Wyspa św. Brendana

 

,,Legenda głosi, iż żyjący w latach 484 - 577 irlandzki mnich św. Brendan wyruszył pewnego razu na okręcie na zachód i odbył po Atlantyku 7 - letnią podróż. Po swym powrocie do Europy oświadczył, że właśnie jemu udało się odkryć pełną szczęśliwości wyspę, do której daremnie wybierał się przed nim wódz rzymski Sertoriusz, o której marzył w swym dziele 'De situ Orbis' geograf Pomponiusz i której bezskutecznie szukali (odkrywając zresztą przy okazji... Wyspy Kanaryjskie) książęta Mauretanii (...). Była to pełna szczęśliwości wyspa, z której gór płynął miód, a białe ptaki przemawiały do świętego ludzkim głosem. Odtąd legendarna 'Wyspa Szczęśliwości' lub 'Wyspa Błogosławiona' przechrzczona została na mapach i globusach na 'Wyspę św. Brendana' i z reguły umieszczana była na zachód od Wysp Kanaryjskich, a na globusie Martina Behaima z r. 1492 znalazła się nawet w miejscu bardzo bliskim położenia Bermudów'' - Lucjan Znicz ,,Katastrofa tunguska. Trójkąt bermudzki. Obce ślady''