- cesarstwa Sinea bronił przed potopem, zmusił do pracy zbójów Yanga Wielkookiego i Liu Barbarzyńcę, zostali zabici przez wojowniczkę Radkę z Bojemy, za karę musiała pracować za dwóch, do Zakazanego Miasta w stołecznym Peukinie wprowadził O. i Radkę strażnik - tygrys o ludzkiej głowie i 9 ogonach, od cesarza Huangdi dostali Order Smoka, cesarz pokazał im okazały, z przepychem urządzony grobowiec Admirała Go, żeglarza, który opłynął brzegi Asionu, Archipelagu Simbarskiego, Sarakeny, Czarnego Lądu i Ziemi Ulro, zakładając szereg kolonii (niektórzy powiadali, że przed śmiercią pożeglował na Atlantydę i słuch o nim zaginął), O. dla swej ukochanej zdobył owoce z Trójdzielnej Morwy
- O. ukazują się w świętym gaju dawno zmarli
filozofowie Convictus i Osi – la – tao namawiający do przyjęcia
swych nauk
- zabija kota z Gona - hany, polującego na jej
mieszkańców
- O. zabija upiora cesarza Jang – ti, który
kazał zabić i zjeść swym dworzanom oskarżonego o nielojalność
urzędnika Hu – hsi – czeng, a teraz powrócił przywołany przez
nekromantę Gu, aby pożerać ludzi
- O. zabija eunucha Wasu – kjenę, który
zabijał niewinnych młodzieńców i pożerał, aby odzyskać
genitalia
- O. zabija wampira Ch’Ing Shih (wywabia go z
kurhanu i walczy z nim na miecze przez całą noc, aż wampir ginie
od Słońca)
- O. spotkał boginię Cixi (stara kobieta w
cesarskich szatach), która miała ogród, gdzie na drzewach żyły
poronione dzieci (O. został tam zaprowadzony przez złotą małpę
Roxolanę)
- zostaje przyjęty do plemienia Sinantropów
(Dzikich Ludzi z Sinea) - ludożerców, żyjących w konflikcie z
Sineańczykami, po tym jak uratował przed spadnięciem w przepaść
małego Su - ko - taja, syna wodza plemienia Su - ko - tiena, którego
rydwan ciągnęły białe niedźwiedzie
- O. broni Sinea przed najazdami barbarzyńców
Sung (w ich stolicy Hangczou istnialy restauracje specjalizujące się
w ludzkim mięsie) i Szihu (na dworze chana podawano potrawy z
najpiękniejszych niewolnic z haremu) z północy
- O. został zaproszony na ucztę przez intendenta
Mi – Pę, którego ród wywodzil się od boga wiatru Feng – Po,
na uczcie O. dostał wielkiego jak wieprz, bajecznie kolorowego,
żywego karpia, który zeskoczył z półmiska i począł pełznąc
po podłodze i kiełbaski nadziewane ciastem ryżowym, każdy gość
musiał wygłosić jakąś mowę, O. zaśpiewał pieśń o Lesie Snów
- uczestniczy w wyprawie admirała Czuangdi z
Sinea na Zachód, admirał pragnie odnaleźć legendarną Wyspę
Dziewiczą (afrykańska przyroda, dbało o nią 100 pięknych i
wiecznie młodych dziewic - czarodziejek, córek Wielkiego Króla),
statek dociera do Ziemi Brodatych Ludzi (wcześniej badanej przez
cesarza Wielkiego Jao) i pobiera daninę, walki z sineańskimi
piratami, ich królowa Vako zatopiła statki cesarskie i pojmała O.,
proponuje mu ślub i współpracę, lecz on nie chce, za karę
porzucony na bezludnej Wyspie Formozusa, pełnej hsigo - O. poskromił
