,,Jak wiele innych zwierząt, [...] również małpy w niektórych kulturach cieszyły się szacunkiem człowieka. W starożytnym Egipcie oddawano im cześć boską. Wśród Hindusów zaś jeszcze i dzisiaj langur uchodzi za świętą małpę, a żaden człowiek - w myśl panującego w Indiach przesądu - nie może mieszkać w miejscu, gdzie zakończył życie hulman. Również w Indiach długo wierzono, że w ciałach małp żyją dusze zmarłych ludzi. W Benares do dziś stoi świątynia, w której licznie pod opieką kapłanów żyją 'święte małpy'. Co prawda dzisiaj nie buduje im się świątyń, ale już istniejące zaopatruje się w żywność i znosi cierpliwie wszelkie poczynania ich mieszkańców. Z Japonii pochodzą słynne trzy mądre małpy, których dewizą jest: nic nie słyszeć, nic nie widzieć, nic nie mówić. W Tybecie małpy uchodzą za potomków boga Haszumana - przedstawianego w postaci hulmana. Na Malajach za dobrego, opiekuńczego ducha uważa się najzręczniejszą z małp - gibbona. Na Borneo Dajakowie czczą rudobrązowego orangutana, uznając go za swego krewniaka.
Inaczej do małp odnosi się świat zachodni, [...]. W kulturze europejskiej małpa symbolizuje to, co w człowieku jest zmysłowe, zwierzęce. Od tysięcy lat małpy uchodzą tu za śmieszne, nieprzyzwoite, owłosione monstra. [...].
W szeroko niegdyś rozpowszechnionych sennikach małpa zawsze symbolizowała złego, odrażającego i obrzydliwego człowieka. Jeśli np. kogoś we śnie pocałowała małpa, oznaczało to fałszywe pochlebstwo podstępnego człowieka. Kogo we śnie pogryzła, ten mógł na pewno oczekiwać poważnej szkody. W starożytnym Rzymie, by szczególnie upokorzyć skazanych za ojco - lub matkobójstwo, po karze chłosty pakowano zbrodniarzy do worka razem z małpą i topiono. Tylko to biedne zwierzę, jako najobrzydliwsza karykatura człowieka, wydawało się odpowiednim towarzystwem dla ojcobójcy. [...]'' - Hanna i Antoni Gucwińscy ,,Tajemnice zwierząt. Małpy. Od karzełka do olbrzyma''.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz