Fantazja przedszkolna

,,Poszła Ola do doktora,
                           doktor był pijany,
                           przykleił się do ściany,
                           ściana była mokra,
                           przylepił się do okna,
                           okno było duże,
                            wyleciał na podwórze,
                           na podwórzu były dzieci i kopnęły go do śmieci,
                           w śmieciach były koty i podarły mu galoty,
                           ale kupił sobie nowe, tyle, że... papierowe’’ – wierszyk, którego nauczyłem się w przedszkolu.

W fantazji ,,Liber terriblis’’ prezydent Szczecina nakazał tępić Zielców – zielonych, wiecznie młodych ludzi o czarnych włosach, odzianych w skóry, którzy żyli w pobliżu przedszkola. Wysłał przeciw nim skinów, lecz ci zostali zabici z łuków, a ich łyse głowy położone na kamieniu ofiarnym. Zielcy walczyli z podziemnym plemieniem potwornych Wijów – czcicieli bogini Czarnej Dabicy, którzy porwali parę dzieci. Tymczasem mały Tomek przyjaźnił się z zielonoskórą dziewczynką Połonką. Dzieci te razem zeszły do podziemia i zostały przez Czarną Dabicę zamknięte w srebrnym jaju, skąd uwolnione zostały wspólnym wysiłkiem Zielców i szczecinian.

Śniło mi się, że po ukończeniu studiów musiałem ponownie wrócić do przedszkola, a było to przedszkole żydowskie.