Iriadamant (,,malarze stylu życia’’), wcześniej nazywany: La Tribu (Plemię) i Eccovie (Życie Ekologiczne), był kanadyjską sektą założoną w 1973 r. i osiadłą w Kittila na północy Finlandii w latach 1991 – 1993. Przedostali się do Finlandii, idąc pieszo przez Szwecję. Należeli do niej Kanadyjczycy, Francuzi i Belgowie (łącznie 140 osób) próbujący żyć na sposób północnoamerykańskich Indian 1. Nosili indiańskie stroje i imiona. Część miejscowych Finów uważała ich za prawdziwych Finów i odnosiła się do nich z sympatią (min. dostarczając im żywności). Iriadamanci byli animistami. Celebrowali cykle planetarne i pory roku. Co kwartał wybierali czterech strażników żywiołów (ognia, wody, powietrza i ziemi). Poranki zaczynali od ćwiczeń przypominających hinduską jogę (nasuwa się na myśl Radż Mohan Nath, wywodzący Siuksów od Śiwy ; 2), a następnie pracowali (np. przy zbiorze plonów). Po południu spożywali jedyny posiłek w ciągu dnia, spożywany o godz. 18. 00. Do tego czasu nie wolno im było nawet pić. W przeciwieństwie do prawdziwych Indian praktykowali dietę wegańską, jedząc wspólnie indyjski chleb chapati dzikie rośliny. Zgodnie z ideologią New Age unikali również odzieży pochodzenia zwierzęcego (inaczej niż prawdziwi Indianie). Odrzucali współczesną medycynę, co ostatecznie doprowadziło do tragedii. W planach było utworzenie Państwa Ino – Iriadamanckiego. Niezwiązane z żadnym regionem geograficznym, miało być otwarte dla wszystkich chętnych uzyskania jego obywatelstwa. Pracowano nad jego paszportem w 24 językach.
Na czele sekty stał Pierre Doris Maltais (1937 - 2015), Kanadyjczyk pochodzenia francuskiego. Używał licznych pseudonimów takich jak: Norman William, Brat Maolinn Tiam, Man, Abi, Indio, Apjoilromen i innych. Był zamieszany w handel narkotykami, bronią i wspieranie terroryzmu (artykuł w ,,Le Soir’’ z 8 lutego 1989 r.). Kłamał, że jest Metysem. Jego sekta fałszywie przedstawiała się jako Mikmakowie, Indianie z północno – wschodniej Kanady i stanu Maine (USA). Przez większą cześć czasu, spędzanego przez jego wyznawców w obozie, sam mieszkał w hotelu w Helsinkach. Wydalony z Finlandii powrócił do Kanady. Ponieważ jednak w jego ojczyźnie groził mu proces za oszustwa, defraudacje i znęcanie się nad małymi chłopcami, zbiegł do Nikaragui, gdzie zmarł.
Początkowo pseudo – Indianie budzili sympatię opinii publicznej akcjami sadzenia drzew i pogadankami o ekologicznym stylu życia. Początkowo współpracował z nimi prof. Erkki Pulliainen (1938 – 2022), zoolog z Uniwersytetu w Oulu i polityk Ligi Zielonych, który zamierzał prowadzić badania antropologiczne. Tymczasem życie zgodne z naturą okazało się propagandową fikcją 3. Członkowie sekty sprowadzali samochodami ciężarowymi ziemniaki i drewno na opał, używali pił elektrycznych i pozostawiali po sobie sterty plastikowych śmieci. W obozowisku panowały fatalne warunki bytowe. Miały miejsce liczne problemy z utrzymaniem higieny i psuciem się zębów. Jak podawało belgijska gazeta ,,La Libre’’ guru Maltais urządzał orgie seksualne. Dochodziło także do przetrzymywania ludzi w obozie wbrew ich woli i znęcania się nad dziećmi. W 1992 r. mieszkający na terenie obozu trzylatek zmarł na zapalenie oskrzeli i dwunastnicy. Wcześniej chłopiec był wykorzystywany seksualnie. Fiński architekt, fotograf i grafik, Ilpo Okkonen (ur. 1954), były członek sekty podaje, że dziecko gwałcił sam Maltais. W 1993 r. sekta została (mimo protestów części polityków) deportowana z Finlandii i szybko rozpadła się.
1 Zainteresowanych prawdziwą kulturą indiańską odsyłam do postów: ,,Legendy Indian Ameryki Północnej’’ i ,,Dar totemów. Baśnie indiańskie’’.
2 Odsyłam do posta: ,,Turbo Hindusi’’.
3 Odsyłam do posta: ,,Powrót do natury’’.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz