bronią był trójząb.

Weles (Veles), - bóg krainy zmarłych, zwanej Nawią, magii, przysiąg i bydła. Miał postać czarnego byka o świecących w ciemności czerwonych oczach. Jego odchody zamieniały się w złoto. Miał żonę Kamę – Welewitkę (Kama - Velevitka); kobietę o głowie czarnej wilczycy, zaś w wypasaniu dusz wcielonych w bydło pomagał mu czarny owczarek podhalański Wołosatka.

Nike (Nike) – bogini zwycięstw odnoszonych na polach walki. Miała postać pięknej dziewczyny, do pasa nagiej, uzbrojonej w dwuręczny miecz obosieczny. Żyła z zniszczonym przez kataklizm mieście Warszawie (Varsograd), jako córka lokalnych bóstw Warsa i Sawy (Vars i Sava), oraz jako siostra bogini Syreny i boga Zygmunta Słupnika (Sigmund Słupnik).

Borowiła (Boroviła) – bogini lasów, matka dzikich zwierząt, stworzyła pieśnią leśne drzewa, krzewy, kwiaty i grzyby. Miała postać pięknej, półnagiej kobiety, uzbrojonej w łuk, której towarzyszył dzik.

Boruta (Boruta) – bóg lasów, brat i mąż Borowiły, miał postać mężczyzny z głową jelenia. Był uzbrojony w czarną szablę. Mieszkał razem z żoną Borowiłą w drewnianej chacie na bagnach zwanych Rokitnickim Siołem. Polował na biesy i strzygi razem z dwoma czarnymi psami – Stawrem i Gawrem (Stavr i Gavr).

Rokita (Rokita) – bóg bagiennych skrzatów. Mieszkał w dziupli wierzby. Jeździł na grzbiecie kota Mlekodaja (Mlikodaj), który dawał ludziom mleko.

Bolek i Lolek (Bolok i Lolok) – bliźniaczy bogowie, do których będą się modlić runwirscy szpiedzy i skrytobójcy.

Stach z Varty (Stach z Varti) – deifikowany wodnik, który został królem zaginionego Królestwa Zadrugi, po tym jak obronił je przed atakiem Niemej Hordy (Nemaja Orda).

Valentina (Valentina) – deifikowana gwiazda spadła z nieba, która przebywając wśród ludzi, uczyła ich przyrządzania klusek i kwasu chlebowego, po czympo upływie czterdziestu lat wsiadła do żelaznej i powróciła na swą orbitę. Jej pierwowzorem będzie Walentina Tiereszkowa (Valentina Tjereškova).

Halu (Galu) – deifikowany car krainy zwanej Rosz (Roš). Odniósł liczne zwycięstwa na polu walki, lecz zginął ukąszony przez jadowitego węża Gadzënę, który opętał jego konia.

Olga (Olga) – deifikowana caryca i kapłanka Ognioboga. Z pomocą żar – ptaków spaliła Iskaresteń; siedzibę króla olbrzymów Mała, który chciał ją poślubić wbrew jej woli. Jej pierwowzorem będzie św. Olga (svjatyja Olga).

Dzień Ojca - Dyń Fatrusa - Dien' Łojca

Zaiste w smutnych czasach żyjemy. Oprócz rządów coraz bezczelniejszych ,,demokratorów'', terroryzmu, wojen, głodu i  prostytucji, satanizmu, krzewiącego się w polityce chamstwa, kryzysu, prześladowania chrześcijan i  mordowania dzieci przed i po narodzeniu, coraz brutalniejszej islamizacji Europy, oraz głupoty, która aż naprawdę boli, hańbą naszych dni jest nachalne przedstawianie homoseksualizmu i innych wynaturzeń jako czegoś dobrego i to już na poziomie przedszkolnym, rozszerzanie się na podobieństwo zarazy, lewackiej i pseudonaukowej ideologii gender i to nawet na ... KUL - u (!), oraz przede wszystkim to, że bardzo wiele dzieci wychowuje się bez ojców. Zarówno ja sam jak i mój przyjaciel zostaliśmy porzuceni przez ojców (zostałem wychowany przez dwie wspaniałe kobiety - Mamę i ś. p. Babcię), dlatego wiem, że to o czym mówię, jest wielką krzywdą dla dziecka. Nie można jednak generalizować - nawet w naszych zepsutych, zniewieściałych  i zdziecinniałych czasach jest wielu dobrych ojców, a dziś właśnie przypada ich święto. Z tej okazji wszystkim Ojcom składam najserdeczniejsze życzenia radości ze swych synów i córek, oraz wszystkiego najlepszego.