Serb i kruk

,,Legenda herbów Deszpoth i Zienowicz (pół pierścienia z krzyżem w tarczy i kruk z pierścieniem w dziobie) opowiadają o przygodach założyciela rodu. W czasie najazdu pogan na Serbię chrześcijanie pokonali wrogów. Jeden rycerz pogański uprowadził jednak serbską brankę, córkę księcia. Zbiega ujrzał pewien Serb i puścił się za nim w pogoń. Poganin ukrył się w lesie, jednak płacz branki (w drugiej wersji jej szept i głośne przekleństwo porywacza) wskazał chrześcijańskiemu rycerzowi kryjówkę. W krótkim starciu Serb położył trupem poganina. Uwolniona branka ofiarowała wybawcy  pierścień. Rycerz, odzierając ze zbroi zwłoki przeciwnika, zgubił jednak klejnot, a zgubę zauważył dopiero po odprowadzeniu księżniczki w bezpieczne miejsce. Wrócił więc na miejsce pojedynku i ujrzał kruka z pierścieniem w dziobie siedzącego na trupie poganina. Ponieważ dusze zmarłych ulatywały jako ptaki, można domyślać się, że kruk to nowe wcielenie wroga. Celnym strzałem z łuku rycerz zabił ptaka i odzyskał klejnot. Legendę kończy ślub bohatera z księżniczką'' - Marek Derwich, Marek Cetwiński ,,Herby, legendy, dawne mity''