Węże i kobiety

,, [...] W Abruzzach opowiada się jeszcze dzisiaj, że wąż otrzymuje stosunki ze wszystkimi kobietami. Grecy i Rzymianie podzielali to samo przekonanie. Olimpia, matka Aleksandra Wielkiego, zabawiała się z wężami. Słynny Aratos z Sykionu był synem Asklepiosa, gdyż zdaniem Pauzaniasz jego matka poczęła z węża. Swetoniusz i Dio Kasjusz opowiadają, że matka Augusta poczęła na skutek objęcia jej przez węża w świątyni Apollina. Na temat Scypiona Starszego krążyła podobna legenda. W Niemczech, we Francji, w Portugalii i gdzie indziej kobiety obawiały się, by wąż nie wszedł im podczas snu do ust i by nie zaszły w ciążę, zwłaszcza w okresie menstruacji. W Indiach kobiety, które pragną mieć dziecko, czczą kobrę. Na całym Wschodzie panuje przekonanie, że pierwszy stosunek płciowy kobiety odbywają z wężem - w okresie dojrzewania lub podczas menstruacji. Indyjskie plemię Komatów (prowincja Mysore) prosi o płodność dla kobiet za pomocą wężów kamiennych. Elianus zapewnia nas, że według wierzeń Izraelitów węże łączyły się z dziewczętami; podobne wierzenia były rozpowszechnione w Japonii. Pewne podanie perskie wspomina o pierwszej kobiecie, która została uwiedziona przez węża i zaraz po tym miała okres. W środowiskach rabinistycznych mówi się, że menstruacja  jest następstwem stosunków Ewy z wężem w raju. W Abisynii panuje przekonanie, że młodej dziewczynie przed zamążpójściem grozi porwanie przez węża. Algierska legenda wspomina o wężu, który wymknąwszy się spod kontroli pozbawił dziewictwa wszystkie dziewczęta mieszkające w domu. Podobne podania występują u Hotentotów Mandi we wschodniej Afryce, w Sierra Leone itd.'' - Mircea Eliade ,,Traktat o historii religii''