Król Drapieżników

W moich dziecięcych fantazjach o pewnym mężczyźnie i jego zwierzyńcu (odsyłam po posta: ,,O panu, który miał dużo zwierząt'') rolę czarnego charakteru pełnił Król Drapieżników. Był to pokryty czarnym futrem, dwunożny potwór; hybryda człowieka i kota o czerwonych oczach i długich, spiczastych uszach. Po latach stwór ten stał się pierwowzorem potwora Mięsojada z ,,Tatry''.

Ponadto przypominam sobie, że fantazjowałem też o stworze podobnym do olbrzymiej ćmy, który uważał, że tylko owady są godne tego by żyć, oraz o kobiecie równie pięknej co złej.

Sławomira Belica

Nazywała się Anna Maria Belica (10 sierpnia 1998 – 30 kwietnia 2019), a podpisywała się w sieci jako: Sławomira, Sławko i Kruk. W języku starokrasnym nazywała się: Famopaxa ov Belith. Urodziła się w Zduńskiej Woli, zaś mieszkała w Łodzi. Używała pseudonimu Sławomira na cześć swego ojca, Sławomira Belicy, który zmarł w 1998 r. jeszcze przed jej narodzeniem.

Poznałem ją w maju 2015 r. kiedy na moim blogu napisała pierwszy komentarz. Od czasu napisała na ,,Mitoslavii’’ bardzo dużo komentarzy. Dała się poznać jako miła i inteligentna dziewczyna i taką ją właśnie zapamiętałem. Nawet gdy się ze mną nie zgadzała, nigdy nie przekroczyła granicy hejtu. Wierzę też, że była wrażliwa i dobra – gdyby taka nie była, nie napisałaby posta ZNIECHĘCAJĄCEGO do samobójstwa. Czytałem jej dwa blogi: ,,Idąc przez las’’ i ,,Krukowisko’’. Była szczera – czasem do bólu. Przywiązywała dużą wagę do nauki i racjonalizmu. Stanowczo zwalczała pseudonaukę jak: mit Wielkiej Lechii, teorie antyszczepionkowców, antypsychiatrię i coaching. Kochała przyrodę (z wyjątkiem bezkręgowców) i przywiązywała wielką wagę do jej ochrony. Była też przeciwniczką polowań. Pragnęła pokoju na całym świecie. Głosiła, że trzeba ,,być uczciwym i nikogo nie krzywdzić, bo jedynym złem jest czyjaś krzywda’’.

Jej ulubionym zwierzęciem był kruk (wcześniej używała awataru lwa), liczbą – dziewiątka, zaś kolorem – różowy.

Czciła słowiańskich bogów w ramach Łódzkiej Wspólnoty Rodzimowierczej Wilczy Krąg. Mokoszę wyobrażała sobie jako Murzynkę. Mimo odrzucenia chrześcijaństwa szanowała św. Maksymiliana Kolbe.

Podobało mi się jak potrafiła harmonijnie łączyć zainteresowania przyrodnicze z humanistycznymi. Interesowała się religioznawstwem (zwłaszcza religią dawnych Słowian), mitologiami, genetyką, heraldyką (jej ulubionym herbem była Łada), sztuką, filozofią oraz historią (szczególnie lubiła starożytność i rewolucję 1905 r.). Jedną z jej ulubionych postaci historycznych był Aleksy Rżewski – pierwszy prezydent Łodzi. Lubiła też taniec i muzykę (jej ulubionym wykonawcą był Roman Kostrzewski), rysowała, pisała opowiadania i niewydaną powieść fantasy ,,Stal’’.

Pochłaniała książki. Wśród jej ulubionych pozycji znajdowały się: ,,Herby, legendy, dawne mity’’, cykl o Tomku Wilmowskim Alfreda Szklarskiego, powieści piastowskie Karola Bunscha, ,,Felix, Net i Nika’’ Rafała Kosika, ,,Ferdydurke’’ Witolda Gombrowicza, ,,Saga o wiedźminie’’ Andrzeja Sapkowskiego, ,,Smoczy jeźdźcy z Pern’’ Anny Mc Caffrey, ,,Polska anarchia’’ Pawła Jasienicy i wiele innych. Posta ,,Tolkien i Lewis’’ na blogu ,,Idąc przez las’’ napisała pod wpływem mojej propozycji.

Studiowała w Łodzi medycynę i politologię.

W wielu ważnych sprawach światopoglądowych radykalnie się nie zgadzaliśmy. W latach 2015 – 2019 obserwowałem ewolucję jej poglądów zmierzającą w kierunku coraz bardziej lewicowym, aż do uznania się za osobę niebinarną i członkostwa w PPS – ie. Teraz jednak nasze spory odeszły w cień. Rzadko kiedy o osobie z przeciwnej strony barykady zdarza się myśleć z równą sympatią ;). Będzie mi jej brakować :(.

,,Polonea''

,,Boże, coś Polskę przez tak liczne wieki

Otaczał blaskiem potęgi i chwały,

Coś ją otaczał tarczą swej opieki

Od nieszczęść, które przygnębić ją miały,

Przed Twe ołtarze zanosim błaganie:

Ojczyznę wolną pobłogosław, Panie!’’

- Alojzy Feliński ,,Boże, coś Polskę’’

Jest to fantazja z okresu drugiej klasy liceum; opowieść, której akcja toczyła się zarówno w Szczecinie u progu XXI jak i w fantastycznym świecie Mitlandzie, do którego ludzie mają dostęp we śnie. Jej głównym bohaterem był Edmund – młody bezdomny, który przeżył na ulicy halucynację (zdawało się mu, że atakuje go waran z Komodo) i trafił do szpitala psychiatrycznego na ul. Broniewskiego. Jako pacjent szpitala przeżywał przygody w równoległym świecie onirycznym. Poznał w nim i pokochał piękną Anej (jej pierwowzorem była Jena ov Blackeyova), która miała siostrę Adię. Jechali do ślubu karetą ciągniętą przez dropie – motyw z mojego snu. Niestety Anej sprzed kościoła porwał smok Seretni i uwięził wewnątrz góry Troizak. Celem Edmunda było uwolnić ukochaną. W onirycznym świecie, po którym wędrował uzbrojony w różaniec ulepiony z chleba, przeżywał wiele przygód min. pracował jako dekarz, oraz brał udział w rewolucji, w czasie której palono chramy Afrodyty i Dionizosa.

Dramatis personae:

Orzeł Biały – widniał w godle Polski widzącym w szpitalu psychiatrycznym, do którego trafił Edmund. Którejś nocy herbowy ptak ożył i zabrał Edmunda w podróż na swoim grzbiecie do onirycznego świata pełnego przygód.

Tatra – ważna postać w mojej mitologii zaczerpnięta z powieści ,,O krasnoludkach i sierotce Marysi’’ Marii Konopnickiej. Była pierwszą istotą, którą spotkał Edmund po przybyciu do onirycznego świata.

Kiedy Edmund zamieszkał w świecie snów, odbył wieloletni rejs statkiem ,,Dzoon’’ płynącym do Port Cometeiron. Na jego pokładzie uczył się, zaś nauczyciele i koledzy mieli postaci zwierząt (przykładowo historii uczyła samica szczupaka, zaś matematyki – samica ostronosa rudego). Wtedy to Edmund po raz pierwszy poznał Anej i zakochał się w niej.

Seretni (wspak: Interes) – wielki, zielony smok o trzech głowach, który pożarł Słońce sprowadzając na cały świat ciemności.

Trójca Szatańska – składała się z wampira z dwóch czarownic (jedną z nich była królowa Danika zapożyczona z mojego snu). Istoty te władające trzema mocarstwami, czciły smoka Seretni i korzystając z pożarcia przezeń Słońca, napadły i rozebrały Analapię. Pomysł zaczerpnąłem z książki Adama Mickiewicza ,,Księgi narodu i pielgrzymstwa polskiego’’, gdzie Trójca Szatańska oznaczała zaborców Polski.

Trinco – zaczerpnięty z powieści ,,Wyspa Pingwinów’’ Anatola France’a cesarz pingwiński. W mojej fantazji był człowiekiem z głową alki olbrzymiej. Analapowie walczyli u jego boku przeciwko Trójcy Szatańskiej i smoku Seretni. Trinco poprowadzi atak na stolicę Więzienia Narodów, zamieniając swe wojska w olbrzymie węże. Powstrzymał je jednak atak mrozu. Po obaleniu Trinco i po Wielkiej Orgii w mieście Vita, Trójca Szatańska umieściła na niebie sztuczne słońce Simulacrum, które jednak nie mogło zastąpić prawdziwego Słońca. Pierwowzorem cesarza Trinco był Napoleon Bonaparte (1769 – 1821).

