,,Imiona sekretne istnieją od tysięcy lat wszędzie tam, gdzie utożsamia się imię z duszą człowieka, tak jak to czyniono wcześnie w staroż. Egipcie. Znając prawdziwe imię jakiejś osoby można ją przekląć i w ten sposób zniszczyć jej duszę. W mitach i wierzeniach lud. odkrycie czyjegoś sekretnego imienia dawało odkrywcy władzę nad nosicielem imienia. W wielu religiach także imiona bogów są tajemnicą znaną tylko kapłanom. Kiedy czarownik wywoływał imiona diabłów lub demonów, zjawiały się i musiały słuchać jego rozkazów. W religiach staroż. Egiptu, Babilonu i Indii samo wypowiedzenie imienia boga zmuszało go do wysłuchania modlitwy. Imienia biblijnego Jahwe (...) nie wymieniano nigdy, chyba przy spełnieniu specjalnych warunków. To tabu imienia boskiego uważane było za tak ważne, że w dekalogu (...) zajmuje drugie, a więc niemal naczelne miejsce. Tabu imienne w stosunku do zwierząt wzbudzających strach lub czczonych rozpowszechnione jest na całym świecie, zob. Niedźwiedź; Wilk (Nie wywołuj wilka z lasu). Na Sumatrze o tygrysie mówi się 'pręgowany', na Jawie o krokodylu - 'dziadek' lub 'staruszek'; u Beczuanów mówią na lwa 'chłopiec z brodą'. Najliczniejsze są eufemizmy oznaczające diabła [...]'' - Władysław Kopaliński ,,Słownik mitów i tradycji kultury''
W cyklu ,,Harry Potter'' Joanne K. Rowling podobne zjawisko dotyczyło Lorda Voldemorta, którego nazywano Sami Wiecie Kim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz