,,Prześladowałem tubylców Anglii ponad wszelką miarę, zarówno szlachetnych, jak i prostych. Okrutnie ich uciskałem i niesprawiedliwie wydziedziczałem, zabijałem niezliczone rzesze głodem lub mieczem i stałem się barbarzyńskim mordercą wielu tysięcy, zarówno młodych, jak i starych, przedstawicieli tego szlachetnego ludu’’ - ostatnie słowa Wilhelma Zdobywcy (1028 – 1087) według Orderyka Vitalisa (ok. 1075 – ok. 1142)
Obecnie termin Nowa Anglia (ang. New England, łac. Anglia Nova) oznacza dawne kolonie angielskie na północno - wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej, dzisiejsze stany USA: Conecticut, Maine, Massachusetts, New Hampshire, Rhode Island i Vermont.
Średniowieczna legenda o Nowej Anglii (łac. Nova Anglia) została zapisana we francuskiej ,,Chronicon Universale Anonymi Laudunansis’’ (XIII wiek) oraz islandzkiej ,,Saga Jatvandar’’ o św. Edwardzie Wyznawcy (XIV wiek). Po przegranej bitwie pod Hastings (1066 r.) Anglosasi wyruszyli na poszukiwanie nowych ziem, nie doczekawszy się pomocy ze strony duńskiego króla Swena II Astridarsona ((ok. 1019 – 1076). Na czele wygnańców stał hrabia Siward Gloucester. Miał pod swoimi rozkazami 350 statków, trzech hrabiów i ośmiu baronów. Po drodze Anglosasi złupili muzułmańską Ceutę, zdobyli Majorkę i Minorkę. Obronili Konstantynopol oblężony przez pogan. Bizantyjski cesarz Aleksy I Komnen (ok. 1057 – 1118) zimie na północnym wybrzeżu Morza Czarnego, prawdopodobnie na Krymie 1. Pierwsza kolonia w dziejach Anglików została założona w latach 70 – 90 – tych XI wieku, a jej główne miasta nosiły takie nazwy jak Londyn i York. W ich kościołach duchowni przybyli z Węgier sprawowali katolicką liturgię. Z czasem Anglosasi odmówili składania daniny cesarzowi Aleksemu. Zabili jego poborcę podatkowego i stali się piratami. Badania archeologiczne nie potwierdziły anglosaskiego osadnictwa nad Morzem Czarnym. Przysłowiowe ziarnko prawdy w tej legendzie stanowi natomiast obecność Anglosasów w gwardii wareskiej cesarza Bizancjum po podboju ich kraju przez Wilhelma Zdobywcę.
1 Zainteresowanym fantastyczną historią Krymu polecam wpis ,,Legendy i baśnie krymskotatarskie’’.
