Fornaldar - sagi

,, [...] Stałym motywem fornaldar - sag jest opis wyprawy łupieżczej do Bjarmi i ujścia północnej Dźwiny, Jötunheomu, Trollebotten, Botnaru, Skumenheimu 'Krainy Ciemności' lub Nordbotni. Rabusie - jak podaje Bósa saga ok Herrauds - porywają z Bjarmanlandu jajo gryfa czy też ptaka gamma; albo jak opowiada Sturlaugessaga starfarma, złocisty róg jelenia. W wyprawie uczestniczą zwykle dwaj pobratymcy; w sadze o Bósie mocarz imieniem Smidr powala czarodziejskim mieczem najgroźniejszego przeciwnika, który zmienia się w smoka latającego (...). W wielu sagach przeciwnikiem bohaterów bywa gýgr 'olbrzymka, czarownica'; jest to Arinnefja, Hornnefja - podobnie jak gospodyni Pohjoli 'Gotka z wielkim nosem''' - Martti Haavio ,,Mitologia fińska''

Alosza Popowicz i Tuharyn Zmiejewicz

,,W bylinie o Aloszy Popowiczu i Tuharynie Zmiejewiczu mamy taki epizod: Tuharyn (w właściwie Tugorkan), który potrafił zmieniać się w smoka, sporządził sobie skrzydła z papieru i zaatakował Aloszę i jego drużynę. Wówczas Alosza zwrócił się do Boga z modlitwą mówiąc: 'Ześlij, Boże, chmurę burzową i spuść grad i wodę'. Pan Bóg zesłał chmurę burzową, grad i wodę; wtedy papierowe skrzydła Tuharyna zamokły i zleciał jak pies na ziemię. Alosza wyjął miecz i uciął Tuharynowi głowę, która spadła na wilgotną ziemię jak kocioł do piwa'' - Martti Haavio ,,Mitologia fińska''

Oniricon cz. 306

Śniło mi się, że:

- byłem w szpitalu psychiatrycznym gdzie Jena ov Blackeyova nie chciała czytać ,,Pawlaczycy'' i byłem tym mocno zawiedziony; przyczyniłem się do śmierci jakiegoś człowieka i inni pacjenci chcieli mnie zabić,

- na Nowej Pterotyjandii żyły: grootslangi mamucie (mamuty z ogonami dinozaurów), większe od ludzi pingwiny cesarskie mające jaszczurze ogony i parazaurolofozaury (plezjozaury z głowami parazaurolofów),

- dowiedziałem się, że w USA ludzie coraz mniej wiedzą o historii, a dom pierwszego prezydenta został sprzedany masonom, którzy pomalowali go na tęczowo,

- chciałem poślubić panią Silvainę ov Cubus,

- razem z Pavlasem ov Vidłarem poszedłem do biblioteki, gdzie oddałem ,,Białą Boginię'' Roberta Gravesa, Pavlas chciał, abym mu kupił cienką książkę, lecz była za droga,

- odkryto nowy gatunek gigantopiteka, który był nieco większy od tyranozaura i chronił się przed nim na drzewo, gdzie jadł nadrzewną sałatę,

- na jakimś forum młodzieżowym jakaś nastolatka pochwaliła się, że zamordowała swoje nienarodzone dziecko,

- Pavlas ov Vidłar nazwał mnie ,,s... synem'', UWAGA: To tylko sen, nic takiego się nie wydarzyło,

- koło domu widziałem katolicką wystawę o chłopskich sektach powstałych pod wpływem fałszywych objawień np. widziałem starca chodzącego boso, lub babę noszącą na plecach kozła,

- zacząłem grać w Niebieskiego Wieloryba, UWAGA: To tylko sen, nigdy nie grałem w tę psychopatyczną grę i nikogo do tego nie namawiam (niektórzy sądzą, że jest to legenda miejska),

- razem z Babcią odwiedziłem szczecińską kolonię karną, gdzie spotkaliśmy wujków Markusa i Andreusa ov Küjvis, dowiedziałem się, że Daruć, syn wujka Markusa też poszedł do więzienia, potem spotkałem wujka Andreusa w domu,

- pisałem o Panu Twardowskim twierdząc, że miał na imię Jan, był wychowankiem jezuitów, wywołał dla Zygmunta Augusta ducha Barbary Radziwiłłówny i zasłynął jako największy polski czarodziej,

- narysowałem braci Kaczyńskich z gwiazdami Swaroga na czołach,

- Mokosza dawała rycerzom stuha rajski chleb ze sporyszem, dzięki któremu mogli latać i walczyć ze straszydłami (wymyślone na jawie),

- dawne Słowianki miały moc odzyskiwania utraconego dziewictwa (wymyślone na jawie),

- po obejrzeniu wszystkich odcinków ,,Xeny'' i napisaniu o nich posta, chciałem zabrać się za ,,Gęsią skórkę'' i ,,Tajemnicę Sagali''. 

