Alkasyn i Nikoletta

  

,, [...] Aucassin, młódy syn hrabiego de Beaucaire z Prowansji, zakochuje się szaloną, gwałtowną miłością w Nicolette, saraceńskiej niewolnicy. Ale jego rodzice nie zgadzają się na kompromitujący mezalians. Ojciec każe uwięzić Nicolette. Aucassin jest tak oszołomiony swym uczuciem, że odmawia udziału w obronie ojcowskiego zamku, póki nie zezwoli mu się na wymianę kilku słów i jednego choćby pocałunku z ukochaną. Hrabia odrzuca te warunki i każe syna również uwięzić. Nicolette ucieka ze swej celi przez okno ześlizgując się po zwiniętym prześcieradle, śpiewa pod oknem Aucassina o swojej miłości do niego, po czym ukrywa się w głębi lasu. Zwolniony przez ojca Aucassin, po długich poszukiwaniach znajduje Nicolette w lesie. Udają się razem na brzeg morza, gdzie statek zawozi ich do tajemniczego, bajecznego zamku Torelore. Po trzech latach spędzonych tam w nieopisanym szczęściu zostają napdnięci i porwani przez Saracenów, którzy wywożą Nicolette do Kartaginy, gdzie król w przywiezionej dziewczynie poznaje swoją córkę. Statek, którym płynął Aucassin rozbija się u brzegów Beaucaire. Okazuje się, że jego ojciec nie żyje, a on został władcą hrabstwa. Nicolette, zagrożona małżeństwem z królem Saracenów, ucieka do Beaucaire  w przebraniu minstrela. Po wypróbowaniu wierności Aucassina daje mu się poznać. Następuje ślub, koniec przygód i kompletna szczęśliwość'' - Władysław Kopaliński ,,Leksykon wątków miłosnych''