język starokrasny W 1997 r. wymyśliłem sobie, że
słowo ,,vaz’’ – ma oznaczać węża, a ,,mecho smaka’’ – mięso
smakuje. Jedną z lektur klasy piątej byli ,,Chłopcy z Placu Broni’’
Ferenca Molnara. Gdy moja klasa omawiała ją z panią Dorą ov Petelinovą,
przełożyłem tytuł lektury na język starokrasny (?). Brzmiał on: ,,Bojkóviki
z Pal Styry’’. Później ułożyłem bardzo bojowy hymn planetoidy Eszczurei:
,,Tamuj ygzen darkyner
canaliyen, halaseus ęsinus rozfrivoriyen. Progresum ratyj nacoł, catusiner
royek nadsprintoriyen. (refren): Chvyten maczó, karabyrier, ychten friven is
łepecinien; parsiviyen, parsiviyen!’’
Po polsku brzmi to następująco:
,,Tam gdzie mroczne
ścieki, głos się rozchodzi. Powstań szczurzy ludzie, koci król nadchodzi.
Bierzcie pały, karabiny, niechaj lecą te głowiny, parszywe, parszywe!’’
We wsi Marsiyskie Farypeje (Juryszki Marsjańskie)
zaśpiewano:
,,An
Stratyja Roykova lyva obis olda taura. Mliko ysen ein presenta,
ela chucen povytraten!’’ (,,Na ul. Królewskiej mieszka sobie stara krowa. Mleka nam nie
da, ale chętnie powystrzela!’’ – śpiewano tak o królach Imperium).
,,Gazeta Marsjańska’’ to ,,Marsiyska Gzta’’, a
komenda ,,Daj głos!’’ to ,,Halaseus presenta!’’ (powiedział tak
dr. Jan Schtroiseman do dwóch sfinksów, które chował w domu). Język starokrasny
pojawił się również w moich fantazjach o Ojcowie. W tekście o gigantycznych
traszkach, napisanym rzekomo przez wodnika Tataraka Kumakova pojawiły się takie
wyrazy jak tyraskayanus (traszka), Fatryver (Ojcowo), egyce
(jajo), bitycky (kijanki), vracas (zima), ryščak
(rusałka), mot (mamut) i ren (renifer). Słowa starokrasne
pojawiają się w każdej z moich książek. Niemal każdej osobie potrafiłbym nadać
imię i nazwisko w tym języku. W liceum moją wychowawczynią była nauczycielka
fizyki, pani Jolena ov Symetayak. Ja sam nazywam się Tades ov Claren, a moimi
kolegami i koleżankami z liceum byli: Irenaus ov Kudlabicic, Davidus ov
Torenov, Jüstna ov Tomasiakus, Matiełas ov Convalius, Kristoferianus ov
Musteliani, Markus ov Xertus, Pavlas ov Sadić, Jaroslavus ov Cornus, Michalus
ov Zdybelini, Tomasus ov Simik, Jaroslavus ov Macaysa, Fabryfamus ov Zabozdin,
Camilus ov Edlin, Pavlas ov Columbiev, Anna ov Ivanitis, Emiliya ov Clemense,
Gubertas ov Jedrykvić, Michalus ov Pilativić, Monikana ov Pavlićku, Okiena ov
Totmosku, Marceliana ov Grukva, Casiya ov Montak, Monikana ov Ambeise, Jena ov
Łonhner, Madlena ov Voytakistis, Casiya ov Godlevskaya, Jakopas ov Corduna,
Dora ov Fotra i Evcelma ov Taurayakova. Wcześniej w latach 1997 – 2002 moją
wychowawczynią była nauczycielka historii, pani Anna ov Scayapakova, a moimi
kolegami i koleżankami z klas od piątej szkoły podstawowej do trzeciej
gimnazjum byli: Pieter ov Jarmolicus, Anna ov Sobčakova, Evcelma ov
Taurayakova, Marta ov Jasenova, Alax ov Iriaxołova, Soniya ov Partaćna,
Silvestrianus ov Pikelfaber, Nisiena ov Pseudopnagel, Jena ov Molendinova, Dora
ov Praag, Macays ov Usalski, Avrilius ov Janusaitis, Michalus ov Zdybelini,
Silvaina ov Lysarayakova, Madlena ov Criseyova, Pavlacica ov Vitarayakova,
Dominikana ov Mohl, Camiliana ov Rondofaber, Jena ov Blackeyova, Kristoferianus
ov Musteliani, Irenaus ov Kudlabicic, Casiya ov Drayadova, Cayena ov
Ciuchenfaber, Jakopas ov Statev, Stanislavus ov Gotičič, Norbertus ov Parafina,
Gregorianus ov Duckis, Danielus ov Jaromielus i Jaroslavus ov Macaysa (nie
wszystkie nazwiska zapamiętałem). W 2006 r. Janes ov Calcium pytał mnie, do
jakiej grupy należy język starokrasny. To trudne pytanie. Nie jest to
bynajmniej język słowiański. Mogę tylko powiedzieć, że należy do języków
indoeuropejskich. Nie lubię gwary młodzieżowej, choć trochę z niej skorzystałem
(,,čaya’’ oznacza ,,wiedzę’’ od słowa ,,czaić’’ –
rozumieć). W szkole podstawowej, język polski nazywałem ,,polakiem’’,
matematykę - ,,matmą’’, geografię - ,,gegrą’’, ale środowisko i
biologię - ,,bio X system’’, a religię - ,,regą’’.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz