,,Sokołowski Jan – ur. 24 V 1899 r., zm. 7 IV 1982 r.; ornitolog i działacz ochrony przyrody, prof. zoologii Uniw. Poznańskiego (od 1948 r.) i Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu; propagator i popularyzator ochrony ptaków w Polsce; szeroko znany jako autor wydawnictw popularnonaukowych, które najczęściej sam ilustrował. Prace: ‘Z biologii ptaków’ (1950), ‘Ochrona ptaków’ (1954), ‘Ptaki Polski’ (1965). [J. Sch.]’’ - ,,Encyklopedia biologiczna tom X Sj – Ti’’
Z nazwiskiem Jana Sokołowskiego zetknąłem się po raz pierwszy z książki Andrzeja Trepki ,,Co kaszalot je na obiad?’’
W gimnazjum sięgnąłem po jego książkę ,,Tajemnice ptaków’’ (1980).
Brytyjski paleontolog Richard Fortey w książce ,,Życie. Nieautoryzowana biografia’’ podał anegdotę o podobieństwie niektórych zoologów do obiektów swych badań np. nazwiskiem. Wówczas jako przykłady z polskiego podwórka nasunęli mi się na myśl kynolog Lubomir Smyczyński (od smyczy) i ornitolog Jan Sokołowski, który pisał o sokole wędrownym, że jest on ,,najwyższą formą ptaka drapieżnego’’ (cyt. za: Andrzej Trepka ,,Zwierzęta, zwierzęta’’).
W moim poemacie dygresyjnym ,,Milenium, czyli Nowe Triumfy’’ Jena ov Blackeyova spotkała Jana Sokołowskiego w Armagedonie. 1
1 Odsyłam do posta: ,,Triumf Nauki’’.
O rany! Pamiętam jak się zaczytywałem -w tej książce co pokazałeś jak i w jego atlasie! Również gdzieś w okolicach gimnazjum zgłębiałem jego prace! O tego się zaczęło zainteresowanie ptakami - gdyż jestem ornitologiem-amatorem.
OdpowiedzUsuń