,,Bitwa czarownic''

,, […] Na co dzień czarownica nie wyróżniała się niczym szczególnym spośród społeczności, w której żyła, jednak wtajemniczeni znali sposoby na to, by ją rozpoznać. Na przykład zwykła kobieta piła kieliszek wódki delikatnie, na trzy – cztery razy, a czarownica zawsze jednym łykiem. Czarownicę można też było zdekonspirować, zerkając na nią przez dziurę po sęku w trumiennej desce lub patrząc jej głęboko w oczy, w których zamiast odbicia światła widać było dwie kozie głowy. [...]’’ - Paweł Zych, Witold Vargas ,,Bestiariusz słowiański’’

W lipcu 2020 r. obejrzałem słowacki horror/ urban fantasy ,,Bitwę czarownic’’ (tytuł oryginału: ,,Spiknutie’’) z 2012 r. w reżyserii Gabriela Hoštaja i Romana Lazara.

Akcja rozgrywa się w XXI wieku na Słowacji, tematem zaś jest konflikt pokoleń między czarownicami z miasta i ze wsi.

Bohaterkami są trzy wiedźmy – młoda, stara i w średnim wieku, co może nawiązywać do wiccańskiego wyobrażenia Wielkiej Bogini jako Dziewicy, Matki i Staruchy.

Wróżka Vestica utrzymywała się z przepowiadania ludziom przyszłości. Wróżyła otoczona takimi akcesoriami jak: szklana kula, maski afrykańskie, ręka chwały, zakonserwowana żaba w słoiku i dwa krucyfiksy. Jest to jedyna osoba na filmie, o której wiemy, że była wierząca. Jako jedyna odczuwała też litość. Warto jednak pamiętać, że w rzeczywistym świecie nie istnieje dobra magia, dająca się pogodzić z chrześcijaństwem.

Zła Czarownica miała postać pięknej i zmysłowej kobiety. Będąc całkowicie amoralna, wiązała się z mężczyznami dla ich pieniędzy, a potem doprowadzała ich czarami do bolesnej śmierci. Zabiła tak swojego kochającego ją męża, z którym żyła już cztery lata. Doprowadziła też do obłędu i śmierci swojego kochanka, który był równie wyrachowany jak ona sama. Z rozkazu Zielarki była torturowana za utrzymywanie zakazanych kontaktów z Zimarką. Później miała zostać pochowana żywcem na cmentarzu. Wówczas jednak z pomocą Zimarki uwolniła się i wywarła zemstę (z życiem uszła tylko Wróżka).

Zielarka była starą wiejską wiedźmą. Opierała się na kosturze, oraz nosiła naszyjnik z kurzą łapką. Potrafiła też przybierać postać młodej i pięknej kobiety (nasuwa się tu skojarzenie z Babunią Jagódką z opowiadań Anny Brzezińskiej;). Była okrutna. Przyprowadziła ze sobą dwóch uzbrojonych mężczyzn ubranych na czarno (mogli to być czarownicy albo nawet diabły). Kazała im chłostać do krwi zbuntowaną Czarownicę, a sama w tym czasie jadła ciasto.

Zastosowane w filmie efekty specjalne są na wysokim poziomie, zaś świat magiczny został w nim ukazany jako amoralny i bezwzględny. Nasuwa nieco skojarzenia z mafijnymi porachunkami. Niektóre sceny są drastyczne (nagość, tortury, wulgaryzmy) – zdecydowanie nie dla dzieci.