piątek, 1 września 2017

Demoniczny pień, czyli rzecz o Badnjaku






,,BADNJAK (srbchorw. Badnjak, bułg. Bădnik) w mit. połsłow. istota demoniczna ucieleśniona w pniaku lub gałęzi z elementami antropomorfizującymi, przede wszystkim z brodą. Tak przedstawiany Badnjak był uroczyście palony podczas przesilenia letniego lub zimowego (por. 'polano bożonarodzeniowe'). Cechy starcze Badnjaka przeciwstawiają go młodemu bogu (...). Wszystko to, wraz z etymologicznym związkiem z → Ahi Bundhją i → Pytonem pozwala w Badnjaku dojrzeć pierwotnie wężowe bóstwo chroniczne, którego spalenie oznaczało początek nowego cyklu wegetacyjnego, gwarantującego obfitość i płodność (z iskier płonącego Badnjaka wyciągano wnioski co do reprodukcji bydła). [...]'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''



Brak komentarzy:

Prześlij komentarz