Gen. Drayadović – był entem; uczłowieczonym dębem, który się poruszał i mówił. Dowodził analapijskimi legionami w armii pingwińskiego cesarza Trinco mając na celu wyzwolenie podzielonej Analapii i ponowne rozpalenie Słońca na niebie. Jego przyjacielem był Poeta, który ułożył hymn ,,Preludium materiae’’ (odsyłam do posta: ,,Preludium materiae’’). Pierwowzorem gen. Drayadovicia był polski generał Jan Henryk Dąbrowski (1755 – 1818).

Piotr Wysoki – analapijski rycerz, który rozpoczął Wielkie Powstanie Jesienne przeciw królowej Danice władającej Więzieniem Narodów, w którym wziął udział Edmund. Jego pierwowzorem był Piotr Wysocki (1797 – 1875).

Miki Rymwid – mówiący zaskroniec – poeta, którego Edmund spotkał w Alca – stolicy Pingwinii i podążył za nim na spotkanie do księcia Demonidesa. Zaskroniec miał na głowie czyraki, które leczyła dotykiem rusałka Karolina. Jego pierwowzorem był Adam Mickiewicz (1798 – 1855), który w swoim mieszkaniu w Wilnie miał psa, kota i węża.

Eberchart Czeski – poeta będący mówiący chartem polskim. Nosił buty, które uszył mu niejaki Janek. Edmund spotkał go w siedzibie księcia Demonidesa. Jego pierwowzorem był Juliusz Słowacki (1809 – 1849); autor bajki ,,O Janku, co chartom szył buty’’.

Krasik – terier szkocki, a zarazem poeta, którego Edmund spotkał na przyjęciu u księcia Demonidesa. Jego pierwowzorem był Zygmunt Krasiński (1812 – 1859).

Orfeusz – zaczerpnięty z mitologii greckiej pieśniarz grający na lirze. Edmund spotkał go na przyjęciu u księcia Demonidesa. Jego pierwowzorem był Fryderyk Chopin (1810 – 1849).

Dźwiron – czarny tygrys szablozębny będący zarazem wielkim, niedocenianym poetą. Edmund spotkał go u księcia Demonidesa. Jego pierwowzorem był Cyprian Kamil Norwid (1821 – 1883).

Książę Demonides – nie był diabłem, lecz człowiekiem z możnego rodu w Analapii. Edmund gościł w jego siedzibie w mieście Alca, stolicy Pingwinii razem z wybitnymi analapijskimi artystami przebywającymi na emigracji. Jego pierwowzorem był ks. Adam Jerzy Czartoryski (1770 – 1861).

Sedat (wspak: Tades, po starokrasnemu: Tadeusz) – junak mieszkający w Soplowie. Brał udział w oblężeniu Więzienia Narodów przez cesarza Trinco. Jego pierwowzorem był tytułowy bohater ,,Pana Tadeusza’’ Adama Mickiewicza.

Aifoza – ukochana Sedata, mieszkająca w Soplowie piękna dziewczyna; blondynka w białej sukience. Jej pierwowzorem była Zosia z ,,Pana Tadeusza’’.

Cayena – mówiąca anakonda z majątku Soplowo opiekująca się młodą i niewinną Aifozą. Jej pierwowzorem była Telimena z ,,Pana Tadeusza’’.

Hrabia Nutland i jego wierny sługa skrzat Banik mieszkali w Soplowie. Po klęsce cesarza Trinco wyjechali na koniec świata na wyprawę badawczą mającą zgłębić tajemnice Zielonego Kontynentu. Ich pierwowzorami byli Hrabia i Klucznik Rębajło z ,,Pana Tadeusza’’, częściowo też Paweł Edmund Strzelecki (1797 – 1873).

Biskup Vormer – był duchowym przywódcą mieszkańców Soplowa. Jego pierwowzorem był ksiądz Robak z ,,Pana Tadeusza’’.

Nikita Tałaszniakow – mówiący lis, który służył w wojsku królowej Daniki. Jego oddział stacjonował w Soplowie. Sympatyzował z Analapami. Jego pierwowzorem był Nikita Rykow z ,,Pana Tadeusza’’. 

Gallosaurus – inny oficer z armii królowej Daniki, który zawitał do Soplowa. Miał postać dwunożnego, drapieżnego dinozaura z głową koguta. Nienawidził Analapów i chciał pożreć Aifoizę, w czym przeszkodził mu Sedat. Został zabity szablą przez skrzata Banika. Jego pierwowzorem był major Płut z ,,Pana Tadeusza’’.

Kudel Starington – mówiący nosorożec włochaty ubierający się jak człowiek. Był namiestnikiem królowej Daniki, któremu podlegały ziemie zabrane Analapii. Własnym ciałem zasłonił manifestantów z rasy leśnych ludzi przed kulami żołnierzy Daniki. Chciał powstrzymać wybuch Wielkiego Powstania Zimowego poprzez pobór do wojska, lecz skutek był odwrotny od zamierzonego. Jego pierwowzorem był margrabia Aleksander Wielopolski (1803 – 1877), którego do nosorożca włochatego porównał Paweł Jasienica w książce ,,Dwie drogi’’.

Utu Ragan – analapijski rycerz stojący na czele Wielkiego Powstania Zimowego, w którym wziął udział Edmund. Został schwytany i powieszony przez sługi królowej Daniki. Jego pierwowzorem był Romualda Traugutta (1826 – 1864).

Brzóska - kapłan z rasy entów mający postać chodzącej i mówiącej brzozy. Był ostatnim wojownikiem Wielkiego Powstania Zimowego, schwytanym i zabitym z rozkazu królowej Daniki. U jego boku walczył Edmund. Jego pierwowzorem był ks. Stanisław Brzóska (1832 – 1865).

Ostrowidz Dybica – wielki analapijski uczony, człowiek z głową rysia należący do rasy Lynxów. Za udział w Wielkim Powstaniu Zimowym, został zesłany do Krainy Białych Pół gdzie wspólnie z Edmundem badał faunę jeziora Nordlin. Jego pierwowzorem był Benedykt Dybowski (1833 – 1930).

Castravic – mówiący bóbr i namiestnik Grakchova, piszący książki historyczne. Przeciwnik analapijskiego ruchu niepodległościowego. Jego pierwowzorem był Michał Bobrzyński (1849 – 1935).

Midas II – król Frygii, odległy potomek Midasa I zamieniającego dotykiem w złoto. Midas II wszystko czego dotknął (w tym swoją córkę Jenę) zamieniał jednak w odchody. Jego pierwowzorem był Karol Marks (1818 – 1883), zaś pomysł zaczerpnąłem z dowcipu z okresu PRL – u.

Frodrix – pierwszy minister króla Midasa II, asystujący w odprawianych przezeń rytuałach czarnej magii. Jego pierwowzorem był Fryderyk Engels (1820 – 1895).

Erkele Romanus – analapijski polityk mający do pasa postać wąsatego mężczyzny, od pasa zaś – węża. Osobisty wróg Wiktora Clemense i Stelianitów – ludu, którego przedstawiciele nosili świecące gwiazdy na czołach. Choć zalecał uległość wobec władz Więzienia Narodów, na swój sposób też dążył do wyzwolenia Analapii. Jego pierwowzorem był Roman Dmowski (1864 – 1939), zaś wężowy ogon nawiązuje do Kekropsa z mitologii greckiej i symbolizuje związek z ziemią (polonistka, pani Anna ov Vyssa mówiła, że politycy Ligi Polskich Rodzin,a zwłaszcza Zygmunt Wrzodak nie zrozumieliby tego).

Nicolaos Fotograficos – absolutny władca Więzienia Narodów, syn królowej – czarownicy Daniki, lubiący robić zdjęcia. Został wraz z rodziną zamordowany przez Antychrysta za pomocą zaklęcia powodującego śmierć w męczarniach. Jego pierwowzorem był car Mikołaj II (1868 – 1918), którego hobby rzeczywiście było fotografowanie.