Indyjska Pandora

,,Wiśwakarman był mechanikiem i budowniczym na olimpie staroindyjskim. Ponoć miał on stworzyć niebo i ziemię, Brahma mu rozkazał: 'Stwórz wielce ponętną kobietę'. Wiśwakarman przyrzekł wykonać polecenie. Po dojrzałym namyśle zgromadził wszystko piękno trzech światów w jednej postaci i okrył ją milionem drogich kamieni. Tak powstała 'będąca zbiorem klejnotów', boska dziewoja. Dziewica, którą Wiśwakarman 'z wielkim mozołem' sporządził, była doskonała w swojej piękności. Brahma nadał jej imię Tilottama. Wszyscy spoglądali  na nią z zachwytem, zarówno bogowie, jak asurowie. Dwaj asurowie zakochali się w dziewicy i pozabijali się nawzajem  z zazdrości. To właśnie miał na celu [...] Brahma, gdy zaproponował Wiśwakarmanowi, by stworzył to wcielenie piękności: dziewica była zatem pułapką zastawioną przez Brahmę na asurów. [...]'' - Martti Haavio ,,Mitologia fińska''

Tursas i trzy panny

,,Były raz cztery dziewczyny, wszystkie trzy z nich - panny młode, one to kosiły siano, odprawiały sianożęcie na skraju mglistego cypla, na ocienionej wysepce. Jak skosiły, jak zgrabiły, wszystko ułożyły w kopki, na kupki porozkładały i poutykały w stogi. Przyszedł chłopisko z Północy, co się zwał ognisty Tursas, i podpalił owo siano, podłożył ogień pod stogi... To zarzewie rozsypano przed wrotami do Pohjoli, pod progiem wzorzystym nieba; tam to urósł dąb dorodny, wierzba bez wad wybujała. Wierzchołek sięgnął do nieba, gałęzie objęły przestwór. Nie dawały świecić słońcu i migotać księżycowi. Nie dawały biegać chmurom, rozcapierzać się obłokom'' - fińskie zaklęcie opowiadające o narodzinach postrzału [w]: Martti Haavio ,,Mitologia fińska''

Legenda o pochodzeniu nazwy Norwegii

,,Królem Finów był niegdyś Torrus, będący przodkiem jednego z królów Nori (Nori regis), od którego to nazwy zdaniem niektórych wywodzi się Norige, czyli Norwegia, albowiem miała ona oznaczać Nori rige, czyli królestwo Norwegii... Stąd też król Torrus otrzymał imię za starym Torrusem czy Turrusem, którego Finowie czcili jako boga'' - Martti Haavio ,,Mitologia fińska''

Szwedzi ze Scytii, czyli rzecz o królu Thurrasie

,,Johannes Schefferus ogłosił w roku 1666 dzieło Upsalia, w którym m. in. usiłował rozwiązać zagadkę staroskandynawskiego boga Thora. [...] Wydało mu się , że znalazł odpowiednik boga Thora w rękopisach, które wymienia pod tytułem Chronici Alexandrini. Podaje, że jest w nich mowa o królu Asyrii imieniem Thurras, synu Ninosa. Jemu to zaczęto po śmierci oddawać cześć boską; Persowie nazwali go bogiem Baalem. 'Może być rzeczą pewną, powiada Schefferus, że od owego Thurrasa pochodzi przyjęta u nas nazwa Thur, Thorr czy też Thor'. Ponieważ Baal znaczy 'pan', również Thur, czyli Thor oznacza 'pana'. Thurras był, jak świadczą Chronici Alexandrini, wielkim wojownikiem, który zapuszczał się w swoich wyprawach aż do krajów Północy (...); podbiwszy Trację i Kaukaz zhołdował również Scytię, skąd rodem są Szwedzi'' - Martti Haavio ,,Mitologia fińska''