,, [...] Pietruszka (ros. Piotruś), postać pokrewna włoskiemu Pulcinelli i francuskiemu Poliszynelowi, groteskowa kukiełka jarmarcznych widowisk, która tłucze kijem policjanta i walczy nawet z diabłem, została przez autorów libretta Igora Strawińskiego i Alexandre Benois obdarowana zdolną do miłości i cierpienia duszą, w tej sytuacji wystawioną na nieustanne upokorzenia, pogardzaną i krzywdzoną.
Rzecz rozgrywa się w ostatki 1830 w Petersburgu na placu Admiralicji [...]. Przy dźwiękach fletu Czarodzieja rozsuwa się kurtyna. Na scenie gruboskórny Maur zaleca się do Baleriny, a Pietruszka, który ją czule kocha, odgania od niej rywala. W drugim obrazie zamknięty w komórce Pietruszka daremnie stara się zdobyć serce odwiedzającej go Baleriny. W trzecim obrazie Maur usiłuje zaciągnąć Balerinę na swój barłóg; Pietruszkę, który wpada, aby ją uratować, Maur wyrzuca za drzwi. W czwartym obrazie Maur zabija szablą uciekającego przed nim Pietruszkę. Wzburzeni widzowie wzywają policję. Ale Czarodziej uspokaja zebranych, tłumacząc im, że ofiara Maura nie była żywą istotą, tylko kukiełką. Tłum rozprasza się, a na wierzchu budy pojawia się dusza Pietruszki, wygrażając pięścią Czarodziejowi'' - Władysław Kopaliński ,,Leksykon wątków miłosnych''
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz