,,Podbój''

,,Kronos, grecki bóg pogody i żniw, w mitologji syn Uranosa i Gai (ob.), najmłodszy z tytanów, strącił ojca z tronu, poślubił swoją siostrę Reę. Gaia przepowiedziała mu utratę władzy za sprawą jednego z jego synów, dlatego K. połykał każde swe nowonarodzone dziecię. Rea podstępem uchroniła Zeusa, który potem zmusił ojca do wyplucia wszystkich dzieci i strącił go do Tartaru. K. przedstawiano z sierpem. Rzymianie identyfikowali go z Saturnem. Wyobrażanie sobie K. jako boga czasu polega na fałszywym łączeniu jego imienia ze słowem chronos’’ - ,,Encyklopedia Powszechna Wydawnictwa Gutenberga tom 8 Kolejowe sądy rozjemcze do Laud’’

W czerwcu 2019 r. obejrzałem włosko – hiszpańsko – meksykański film heroic fantasy ,,Podbój’’ (tytuł oryginału: ,,The Conquest’’) z 1983 r. w reżyserii Lucio Fulciego (1927 – 1996).

Jego akcja rozgrywa się w świecie przypominającym nieco realia neolitu.

Głównym bohaterem jest młody wojownik Ilias należący do plemienia wczesnych rolników. W czasie swej inicjacji otrzymał od szamana magiczny łuk, którym niegdyś heros Kronos walczył ze złem, używając promieni słonecznych gdy zabrakło mu strzał (zainteresowanych kim był Kronos w mitologii greckiej odsyłam do motta niniejszego wpisu). Zarówno sam łuk, jak i wystrzelone zeń strzały, które nigdy nie chybiały celu, rozbłyskiwały niebieskim światłem. Plemię Iliasa zostało napadnięte i wyniszczone przez stado potworów służących czarownicy Okran. Ilias jako jedyny przeżył. Uratował obcą dziewczynę przed jedną z tych bestii. Później sam został uratowany przez samotnego wędrowca Macesa. Wspólnie wyruszyli na wyprawę przeciwko czarownicy Okron. Niestety w czasie postoju w jaskini, Iliasa zabił demon Zora i przyniósł jego głowę czarownicy. Mace spalił bezgłowe zwłoki przyjaciela, natarł się jego popiołem i wyruszył wymrzeć pomstę.

Mace był starszy od Iliasa, a jego broń stanowiły bolas. Żył w wielkiej zażyłości ze zwierzętami jak orły czy delfiny. Twierdził, że nie miał przyjaciół wśród ludzi, mimo to zaopatrywał w żywność jaskiniowe plemię, do którego należała dziewczyna uratowana przez Iliasa.

Rolę antagonisty pełni czarownica Okron – naga kobieta w metalowej masce. Jej wyznawcy fałszywie przypisywali jej zdolność budzenia Słońca. W związku z tym sądzę, że jednym z jej pierwowzorów mógł być Lucyfer, którego imię oznacza ,,Niosącego Światło’’. Okron była okrutną władczynią mającą na swe usługi krwiożercze hybrydy ludzi i zwierząt, jak również zakutego w zbroję demona Zorę. Ilias i Mace w swojej wędrówce spotkali też inne bestie jak: trędowatych mieszkających w jeziorze (mam obiekcje co do przedstawiania cierpiących ludzi jako potworów…) i zasiedlające skalistą pustynię Istoty Pajęczyny – rodzaj humanoidów o ciałach pokrytych pajęczyną i piskliwych głosach, które Ilias pokonał z łuku. Po śmierci Iliasa, Mace zastrzelił Okron z łuku, a ta zamieniła się w wilczycę i uciekła.

W filmie najbardziej podobała mi się szlachetna postać Iliasa, który wybrał drogę poświęcenia, a jego śmierć nie była daremna, oraz przesłanie głoszące, że ,,każdy musi kiedyś stanąć do walki ze złem’’.