Michajło Potok

,,MICHAJŁO POTOK w mit. wschsłow. bohater bylinny. Poślubił pogańską księżniczkę - czarodziejkę zdolną do przybierania ptasiej postaci, Marię Białą Łabędzicę (nazywa się ją też Awdotią Lichodiejewną, tj. 'Czyniącą Zło'), stawiając dwa warunki: jej chrzest i zgodę na wspólny pogrzeb bez względu na to, kto z nich pierwszy umrze; [...]. Pierwsza zmarła Maria i Michajło dał się z nią pogrzebać, biorąc ze sobą zapasy jadła na trzy lata i zaopatrując się we własnoręcznie wykonane kleszcze. W podziemnym grobowcu pokonał nimi żmiję, zmusił ją do dostarczenia żywej wody, wskrzesił żonę i wraz z nią wydostał się na światło dzienne. Wkrótce jednak Maria porzuciła go dla najeźdźcy, 'pięknego króla' Iwana Okulewicza. Michajło trzykroć wyprawiał się po małżonkę, ale ona trzykroć go oszukała, napoiła czarodziejskim winem i najpierw pogrzebała, a później zmieniła w kamień. Nieszczęsnego uratowali druhowie. Trzecia wyprawa Potoka skończyła się jego przybiciem czterema gwoździami do murów miejskich (Marii zabrakło piątego, 'serdecznego' gwoździa). Uratowała go siostra Iwana Okulewicza, Anastazja, która usunęła gwoździe kleszczami. Michajło ściął niewierną żonę i poślubił swoją wybawicielkę'' - Andrzej M. Kempiński ,,Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich''