Legenda o św. Grzegorzu I Wielkim

,,Papież Grzegorz Wielki (540? - 604 n. e.) był dzieckiem szlachetnie urodzonych bliźniaków, którzy za namową diabła dopuścili się kazirodztwa. Pokutując za swój grzech, matka włożyła go do skrzyneczki, którą wrzuciła do morza. Znaleźli go i wychowali rybacy, a kiedy miał sześć lat, oddali go do klasztoru, aby wykształcono go na księdza. Jemu jednak marzyło się życie rycerza. Wsiadł do łodzi, którą morze w cudowny sposób zaniosło do kraju jego rodziców, gdzie zdobył rękę królowej, jak się potem okazało, własnej matki. Po odkryciu, że będąc owocem kazirodztwa, sam je popełnił, Grzegorz kazał się dla pokuty przykuć do skały na środku morza. Klucze od kłódki spinającej łańcuchy wrzucono do wody, ale kiedy po siedemnastu latach znaleziono je w brzuchu ryby, odczytano to jako znak opatrzności i przeniesiono pokutnika do Rzymu, gdzie we właściwym czasie wybrano go na papieża'' - Joseph Campbell ,,Bohater o tysiącu twarzy''