potwora i odleciał
- bronił cesarstwa Naponu przed morskim wężem
Trwożnicą, mogącym zatopić całą wyspę (cesarz odznaczył go
Orderem Słońca), jako sługa cesarza zabił demona zionącego
ogniem Białego Jelenia (biały jeleń o czerwonych oczach
rozsiewających zarazę, na jego porożu gniły ludzkie jelita
rozsiewając zarazę) trafiając go kamieniem w oko, potem spotkał
demona Białego Dzika (wielkiego jak byk), zlekceważył jego moc i
został obłąkany, odzyskał zdrowie, przy źródełku Mirahara –
saki, po czym znów zapolował i ubił demona, popłynął okrętem
,,Ramasaki'' na Wyspy Oceanu Lodowatego Południowego, skupione wokół
lodowego kontynentu zwanego Krą, gdzie do cesarskiego zwierzyńca
złowił Nimgena (wielki jak wieloryb, biały, podobny do syreny,
bezwłosy stwór o wąskich oczach, bez małżowin usznych), Nimgeny
oddawały cześć bogu Dagonowi, wyprawa złowiła dziewczynkę,
której nadano imię Mitsu - saki, cierpiała i płakała w niewoli,
płaczliwym śpiewem przyzywała inne nimgeny, aż te przypłynęły,
cesarz wysłał przeciw nimi flotę wojenną, lecz za radą
O.wypuścił złapaną dziewczynkę, nimgeny odpłynęły
- O. był na wyspie Ajan i na Solipedii, gdzie
rosła żelazna trawa, władca wyspy 8 - nożny niedźwiedź polarny
Koczatko ugościł O., polizał jego stopy i kopyta Ikony językiem,
czym uczynił je odpornymi na żelazo, wyspę zamieszkiwały 1-
nożne zwierzęta; owce, wielkie koguty, bociany, gęsi
- O. był na wyspie Białej Wodzie u zbiegłego z
Mosochu przed prześladowaniami religijnymi plemienia Roskoliczów,
potomków proroka Raskoła
- w Vengalii; królestwie Amazonek Wschodu
zaprzyjaźnił się z wojowniczką Saisą i jej siostrą; królową
Buxą, zasiadająca na tronie w stołecznym Tharu, bronił kraju
przed najazdem Rynocerosów; plemienia ludzi o głowach nosorożców
- w krainie Mala zwiedza wioskę tygrysów
zbudowaną z ludzkich skór i szkieletów, te pokazują mu śpiącego
pręgowanego tygrysa z wystającymi kłami, wielkiego jak smok
(obudzi się na koniec świata)
- w krainie Vietmanii spotyka plemię walecznych
kobiet polujących na najeźdźców z Sinea, którymi dowodził
mandaryn Gosimanus i gromadzących ich czaszki (miały bambusowe
włócznie i dmuchawy), zawarł jako jedyny mężczyzna braterstwo
krwi z ich królową, O. przyjaźni się z żółwiosmokiem, ten
proponuje mu córy - rusałki z a żony, O. odmawia
- krainę Lailanię co 5 lat trapiła Burza
Ogniowa nadlatująca z Karakamii, O. zwyciężył żeńskiego demona
ognia Kiżłu Kara - kum, powodującego ową burzę, demonica chciała
zwieść O., obietnicami cielesnych rozkoszy, lecz ów ją zabił i
Burze Ogniowe ustały
- Polucjusz, król Kemeru zawiesił na niebie
czerwoną gwiazdę i rozkazał czarnym panterom w lekkich zbrojach,
by mordowały jego poddanych, O. zabija króla
- na wyspie Luzonii rządzi tyran Marcus z
Goidelii, któremu służy armia Orcinusów - ludzi o głowach orek,
tyran wygnał prawowitą władczynię Alitę na bezludną wyspę, O.
