Gołębie

 Gołębiowate są liczną grupą ptaków (ok. 400 gatunków) wyróżniających się krępą budową ciała, mała głową i białą naroślą (woskówką) u podstawy dzioba.

Największym gołębiem świata jest koroniec pióropusznik żyjący na Nowej Gwinei.

W Europie żyje osiem gatunków, z czego gołąb grzywacz na zimę migruje do Afryki i na Półwysep Iberyjski.

Najbardziej pospolitym gołębiem świata jest gołąb skalny. Zastał tak nazwany ponieważ dawniej gnieździł się na skałach. Obecnie zamieszkuje miasta. Na początku XX wieku gołębie skalne zasiedliły Paryż, Londyn, Wenecję i wiele innych miast i miasteczek. Najczęściej znoszą dwa jaja. Pisklęta gołębi są gniazdownikami. W pierwszych dniach życia rodzice karmią je wytwarzaną w wolu serowatą substancją zwaną ,,ptasim mlekiem''. Początki udomowienia gołębia skalnego sięgają epoki kamienia łupanego. Prawdziwą hodowlę gołębi rozpoczęto na Bliskim Wschodzie, w ten sposób, że budowano pierwsze w historii gołębniki. Gołębie korzystały ze swobody, ale powracały na miejsce, gdzie miały zapewniony posiłek. Z biegiem stuleci wyhodowano wiele ras gołębi min. gołębia pocztowego. Ptakiem tym posługiwali się już starożytni Grecy, którzy podczas igrzysk olimpijskich wysyłali gołębie pocztowe do miast z informacjami o poszczególnych dyscyplinach sportowych. Dla podtrzymania tradycji podczas każdej z nowożytnych olimpiad wypuszcza się ze stadionu setki gołębi pocztowych. Od tysięcy lat gołębie są symbolem łagodności, stały się nawet międzynarodowym symbolem pokoju. Jednak w drugiej połowie XX wieku prowadzone były doświadczenia wojskowe zmierzające do wykorzystania gołębi do naprowadzania pocisku na cel.