Antychryst – opętany przez diabła, okrutny czarnoksiężnik niosący zagładę mieszkańcom Więzienia Narodów poprzez zarażanie ich czerwoną dżumą. Przepis na wyhodowanie owej zarazy znalazł w magicznych księgach króla Midasa II. Zawiesił na niebie czerwoną gwiazdę Exterminans sprowadzającą na ludzi szaleństwo i strzelającą promieniami śmierci. Jego pierwowzorem był Włodzimierz Lenin (1870 – 1924).

Wiktor Clemense – odważny analapijski rycerz, który zabił smoka Seretni i zgromadził wszystkich władców świata na chmurze, aby rozpalili nowe Słońce. Został koronowany na nowego króla Analapii. Jego pierwowzorem był Józef Piłsudski (1867 – 1935), który w czasie działalności w PPS – ie używał pseudonimów Wiktor i Klemens.

W finale uwolniona Anej przybywa do naszego świata i zabiera Edmunda ze szpitala i zostaje jego żoną. Zainteresowanych moją fikcyjną geografią odsyłam do posta: ,,Uniwersum ‘Polonei’’ ;).

Oniricon cz. 491

Śniło mi się, że:

- zobaczyłem na bagnie słonia indyjskiego polewającego się wodą z dwóch trąb, hefanga (grootslanga - słonia o ogonie dinozaura), ptaka modhira podobnego do burzyka i jakiegoś szczura,

- Warkoczow - amerykański artysta pochodzenia rosyjskiego był nieszczęśliwy i namalował słonia o krótkiej trąbie i nosorożca, oba zwierzęta przeklinały, z czego nosorożec robił to nieśmiało,

- Chiny noszą inną nazwę: Kiritajża,

- w Polsce wzrosła liczba zamachów terrorystycznych, więc pracownicy uniwersytetów prosili Andrzeja Dudę, aby pozwolił im pracować w nocy,

- w książce ,,Co to jest?'', z której dowiedziałem się po raz pierwszy o Warkoczowie, szukałem informacji o Akefalach - ludziach bez głów,

- do Colorado Springs przyjechali trzema czarnymi samochodami trzej ubrani na czarno mężczyźni, z których każdy nazywał się Magic Loach Preston i proponowali coś dr. Quinn,

- byłem Jaksą i razem z matką udałem się do wielkiego, podziemnego schronu, gdzie razem z innymi ocalałymi mieszkańcami Lendii świętowałem Wigilię narodzin boga Jessy, w sali pełnej świątecznych stołów stały liczne przystrojone na czerwono choinki, a ja skomentowałem, że to już drugie Boże Narodzenie w tym roku,

- ze zdziwieniem odkryłem, że Australia ma własną królową, Murzynkę Quandę całkowicie niezależną od Elżbiety II,

- w Częstochowie spotkałem ubraną na zielono młodą Mulatkę wyznającą sikhizm, w rozmowie ze mną porównywała się do Piętaszka, a ja porównywałem ją do Mei z ,,W pustyni i w puszczy'', oraz do Hani Mulatki, wspólnie zastanawialiśmy sę jak jest ,,W pustyni i w puszczy'' po angielsku, potem przyszedł dużo starszy, ubrany na zielono mąż Mulatki i miał do mnie pretensje, że z nią rozmawiałem, zobaczyłem też wiele innych kobiet sikhów w kolorowych chustach,

- o. Aleksander Posacki założył w Szczecinie prawosławną sektę oddającą cześć zwierzętom min. aligatorom pływającym w fontannie i Archaniołowi Światogorowi,

- po latach oglądałem sowiecką kreskówkę o małym strusiu Ćwieczku; był brązowy, miał tylko jedno oko i składał kolorowe jaja; potem zacząłem oglądać kreskówkę o żółtym misiu w czapce  z czerwoną gwiazdą i zrezygnowałem z dalszego oglądania,

- na ulicy widziałem olbrzymią (1 m średnicy) cebulę rozjechaną przez samochód; uznałem to za marnowanie jedzenia,

- ks. Marian Pirożyński nazywał ludzi o słabym charakterze ,,srebrem Afrodyty'',

-  rozmyślałem o dystrybucjonizmie Chestertona jako alternatywie dla socjalizmu i kapitalizmu, przypomniałem sobie jednak, że państwa, w których obowiązuje trzecia droga są biedne i niedemokratyczne.