Do nieba konno lub po drabinie

,,Mityczne podróże herosów turko - mongolskich do nieba są uderzająco podobne do obrzędów szamanistycznych. Według wierzeń jakuckich istnieli ongiś szamani, którzy rzeczywiście wznieśli się do nieba; świadkowie widzieli, jak unosili się nad chmurami wraz z ofiarowanym koniem. W czasach Dżyngis - chana pewien sławny szaman mongolski miał wznieść się do nieba na własnym wierzchowcu. U Ostjaków szaman opowiada w pieśni, jak wstępował do nieba po sznurze i odsuwał gwiazdy, które mu przeszkadzały w drodze. W ujgurskim poemacie Kudatku Bilik pewien bohater śni o wspinaniu się po drabinie o pięćdziesięciu szczeblach, na której szczycie jakaś niewiasta podaje mu wodę do picia; orzeźwiony wodą, może wreszcie dojść do nieba'' - Mircea Eliade ,,Traktat o historii religii''