pomaga jej wrócić, lecz A. zamieniając się w syrenę o rybim
ogonie i ptasich piórach, ze znakiem Taval na czole, ukazuje swe
pochodzenie od smoka Lusulusa - władcy morza i zapobiega wojnie,
tyran każe ją zabić i wybić mieszkańców wyspy, lecz Orcinusowie
zjadają go i uciekają
- na Wyspie Kalmona spotyka plemię Nosalisów -
Kulfonów (ludzi o nosach Pinokia, śniadych, nosy malowali na
niebiesko, a twarze na biało z czarnym wzorkiem), broni ich przed
pożeraniem przez morskiego węża - kolombera imieniem Ka
- na wyspie Ava spotkał Ava – plemię pięknych,
białych kobiet pożerających ludzi i malujących twarze na
niebiesko, pozyskał względy ich królowej, ratując ją przez
szarżującym styrakozaurem i otrzymał w darze wór szmaragdów
- O. wylądował na Wyspie Szczurów zamieszkanej
przez Warańców - ludzi z głowami waranów, nie znających
pogrzebów, ugościli O.
- na Wyspach Szczęśliwych polował na żaurozaura
opancerzonego
- na wyspie Hairam (kolebce ludów hairańskich,
pochodzących od rusałki Iriamy) spotkał herosa Obłusa ze
Skifistanu przeciw któremu niegdyś walczył na kresach Asarmathu,
dawni wrogowie się pojednali, z naszego świata na wyspę Hairam
przybył doktor Mengele, który chciał uzbroić wyspiarzy w
nowoczesną broń i podbić całą Cudomirię (stworzyć rasistowskie
imperium), Mengele zastrzelił poprzedniego króla wyspy i zajął
jego miejsce jako najwyższy władca i arcykapłan, zajmując się
czarną magią, zapowiedział, że ześle boga Wotana, mrocznymi
rytami przywołał jednak wielorękiego, rogatego, pokrytego czarną
sierścią demona Rilisa o 4 twarzach, Rilis pożera dr. Mengele i
pustoszy wyspę, zabijają go O. i Obłus, uratowani Hairamczycy palą
symbole nazistowskie i wybierają życie w pokoju, na króla wybrali
Obłusa
- O. wylądował na Ziemi Gamy, pełnej słoni,
lwów, tygrysów, lampartów, nosorożców, małp, pawi, węży i
papug, oddzielonej od świata wyrastającą z morza kościaną kratą
i bramą udekorowaną czaszką smoka, w dżungli spotkał plemię
Vegów, którzy nigdy nie zabijali zwierząt, nie jedli mięsa, ani
nie nosili skór, odziewali się w stroje z liści bananowca i
płótna, gościnnie przyjęli O., część z nich porwał
mechaniczny, pozłacany orzeł, O. pomógł im szukać pobratymców,
okazało się że porwał ich książę Bajazyt, aby zmuszać do walk
na arenie, co było zakazane, O. ich uwolnił, zwierzęta również,
zaś Bajazyta uwięził i postawił pod sąd króla Gamy z Lusitu,
Gama ugościł O., razem z poselstwem z Dżawy i Smatry, oraz
geografem Magibusem ibn Magusem oraz osądził księcia, któremu na
prośbę Vegów darował życie, lecz wygnał na wyspę Bajan,
rządzoną przez sułtana Vaju - tiśnu
- O. wylądował w Kalopei, gdzie żyli potomkowie
Bolesława Dzikiego - króla Asarmathu co zabił św. Ostapuna i
skrzydlate psy, O. przybył do stolicy, Nowego Glenia, gdzie stał
wysoki do nieba posąg Bolesława Dzikiego, kalopejska królowa
Galassa za byle co karała niewolnice obcinaniem palców, przeciw
niej spiskował hrabia Ferrox, który zdobył magiczną broń -
Czerwony Topór (czerwone ostrze, długi, drewniany trzon, zatrute
kolce), tym toporem porąbał straż królowej i ją samą i ogłosił
się królem, rozpętał terror, bojąc się spisku, polecił
Czerwonemu Toporowi zabić O., lecz heros zniszczył magiczną broń,
a wówczas spiskowcy zabili w wychodku Ferroxa i chcieli obwołać O.
królem, lecz ów opuścił Kalopeę
- O. na wyspie Nipu spotkał Mikołaja
Doświadczyńskiego z Asarmathu, żyjącego razem z tubylcami w
zgodzie z naturą i w szacunku do każdej pracy
- O. w Majsurze – państwie ludzi o 3 oczach
walczy z sułtanem Tipu składajacym cudzoziemców i swych poddanych
w ofierze mechanicznemu tygrysowi odgryzającemu głowy
- O. wylądował na tropikalnej wyspie Malevie,
zamieszkanej przez plemię czarnoskórych ludożerców, ich król
Malaveyovo chciał podstepem złożyć O. w ofierze bogu ludożerstwa
Kałabanowi, lecz sam został rzucony na ołtarz i przebity mieczem,
wraz z królem zginęło wielu jego poddanych
- w Kori, O. zabił polującego na górali i ich
stada gigantycznego tygrysa Horangi, a po zejściu w doliny zabił
Mamę - męskiego demona dżumy o czarnej, pryszczatej twarzy
- w Kori rządził cesarz Kiżłycz - jego synem
był psychopata Sado, który nauczony wykonywać zlecone przez ojca
wyroki śmierci zabijał ludzi dla poprawy humoru, O. broni Kori
przed najazdem ciężarnej cesarzowej Korego - ani z Naponu, po
śmierci cesarza jej kochankiem został potwór Nebeshima (wielki jak
koń, czarny kot - wampir z 2 ogonami), książę Sado chciał zabić
O. i zaczaił się nań ze sztyletem, lecz O. zawlókł go do stajni
i zbił pasem, O. w boju zabija Nebeshimę, lecz oszczędza
cesarzową, cesarz Kiżłycz przerażony okrucieństwem syna skazuje
go na śmierć
- w cesarstwie Alii za górami (wpuszczony przez
25 - metrowego słonia - strażnika); pomaga zdobyć należny tron
dwojgu dzieci zmarłego cesarza - bratu i siostrze, zabija wodzów
obcych wojsk - Minotaura i człowieka z głową barana
- w Napalu spotyka plemię Irbów (ludzi o głowach
irbisów), pomaga im zwyciężyć olbrzymią kobrę Naję, odporną
na ciosy (we śnie słyszy radę Tygrysiej Lilii, by zabić potwora
płonącą przynętą, co też robi)
- broni królestwa Ibatu, (gdzie kapłani szerzyli
ciemnotę i wyzyskiwali chłopów ciężką pracą za pomocą
żandarmerii, w ich klasztorach gwałcono chłopców), przed cesarzem
Se - Tingiem Czerwonym; któremu służyły olbrzymie modliszki, O.
zabija je, zaś daruje życie armii (w drodze powrotnej cesarza zjada
modliszka)
- w tajemnym górskim królestwie Szambala, O.
zawędrował do klasztoru sekty Bon (na jej czele stali trzej lamowie
- mnisi w czarnych szatach, znający wszystkie zaklęcia),
uprawiającej czarną magię, mieszkające w klasztorze siostry
kapłanki; jedna o czarnych, druga o złotych włosach chciały go
zabić, bo nie chciały aby opowiedział o istnieniu klasztoru
- w Kasmirii walczył z Birgorem, królem Padajów
– plemnienia ludożerców, jedzących swych zmarłych
- w Hindzie ugoszczony przez plemię czargajów
bronił ich i ludzi przed piśaćami; zabił ich królową
Velestinę, ta umierając, przybrawszy postać podobną do kobiecej,
wskazała mu drogę do ruin pełnych skarbów - O. idzie tam, lecz
skarbów nie znajduje, za to ratuje dwoje dzieci zagubionych w
puszczy
- dzieci odnalezione przez O. należały do króla
plemienia Głowołowów, żyjących w wiosce w lesie i gromadzących
ludzkie głowy, O. został przez nich ugoszczony, pomógł w wojnie z
dzikim plemieniem Łowczyń Głów, lecz zabronił zbierać czaszki
wojowniczych kobiet, doprowadził do zgody obu plemion
- w Hindzie wyszedł żywy z krainy Hati, gdzie
żyli Olfowie - ludzi o głowach słoni, ugościł go ich król
Gnehesz, O. zwycięża Olfów w zapasach
- w Hindzie, błądząc wśród ruin, świątyń i
grobowców, O. spotyka króla tygrysów Bengalę, w towarzystwie
świty czarnych tygrysów, B. walczy z O. by go wypróbować
(,,poznać w walce''), po czym zaprasza go na ucztę, z udziałem
licznych królów, królowa Satina zapowiada O. koronę
- w Hindzie zwyciężył potwora Sivaji; upiora
władcy mordującego żelaznymi pazurami
- na wyspie Goa – Goa zabił tyrana i
awanturnika Varenusa z rodu tytana Albiona i jego poborcę
podatkowego Devi Singa, którzy torturowali prosty lud kalecząc
palce, wieszając głową w dół, bijąc w podeszwy stóp, aż
odpadały paznokcie, biciem po głowei, aż krew tryskała z ust,
nosa i uszu, chłostą po gołym ciele bambusową rózgą, albo
kolczastymi roslinami o zatrutych kolcach, wiązaniem ze sobą ojców
i synów i biciem ich, gwałceniem dziewic w budynku sądu, urywaniem
kobietom sutków rozszczepionym bambusem i paleniem ich żywcem, O.
obronił przed ich oprawcami kupca Manzoora Agmeda Naikoo, któremu
podpalili penis
- w Hindzie spotkał rudowłosego filozofa
przyrody, doktora Fastrygoryka z Teutonatu, któremu towarzyszył
jego niewolnik, goryl Ludendorf, razem z nimi udał się do ognistego
piekła Alpugara, aby uwolnić porwane przez asury niegrzeczne
dziecko, dzieckiem tym był mały chłopiec Hadżi al – Salib z
wioski Pakisea, sierota, uczony obronił go za pomocą małego
srebrnego kółka zębatego, poświeconego przez bramina, które
wycięło w pień wszystkie asury, uratowany chłopiec został
przyjęty za syna doktora
- w Hindzie zabija potwora Namucziego (nie można
go było zabić żadną bronią z metalu, kamienia, ani drewna, ani w
dzień, ani w nocy), O. zabił go czarodziejskim mieczem z piany
morskiej
- w Hindzie uratował córkę radży Warszy,
Jakili, z rąk czarownika Madżji i potwora Taraki
- w Hindzie, w Puszczy Śoni spotyka jej króla
Movgiła, gdy pływał w rzece Anaga - purma, ryba Matśu złożyła
mu ikrę do pępka czym dała nadludzką siłę, noszącego skórę
swego wroga, poprzedniego króla tygrysa Śarkuna, walczącego
ozdobnym sztyletem o złotej rękojeści stylizowanej na słonia,
miał drużynę złożoną z dwóch wilków - przybranego rodzeństwa
Basra i Vedry (basiora i wedery), niedźwiedzia Baldusa, pantery
Bahary, pytona Qa, orła Śiriśa, oraz słonia Gati, miał młodą i
piękną żonę Mesaule, przyjął O., po walce zawarł z nim
braterstwo krwi, razem bronili Puszczy Śoni przed myśliwymi i
poszukiwaczami skarbów: radżami Arian - sanem (strzelał z łuku do
pokojowych piesków), Boldog - sanem (gdy przegrał w polo podpalił
żywego kucyka), Pandan - Khauravem (uważał siebie za boga Rama
Wisznu i kazał sobie zrobić koronę na miarę boga) i Burut -
Bharatem (polując na tygrysy używał jako przynęty dzieci), którzy
chcieli porwać Mesaule, wyciąć las i urządzić w nim kopalnię
drogich kamieni, zaś zwierzęta wybić i przeznaczyć na pokarm swym
armiom
- w Hindzie podstępem (przybierając postać
ognia), uratował przed spaleniem młodą wdowę Salibanę, udzieliły
jej schronienia leśne rusałki w ruinach miasta, została przyjęta
do ich grona
- O. na prośbę bogini miłości Lakszmi
władajacej grodem Sarnath w Hindzie przybył i obronił go przed
wodnymi jaszczurami bokrugami z jeziora Brosło
- O. w Zmiejnej Wieży spotyka gawiala –
alchemika, który właśnie wynalazł kamień filozoficzny
- w Hindzie pomaga księciu zwyciężyć
czarownika Punczkina, który przez 12 lat więził królewnę, jego
życie zaklęte było w strzeżonej przez dżiny zielonej papużce,
zamkniętej w klatce, na porośniętym dżunglą odludziu, w kręgu
palm, pod szóstym dzbanem z wodą, czarownik ginie wraz z papużką
- w hindyjskim świętym mieście Aśram, O.
spotyka Arioków (archeopteryxy wielkości ludzi); plemię
wojowników, uczyły go walki, medytowały, miały dzieci z ludzkimi
kobietami, pracowali dla nich niewolni chłopi
- w hindyjskim mieście Gudea zabija (w innej
wersji: sprowadza na dobrą drogę) Czandraguptę; wcielenie złego
boga Budaja, męża, który wszeteczniąc się z kobietami sprawiał,
że dusiły się
- O. zwiedził hindyjską stolicę Toxilion -
największe miasto Cudomirii, zamieszkane przez niemal wszystkie ludy
i kultury, jego władcą był cesarz Poros z Pendżabitu, mający 200
słoni i 700 żon, O.pracuje przy budowie domów i świątyń, za
zarobione klejnoty, wynajmuje pokój w gospodzie, wędrując po
mieście spotyka Aśri - dziewczynkę pomagającą wujkowi w aptece
,,Pod Jednorożcem'', opowiada mu ona o dobrym czarnoksiężniku
Khandim, który potrafił nawet latać bez skrzydeł; O. zrazu nie
wierzy, ale pewnego razu sam widzi na rynku, jak Khandi latał
-w kraju Malham (stolica Tranicjum) , gdzie według
prawa każdy kto chciał zjeść zwierzę, musiał uczestniczyć w
jego zabijaniu w tawernie Troadosa i Troady stoczył walkę z
gigantycznym krabem zanim go zjadł upieczonego w serze i pierogach z
chleba, ujrzał ludzi malujących sobie złotem źrenice i języki,
walczył z gorgoną Echidną, która od pasa w dół była wężem,
został przez ognistego ifryta sługę czarownika Dalam - amzy razem
z wieloma Malhamitami zamieniony w wielkiego węża, zionącego
ogniem i miał obalić tępiącego kult ifrytów sułtana Dżeli, O.
jako wąż zbuntował się i pochłonął ifryta i jego pana,
niwecząc tym czar
- w państwie Sebu zatrzymany przez siepaczy
cesarza Aurangzeba, który każe mu złożyć ofiarę bogu Alchat, O.
odmawia, ma być stracony razem z arcykapłanem bogini Siszaj; Teg –
Bagadunem, O. rozwala lochy i obala Aurangzeba
- w Asamistanie walczył z nękającymi ludzi
wielkimi wężami Drujami, zabił ich króla Kalilę (Zmieja -
obrzyna)
- w Oceanie Hindyjskim, O. zabija żądającego
ofiar z dziewic potwora Zmieja - makarę
- na wyspie Seylan walczył z wężem Anacondo,
służącym królowi ognistych olbrzymów co wykradł zbiory ludziom
z Hindu, jako łup zabrał strzeżony przezeń ogromny rubin należący
wcześniej do króla nabatejskiego plemienia Ad
- O. był na wyspie Taprobane, gdzie nad głowami
kapłanów unosiły się płomienie, którą bronił przed najazdem
Pir - aśri - sułtana Archipelagu Bajaderanu, chłopiec Pilku z
wioski Mal idzie w góry, by uderzyć w Złoty Gong i przywołać z
przeszłości pierwszego króla Ragajana - złotowłosego, człowieka
pierwotnego w samej przepasce biodrowej z gór Tigranei, który
zdobył koronę po zabiciu pożerającego ludzi ognistego olbrzyma
oraz zaprzyjaźnione z nim zwierzęta - białego niedźwiedzia z
Taprobane i olbrzymią czarną panterę, (Ragajan był w naszym
świecie i pomógł dzieciom, których ojciec pił, porywając go do
swego świata), sułtan chce za żonę taprobańską królową
Halaam, O. walczy z nim w bitwie pod Kar - Karaam, zabija sułtana,
resztę jego wojsk dowodzonych przez następcę tronu księcia Baju -
biru rozprasza król Ragajan i dwa zwierzęta
- na małej wyspie Basaran u wybrzeży Taprobane,
spotkał ojca rodziny Kalama – valamiki, (potomka Sinbada Żeglarza)
razem z dziećmi, człowiek ten miał czarodziejski karty służące
wróżeniu i z ich powodu nękały go harpie, paskudząc na niego, O.
pozabijał harpie i namówił Kalam – valamiki do spalenia kart
- w drodze na kontynent Mu spotkał niegroźnego,
morskiego potwora K'api (elasmozaur o głowie osła, mogący
zamieniać się w mozazaura), po przybyciu do stołecznego Talcu
spotkał króla Pirtu - pavu, który pokłócił się z przyjacielem
Muszajem - szermieżem o niskim wzroście i wyzwał go na pojedynek
,,na śmierć, nie niewolę'', O. w decydującej chwili rozdzilił
obu chcących się pozabijać przyjaciół, nocą odkrył, że do ich
komnat skrada się dama dworu - czarownica Kolapona, chcąca zdobyć
do czarów serca obu bohaterów lądu Mu, O. zabija ją i pokazuje
jej mówiącą głowę na dworze, pojednanie obu przyjaciół
- w Lemurii w nadmorskiej wsi rybackiej spotkał
wielorękich ludzi palących opium w tawernie ,,Na Moście'',
ostrzeżony wspomnieniem o Nikocie wyszedł czym prędzej i spotkał
w lesie normalnie wyglądającą księżniczkę - pustelniczkę
Lobiti, którą chciał bronić przed olbrzymim białym bulterierem
Malsie, lecz ów tylko ją lizał i obcinał nożyczkami paznokcie u
jej stóp, pies był przyjazny, lizał O., Lobiti ugościła go w
swej chacie i opowiedziała o dręczącym Lemurię demonie Vetal -
opimasie, który nauczył palić opium, O. wyruszył w drogę, razem
z Malsą, na szczyt wysokiej góry Kamash, w paśmie Ilberosa, gdzie
ujrzeli demona opium (gigantycznmy nietoperz o tysiącu szponiastych
rąk) i zabili go, Malsa zginął w walce, po śmierci demona
spłonęło z sykiem całe opium na Lemurii, księżniczka Lobiti,
opłakując swego psa, kazała zanurzyć go w górskim jeziorze
Pałmak, z którego pies wyszedł wskrzeszony
- na tropikalnym kontynencie Zothic uratował
księżniczkę Napuranę z Obsydianowej Jaskini, gdzie miały ją
zjeść Bladniki (mężowie o ciele śnieżnobiałym i długich,
czarnych włosach, żywiący się ludzkim mięsem i krwią)
- O. u wybrzeży królestwa Siam, gdzie czczono
białego słonia, zabija 30- metrowego rekina Karcharodona,
zatapiającego statki, O. obronił Siam przed najazdem ludzi –
waranów (uczłowieczone warany z Komodo) z wysp Hind - nassaia
- w leśnej krainie Maradżan w Virmie, spotkał
dwie siostry królowe - Kilię i Sanę, ich tronów strzegły
dasypusy, w czasie suszy, by sprowadzić deszcz, młodsza z nich
idzie po kamiennych schodach na szczyt Wężowej Góry i 3 - krotnie
całuje w nos kobrę
- na Wyspach Korzennych spotyka plemię Gałmati -
dzikich hobbitów, ubranych w skóry, żyjących z łowów,
zbieractwa i rybołóstwa, byli to przodkowie wszystkich hobbitów
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz